Ο χαμένος τα παίρνει όλα

Οι μεγάλοι άνδρες μένουν στην ιστορία με τα παρατσούκλια τους. Έτσι στα χρόνια του σχολείου μάθαμε για ένα Φράγκο βασιλιά που βασίλεψε τα έτη 751-768 και ονομάστηκε από τους ιστορικούς Πιπίνος ο Βραχύς καθότι του έλειπε το μπόι. Γιος του Πιπίνου ήταν ο Κάρολος ο Μέγας γνωστός σαν Καρλομάγνος, που τα Χριστούγεννα του έτους 800 εστέφθη από τον Πάπα στην Ρώμη αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, γεγονός που σηματοδοτεί την αρχή του ανταγωνισμού της Δύσης προς την αυτοκρατορία της Ανατολής. Εγγονός του Καρλομάγνου και βασιλιάς της Γαλλίας μετά το μοίρασμα του βασιλείου των Φράγκων ήταν ο Κάρολος ο Β' ο Φαλακρός (840 - 877).

Την ίδια περίοδο που τους Φράγκους κουμαντάρει ένας Φαλακρός στο Βυζάντιο βασιλεύει ο Μιχαήλ Γ' (842-867) που κατά τους βυζαντινούς ιστορικούς φερόταν ως επιδιδόμενος με τους φίλους του σε όργια και χλεύαζε τακτικά δημοσίως τα δόγματα και τους τύπους της εκκλησίας, και έτσι του χάρισαν το προσωνύμιο Μέθυσος. Ο Μιχαήλ Γ΄ο Μέθυσος ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας της δυναστείας των Φρυγών βασιλέων που ίδρυσε το 820 ο Μιχαήλ ο Β' που έμεινε γνωστός ως Τραυλός, επειδή τραύλιζε. Η ιστορική έρευνα απέδειξε σύμφωνα με την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, ότι το περίφημο χρονικό του Πορφυρογέννητου αναφέρει τον Μιχαήλ τον Γ' ως Μέθυσο για να δικαιολογήσει τη δολοφονία του Μιχαήλ, από τον παππού του Πορφυρογέννητου, Βασίλειο τον Α' τον Μακεδόνα Βασιλέα.

Εκατό χρόνια νωρίτερα, το 743, είχε ανέβει στον βυζαντινό θρόνο ο Κωνσταντίνος ο Ε΄ο επονομαζόμενος Κοπρώνυμος που άφησε το δυτικό τμήμα της αυτοκρατορίας να χαθεί οριστικά, οδηγώντας τον παπικό θρόνο να αναζητήσει την προστασία των Φράγκων του Πιπίνου, αδύναμος να αντιληφθεί τις μελλοντικές συνέπειες για την αυτοκρατορία από αυτή την πολιτική. Ο Κωνσταντίνος ήταν ένας σπουδαίος στρατηλάτης βασιλιάς αλλά και μεγάλος εικονομάχος. Όμως οι εικονολάτρες ήταν αυτοί που κέρδισαν τη μεγάλη θρησκευτική διένεξη και ο Κωνσταντίνος τσίμπησε τα υβριστικά προσωνύμια Κοπρώνυμος και Καβαλλίνος που του απέδωσαν οι νικητές με την εξήγηση ότι κατά το βάπτισμα του χέστηκε στην κολυμβήθρα. Η εμπάθεια των εικονολατρών ήταν τέτοια που αργότερα, με την αποκατάσταση των εικόνων, ο νεκρός του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Ε' απομακρύνθηκε από τον ναό των Αγίων Αποστόλων όπου βρίσκονταν οι τάφοι των βασιλέων.

Τέλος, την μοιραία χρονιά του 1204 που οι Φράγκοι απόγονοι των Βραχέων και των Φαλακρών πάτησαν την Πόλη καταλύοντας την αυτοκρατορία, υλοποιώντας το όνειρο αιώνων ζήλιας και φθόνου προς την Ανατολή, εκμεταλλευόμενοι το τραγικό αποτέλεσμα των πολιτικών των Τραυλών, των Μέθυσων και των Κοπρώνυμων, στον Βυζαντινό Θρόνο βρισκόταν ο κινηματίας Αλέξιος ο Ε΄, που επονομαζόταν Μούρτζουφλος επειδή είχε σμιχτά φρύδια.

Άξιοι συνεχιστές της παράδοσης των μεγάλων ηγεμόνων του μεσαιωνικού ελληνισμού, η σημερινή ηγεσία των νεοελλήνων αντιστέκεται στη λαίλαπα των Φράγκων που τους κυβερνά κατά σύμπτωση, ένας Νικολά που είναι Βραχύς και τους επιτροπεύει οικονομικά ένας μαμούνιας Φαλακρός. Η εφοδεύουσα Φραγκιά με επιτηρήσεις, ευρωδικαστήρια, απειλές, πιέσεις και εκβιασμούς έχει στριμώξει τον ημέτερο Κωνσταντίνο τον Κουρασμένο, ανιψιό του Κωνσταντίνου του Μούρτζουφλου του νεώτερου.

Ωστόσο ο κυρίαρχος λαός στις αλλεπάλληλες κυριακάτικες δημοσκοπήσεις δείχνει την προτίμηση του, για να οδηγηθεί ξανά στις ατραπούς του μεγαλείου, στο κόμμα του Πορφυρογέννητου Τρίτου του Μακρύτερου της δυναστείας των Αχαιών, εγγονό του ιδρυτή της δυναστείας, που εάν τον Δεκέμβρη του '44 κέρδιζαν οι κομμουνιστές, το "Κοπρώνυμος" θα ήταν το συμπαθέστερο που θα τον συνόδευε, αλλά επικράτησαν βλέπετε οι αγγλοσάξωνες προαιώνιοι εθνικοί πάτρονες και έτσι οι ηττημένοι Ελασίτες βαφτίστηκαν ληστοσυμμορίτες και ο Γέρος έγινε της Δημοκρατίας. Στην ιστορία ο χαμένος τα παίρνει όλα.

Και όσο νυχτώνει...

Μετά την ήπια προσαρμογή του μήνα του μέλιτος, η κυβερνητική πολιτική το γύρισε στο άγριο σεξ με αφορμή τα έκτακτα οικονομικά μέτρα της περασμένης εβδομάδας. Και έχει συνέχεια. Μετά την περαίωση και την έκτακτη εισφορά έρχεται το χαράτσι για τους ημιυπαίθριους, αφήνοντας έξω για αργότερα, τα υπόγεια και τα ημιυπόγεια που έχουν γίνει χώροι κύριας χρήσης και τα πουλάνε οι εργολάβοι με το αζημίωτο, μεταφέροντας την ευθύνη στον αγοραστή. Έτσι πωλούνται σπίτια με εμβαδόν 300 τετραγωνικά μέτρα, εκτός σχεδίου και ένα στρέμμα κήπο, με άδειες ....γραφείων, με νόμιμα τα 50 τ.μ. χρυσοπληρωμένα από τους καταναλωτές που ψώνισαν από σβέρκο και θα καταλάβουν τι έκαναν όταν θα χρειαστεί να τα μεταβιβάσουν στα παιδιά τους ή να τα πουλήσουν.

Δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο συμπονώ τους εργολάβους που σήμερα κλαίνε για την πτώση της αγοράς. Και αναφέρομαι στους απατεωνίσκους της κατασκευής που σε συνθήκες πραγματικής λειτουργίας της αγοράς δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, γιατί μαζί με τα ξερά, καίγονται δυστυχώς και οι σοβαροί επιχειρηματίες που δε σκέφτηκαν ποτέ να πουλήσουν σπίτια φουλ στην παρανομία στους νεοέλληνες, που αναζητούν απεγνωσμένα την μεζονέτα των δανεισμένων και επανωτοκισμένων ονείρων τους. Ως σοβαροί χαρακτηρίζονται σε αυτό το μπλογκ οι κατασκευαστές που αφήνουν τους αγοραστές να κλείσουν μόνοι τους ημιυπαίθριους και να διαμορφώσουν τα υπόγεια σε χώρους κύριας κατοικίας. Αυτοί οι κατασκευαστές χρεώνουν μόνο την δυνατότητα που δίνουν στον επενδυτή να παρανομήσει. Τρέλα...

Και όσο τα κανόνια θα πληθαίνουν στην κτηματαγορά, τόσο θα συνειδητοποιούμε τη φούσκα της ιδιοκτησίας στην πατρίδα μας. Και όλα αυτά έγιναν με την ανοχή του κράτους που από το 1985 εισήγαγε την πατέντα των ημιυπαιθρίων, των συλλόγων των μηχανικών, των επιμελητηρίων και των κάθε λογής συντεχνιών του τεχνικού κόσμου της χώρας. Ο μόνος που κατάφερε να ενοχοποιήσει τον μηχανικό - εργολάβο για τις παρανομίες του φτωχικού του ήταν ο υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ, ο εμπνευστής δηλαδή των πρόσφατων οικονομικών μέτρων. Όλοι οι άλλοι είναι διαθέσιμοι στον πάγκο του χασάπη μετά την υπογραφή των συμβολαίων και την μεταβίβαση του ακινήτου. Για ένα κεραμίδι.

Η κρίση βαθαίνει χτυπώντας την ατμομηχανή της ανάπτυξης στην Ελλάδα, την οικοδομή. Και η κυβέρνηση, πιστή στην αφασική ειλικρίνεια της, κάνει ότι μπορεί να την αφανίσει αφού με τα μέτρα για τους ημιυπαίθριους ο κάθε υποψήφιος αγοραστής θα σκεφτεί τα πρόστιμα που θα κληθεί να πληρώσει οικειοθελώς. Η επόμενη επίθεση μετά την δήλωση για το αυθαίρετο κλείσιμο των ημιυπαιθρίων που θα γίνει στα ακίνητα, θα είναι από το ΙΚΑ που θα απαιτήσει την αντίστοιχη εργατική δαπάνη για τα αυθαίρετα τμήματα των οικοδομών. Και όσο στην αγορά νυχτώνει το σεξ θα δυναμώνει...

Και το φθινόπωρο, την ώρα που θα κάνουμε το μνημόσυνο στην κατασκευή με τις ευλογίες της βατοπεδινής, εκτός σχεδίου, υπεύθυνης κυβέρνησης, θα γίνει αντιληπτό το πραγματικό βάτεμα των παίδων στον τουρισμό. Ευτυχώς όμως που υπάρχουν οι ευπατρίδες των Ελλήνων που ενισχύουν την κατανάλωση στις τουριστικές περιοχές της πατρίδας. Ο εντοπισμός των σημειωμένων χαρτονομισμάτων από τα λύτρα των απαγωγών του Μυλωνά και του Παναγόπουλου στην Κρήτη και στην Ρόδο αποδεικνύει αγαπητοί συνέλληνες ότι δεν τελειώσαν οι πατριώτες σ' αυτόν τον τόπο. Γιατί προφανές είναι ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης για οικονομική ανάπτυξη εν μέσω κρίσης, βασισμένη στα πρότυπα του Οθωμανού φοροεισπράκτορα, τιμώντας τη φετινή επέτειο του 1821, απέτυχε παταγωδώς. Η δίκαιη ανακατανομή του πλούτου επιφύεται πλέον στις πατριωτικές ενέργειες του ιπτάμενου λήσταρχου Γιαγκούλα.

Παντός Καιρού

Η εξαγορά της Ολυμπιακής από την MIG κυριαρχεί πλέον στην ειδησιογραφία. Μετά από 34 χρόνια ο εθνικός αερομεταφορέας περνά πάλι σε ιδιωτικά χέρια. Βεβαίως η αραπιά της MIG δεν είναι ο Αριστοτέλης Ωνάσης που λειτούργησε την εταιρεία από το 1957 ως το 1975 μέσα στη χλιδή, με κεριά στα τραπέζια και επίχρυσα μαχαιροπίρουνα αλλά όπως και να το κάνουμε, είναι το τέλος της εποχής των κρατικών αερογραμμών στην Ελλάδα. Φαίνεται ότι οι επενδυτές με τις κελεμπίες και οι ιθαγενείς εκπρόσωποι του βαρέος καπιταλισμού δεν πτοήθηκαν από το πρωθυπουργικό διάγγελμα της Πέμπτης που τα περιέγραψε όλα μαύρα για την οικονομία, διατηρώντας την παγκόσμια αποκλειστικότητα μίας τέτοιας δήλωσης, ακυρώνοντας εαυτόν, διότι λίγους μήνες πριν, διαβεβαίωνε το ημεδαπό πόπολο, ότι η ελληνική οικονομία είναι θωρακισμένη και σε πολύ καλλίτερη κατάσταση από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές.

Ευτυχώς που τελικά οι άνθρωποι της αγοράς, ως παλιές πουτάνες που ξέρουν τι θέλουν και πως να το πάρουν, είναι σοβαρότεροι από τους πολιτικούς και δε δίνουν σημασία σε τέτοιες τορπίλες αρλούμπας - αέρος, γιατί εάν τα έλεγε αυτά οποιοσδήποτε αρχηγός, κάποιου άλλου ευρωπαϊκού κράτους θα γινόταν το έλα να δεις. Στην ψωροκώσταινα όμως αυτά περνάνε ντούκου. Κι ας λένε οι κακές γλώσσες ότι το χρώσταγε η MIG στον Καραμανλή το αντίδωρο, αφού από την πώληση του ΟΤΕ έβγαλε κάπου τριακόσια μύρια σερβίροντας αέρα φρέσκο...

Από την άλλη, η απάντηση στην καλοστημένη επικοινωνιακά και πολιτικά μάλλον γενικόλογα αφελή ατζέντα - έκκληση της κυβέρνησης για συνεννόηση, ήταν "εκλογές" από τον πρόεδρο της σοσιαλιστικής διεθνούς, προσπαθώντας να πείσει άραγε ποιόν, λες και ο τρομοκρατημένος κόσμος περιμένει τους αποτυχημένους, ανεπαρκείς πορφυρογέννητους σωτήρες να τον σώσουν, ενώ η αριστερά πιστή στην παράδοσή της, κλώτσησε ανόητα τη μοναδική ευκαιρία που της προσφέρθηκε στο πιάτο για ένα ουσιαστικό στρίμωγμα στην κατεύθυνση σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης, για την αντιμετώπιση της κρίσης, προκειμένου να αναδειχτεί μέσω των διαπραγματεύσεων, με προαπαιτούμενη την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, η υποκρισία της καραμανλικής εξουσίας, ο ρόλος του παρασιτισμού, των μοσχαναθρεμμένων τραπεζιτών, των βατοπαιδιών της απάτης και του πολιτικού χρήματος στη λεηλασία του τόπου. Και μπορούσε αυτό να γίνει εκ του ασφαλούς, δεδομένου ότι η χώρα στην πραγματικότητα ελάχιστα απειλείται σήμερα, από την αμερικανική οικονομική κρίση, σε μία κοινωνία όπου εάν έλειπαν τα κανάλια της τηλε-τρομοκρατίας δε θα είχε πάρει χαμπάρι.

Αντ' αυτού τρώμε στη μάπα τον "υπεύθυνο" πρωθυπουργό να εκφωνεί διαγγέλματα την ώρα των δελτίων ειδήσεων, κατατρομοκρατώντας ως άλλος Τραγκοπρετεντέρης τον κόσμο, για να κρύψει την ανικανότητα της διοίκησής του φορτώνοντας τα πάντα στην κρίση. Και για όσους δεν κατάλαβαν, και για την αναμενόμενη από καιρό χρεωκοπία του επικουρικού ταμείου της Γενικής Τράπεζας, η οικονομική κρίση ευθύνεται...

Το όλα είναι μαύρα του Καραμανλή της θωρακισμένης οικονομίας των μεταρρυθμίσεων, αποτελεί απλά μία αναθεώρηση του σημιτικής ατάκας αυτή είναι η Ελλάδα μετά το ναυάγιο του Σάμινα, της εποχής δηλαδή της ισχυρής Ελλάδας του εκσυγχρονισμού. Τελικά αυτό το βαρέλι όπου οι ηγέτες λένε μία παρόλα και καθαρίζουν για την ανικανότητά τους αποδεικνύεται να είναι δίχως πάτο. Και θέλουν αυτοί οι απίστευτοι τύποι να κάνουν διαχείριση της κρίσης για λογαριασμό μας. Δυστυχώς, με τέτοια πολιτική ηγεσία είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Φυσικά το ντηλ που κρύβεται πίσω από την απροσδόκητη εξαγορά της ΟΑ, που από πτώμα μεταμορφώθηκε σε ποθητή νυφούλα, από τον όμιλο που διαχειρίζεται ελέω αραπιάς, ο πολύς Ανδρέας Βγενόπουλος, και το σε ποια χέρια θα καταλήξει η εταιρεία θα το μάθουμε αρκετά αργότερα, όπως έγινε με τον ΟΤΕ. Έτσι στο σακούλι του Ανδρέα μπαίνει μετά τον ΟΤΕ, την Δέλτα, τον Παναθηναϊκό και η Ολυμπιακή. Άντε με το καλό και υπουργός εξωτερικών ο Ανδρέας, να τον στείλουμε να αγοράσει τα Σκόπια, την Σμύρνη και την Αγιασοφιά...

Ωστόσο, η πατρίδα μας έχει παρελθόν στις απίθανες αεροπορικές ιστορίες. Και για να ξεφύγουμε από τη μιζέρια των ημερών, ας θυμηθούμε μία από αυτές, με εργαλείο τη χρονομηχανή αυτού του μπλογκ. Αφορά στο αεροδρόμιο - φάντασμα στα Άγραφα, στα χρόνια της κατοχής, που αποτελεί το μοναδικό συμμαχικό αεροδρόμιο που λειτουργούσε σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη κάτω από τη μύτη των Γερμανών. Το αεροδρόμιο με μήκος διαδρόμου 2000 μέτρα στήθηκε στην ελεγχόμενη από τον ΕλΑΣ περιοχή, με την συνδρομή και τις τεχνικές οδηγίες των Άγγλων. Βρισκόταν στο οροπέδιο της Νεβρόπολης στα 960 μέτρα υψόμετρο, εκεί που σήμερα έχει αναπτυχθεί η τεχνητή λίμνη Πλαστήρα, κοντά στο χωριό Νεράιδα. Ήταν το αεροδρόμιο - φάντασμα γιατί οι πτήσεις γίνονταν τη νύχτα και το ξημέρωμα οι αντάρτες κουβαλούσαν κομμένα δέντρα και το εξαφάνιζαν, καμουφλάροντας όλο το οροπέδιο, διατηρώντας τη φυσιογνωμία του χώρου αναλλοίωτη.

Με τεχνικά σχέδια και οδηγίες που ήρθαν από το συμμαχικό στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, οι Έλληνες μηχανικοί Γ. Κουβαρετάκης, Γ. Βλάβος και Λ. Σαμουηλίδης ξεκίνησαν την διαμόρφωση του αεροδρομίου στις 8 Ιουλίου 1943, με τη συμμετοχή πάνω από 700 χωρικών και την εποπτεία του Βρετανού λοχαγού Ντένις Χάμσον που επιχειρούσε στην περιοχή των Αγράφων και πρότεινε τη θέση για το αεροδρόμιο. Ο Ντένις Χάμσον εργάστηκε σκληρά για τη δημιουργία του αεροδρομίου γιατί σκόπευε να φύγει με την πρώτη αεροπορική αποστολή από την Νεράιδα προκειμένου να μην είναι παρών στη χώρα όταν αρχίσει ο εμφύλιος που ήταν σίγουρος πως όπου να 'ναι θα ξεσπούσε (Διονύσης Χαριτόπουλος, "Άρης ο αρχηγός των ατάκτων", εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα).

Ο Βρετανός σύνδεσμος ταξίαρχος Έντι Μάγερς γράφει στο βιβλίο του "Η Ελληνική Περιπλοκή" εκδόσεις Εξάντας:
Μία εβδομάδα πριν έρθει το (πρώτο) αεροπλάνο που περιμέναμε η ΡΑΦ έστειλε απροειδοποίητα ένα αναγνωριστικό από τη μέση ανατολή για να πάρει φωτογραφίες. Οι φωτογραφίες εμφανίστηκαν και μελετήθηκαν στο Κάιρο και μας έστειλαν μία πλήρη έκθεση με ένα σήμα. Μας συνεχάρησαν για την πρόοδό που είχαμε επιτελέσει, αλλά παρατηρούσαν ότι στο έδαφος υπήρχαν ακόμα εμπόδια που έμοιαζαν με θυμωνιές και μερικές συστάδες από θάμνους που θα έπρεπε να καθαριστούν.
Οι "θυμωνιές" ήταν μία σειρά από κάρα καμουφλαρισμένα με άχυρο και οι συστάδες των θάμνων τα δέντρα που είχε "ξαναφυτέψει" ο Ντένις! Συγχαρήκαμε τον εαυτό μας για την επιτυχία του καμουφλάζ. Είχε καταφέρει να ξεγελάσει τους εμπειρογνώμονες του Καΐρου οι οποίοι εν καιρώ, ζήτησαν συγγνώμη για το λάθος τους...

Η πρώτη προσγείωση πραγματοποιήθηκε στις 9 Αυγούστου 1943 όταν μία ντακότα ήρθε από το συμμαχικό στρατηγείο της Μέσης Ανατολής να παραλάβει την αντιπροσωπεία των ανταρτών (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ) για τη διάσκεψη του Καΐρου σχετικά με το μεταπολεμικό σκηνικό στην Ελλάδα.

"Περιμέναμε το αεροπλάνο στις δέκα η ώρα εκείνο το βράδυ...Λίγα λεπτά πριν τις δέκα ακούσαμε στο βάθος τον ήχο ενός αεροσκάφους. Δύο φωτιές λίγες εκατοντάδες γιάρδες μακριά από το πεδίο προσγείωσης, ήταν τα μόνα προειδοποιητικά σήματα που φαίνονταν από τον αέρα. Το αεροπλάνο πλησίασε διατηρώντας σημαντικό ύψος. Αφήσαμε να μας ξεφύγει ένα "ζήτω" καθώς άρχισε να εκπέμπει φωτεινά σήματα προς το έδαφος... Το αεροσκάφος άρχισε να κατεβαίνει... Σχεδόν ταυτόχρονα οι εικοσιτέσσερις αντάρτες που βρίσκονταν ξαπλωμένοι, δώδεκα από κάθε πλευρά άναψαν τις λάμπες πετρελαίου που είχαν μπροστά τους....Η ντακότα χύθηκε προς τα κάτω και το μαύρο σήμα της ξεπρόβαλε από το σκοτάδι. Για μια στιγμή φάνηκε να ξεπερνάει το σημείο που θα πρεπε να ακουμπήσει στο έδαφος, αλλά διακόσιες πενήντα γιάρδες από μας την είδαμε να κυλάει ομαλά και να προσγειώνεται. Καθώς περνούσε από το γήπεδο οι λάμπες των ανταρτών έσβηναν πίσω της... Φθάνοντας σε μας το αεροσκάφος έκανε πάλι στροφή και σταμάτησε με τις μηχανές αναμμένες έτοιμο για απογείωση. Καθώς σταματούσε κοίταξα το ρολόι μου. Ήταν δέκα και ένα λεπτό, δηλαδή είχε καθυστέρηση ενός λεπτού... (Έντυ Μάγερς, ό.π.).

Ο Φοίβος Γρηγοριάδης στο πρωτοπόρο για την εποχή του βιβλίο "Αντάρτικο" εκδόσεις Καμαρινόπουλος, περιγράφει την... τουριστική χρήση του αεροδρομίου : Πήγαιναν κι έρχονταν αεροπλάνα (...) Άγγλοι Νεοζηλανδοί, Αφρικανοί, που και που καμιά Αγγλίδα, έφταναν εκεί, παίρνανε διάφορες φωτογραφίες, ανηφόριζαν παραπάνω, κατηφόριζαν και ως την Καρδίτσα και ύστερα έφευγαν πίσω προς την Αίγυπτο.

Έτσι ας μην μας ξαφνιάζουν οι επαναλαμβανόμενες θεαματικές αεροπορικές επιδόσεις του αητού των Αγράφων Βασίλη Παλαιοκώστα, που ανδρώθηκε δίπλα στο θρύλο του αεροδρομίου της Νεράιδας και καταπώς φαίνεται, τον επηρέασε βαθιά. Ο Βασίλης Παλαιοκώστας είναι ο άξιος συνεχιστής της λαϊκής θεσσαλικής αεροπορικής παράδοσης του καμουφλάζ. Απλά ο Βασίλης ανέβασε τις επιδόσεις ψηλότερα, ξεφτιλίζοντας ένα ανύπαρκτο κράτος, που διοικείται από άχρηστους, εκλεγμένους από ένα λαό που γουστάρει, λέγοντας χαριτωμένα αστειάκια, λαϊκούς ήρωες του στυλ των Παλαιοκώστα και Ρωχάμη για να ξορκίσει την ανικανότητα των επιλογών του.

Και επειδή, αγαπητοί φίλοι, στον αέρα όπως και στη θάλασσα ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται, οι αεροπορικές περιπέτειες σε τούτο τον τόπο είναι προφανές ότι είναι παντός καιρού με ικανούς καπετάνιους. Εκτός από τους πολιτικούς. Αυτοί αποδεικνύονται με τρόπο τραγικό ότι είναι παντός καλού καιρού...

Νίκος Σαχίνης - Επεισόδιο Πολέμου
από τη μόνιμη συλλογή του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης