Ο όρκος του Ιπποκράτη

Παρακολουθώντας χθες βράδυ τα ανοιχτά στο πλατύ κοινό της τηλεόρασης, ιατρικά συμβούλια - σεμινάρια με θέμα την εξέλιξη της υγείας του αρχιεπισκόπου σφίχτηκε η καρδιά μου. Από τη μία οι ακριβοπληρωμένοι γιατροί να τσακώνονται σαν τις μοδίστρες της γειτονιάς για τη φύση της ενδεδειγμένης θεραπείας που έπρεπε να ακολουθηθεί και από την άλλη η δυσάρεστη σκέψη ότι ένας άνθρωπος βρίσκεται σε πραγματικά δύσκολη θέση λόγω της μη αναστρέψιμης κατάστασης της υγείας του. Έφριξα με αυτά που άκουσα. Ο θεός μαζί μας αδέλφια να μην πέσουμε στα χέρια των καθηγητάδων που κονταροχτυπιόντουσαν χωρίς ίχνος ντροπής στα κανάλια χθες βράδυ με διαιτητές τον Ευαγγελάτο και τον Πρετεντέρη. Όλοι αυτοί έχουν δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη. Αντί να θεωρούν τους εαυτούς τους ευλογημένους που επιτελούν το λειτούργημα της ιατρικής που είχε προσεγγίσεις ιερής αποστολής και δόξα θείας εκπροσώπησης για τους αρχαίους έλληνες, στριμώχνονται στα κανάλια για να καλύψουν την ματαιοδοξία τους. Για να δηλώσουν το εγώ τους και να διαφημίσουν τις κλινικές που δουλεύουν. Ιδιαίτερα μου την έδωσε ένας παπάρας ξερόλας καθηγητής παθολογίας που τάχα δήθεν τα έλεγε στον Χριστόδουλο "να μην πάει στην Αμερική". Κανένας όμως δε τόλμησε να του υπενθυμίσει αυτού του συνταξιούχου πλέον (κι αυτό γαργάρα το έκαναν) κυρίου καθηγητή ότι ήταν ο γιατρός του αρχιεπισκόπου όλα τα τελευταία χρόνια και όφειλε να είχε εντοπίσει τον καρκίνο πολλούς μήνες πριν, αντί να αρλουμπολογεί τώρα εκ του ασφαλούς. Ασχημονούσαν όλοι τη νύχτα οι αθεόφοβοι. Διέκρινα χθες βράδυ πολύ εύκολα την ύπαρξη ομάδων μεταξύ των μεγαλογιατρών, μαζί με συμφέροντα, μικρότητες, κακίες, αυτοδιαφήμιση, καρφώματα να περνούν στην οθόνη και δε πίστευα στα μάτια μου. Διεκδικούσαν ο καθένας για τον εαυτό του τις δάφνες του καλλίτερου γιατρού, χειρουργού, διαγνώστη. Απίστευτα πράγματα. "Αν χειρουργούσα εγώ" έλεγε ο ένας, "Εγώ έχω αντιμετωπίσει δεκάδες παρόμοια περιστατικά" συμπλήρωνε ο άλλος. Το κορυφαίο που μάθαμε ήταν ότι γίνονταν ιατρικά συμβούλια στο αρεταίειο με την παρουσία της υπουργού παιδείας!!! Αφού συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο απέναντι στο πρόβλημα ενός επώνυμου ανθρώπου όπως ο αρχιεπίσκοπος, φανταστείτε τι τραβά στα χέρια τους ο φουκαρόκοσμος που δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Πρόκειται για καθηγητάδες που τις πανεπιστημιακές τους έδρες τις κληρονομούν τα παιδιά τους σαν να ήταν οικογενειακή επιχείρηση. Σαν το τσαγκάρικο της γωνίας ένα πράμα. Οι πανεπιστημιακοί τηλεφωνικοί κατάλογοι των ιατρικών σχολών Αθήνας και Θεσσαλονίκης παραμένουν ίδιοι όσο αφορά τα επώνυμα των καθηγητών τα τελευταία εξήντα χρόνια. Είναι οι ίδιοι τύποι που ξεσπαθώνουν ενάντια στο ΕΣΥ με την πρώτη ευκαιρία. Είναι αυτοί που έχουν καταντήσει το δημόσιο νοσοκομείο τσιφλίκι και το πανεπιστήμιο κρησφύγετο απατεώνων που νέμονται προγράμματα και επιχορηγήσεις. Ξενύχτησα σκασμένος. Σήμερα το πρωί είδα ξανά τις ίδιες φάτσες στα πρωινάδικα ώρα επτά το πρωί να συνεχίζουν το βιολί τους. Μιλάμε για πολύ σαπίλα, αλητεία, ασχετοσύνη και κυνισμό. Καθηγητές της αρπαχτής. Κατά τα λοιπά είναι δημόσιοι λειτουργοί που πληρώνονται από το υστέρημα του κοσμάκη. Ειλικρινά με πόνο ψυχής σκέφτομαι τους ασθενείς και τους συγγενείς τους που κρέμονται στο λόγο τους. Μακριά από τα νύχια τους παιδιά. Μακριά από τις ύαινες, γαμώ τις καρέκλες τους.