Δόξα Σοι ο Θεός

Τα νέα από την Αυστρία έκαναν τον γύρο του κόσμου. Ο για λίγο επικεφαλής του αυστριακού ακροδεξιού κόμματος «Συμμαχία για το Μέλλον της Αυστρίας» Στέφαν Πέτζνερ, παραδέχτηκε σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ότι είχε «μια ιδιαίτερη σχέση» με τον πρώην αρχηγό του κόμματος, Γκέοργκ Χάιντερ που σκοτώθηκε πριν από δύο εβδομάδες σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα."Ήταν ο άνθρωπος της ζωής μου" είπε ο εικοσιεπτάχρονος φερόμενος ως ο διάδοχος του εκλιπόντος ηγέτη του αντιευρωπαικού κόμματος, με κύρια θέση την "καθαρή από τους μετανάστες" Αυστρία.

Η εξομολόγηση στοίχισε στον Πέτζνερ την ηγεσία του κόμματος. Οι ομοϊδεάτες του τον απέπεμψαν κακήν κακώς. Αυτά δεν συγχωρούνται. Παράλληλα, με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου διάφορα βιβλία πλασάρονται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων με θέμα την σύνδεση του ναζισμού με μυστικιστικές οργανώσεις και υπονοούμενα για τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις μεταξύ των μεγαλοναζιστών.

Ευτυχώς στην καλή μας πατρίδα όπου κυριαρχούν οι απόγονοι των αρχαίων Σπαρτιατών ουδέποτε μπήκαν τέτοια ζητήματα. Ποτέ δεν μπλέχτηκε ο κώλος με την πολιτική. Ούτε οι έλληνες φασίστες με το πουστλούκι. Ούτε από το βήμα του κοινοβουλίου κατηγορήθηκε κανείς υπουργός για έλλειψη πολιτικής ανδροπρέπειας, από κάποιον πολιτικό πολύ υπερήφανο για την αρρενωπή φάτσα του. Ουδέποτε επίσης αναπαράχθηκαν από την ανεκτική δημοσιογραφία κάτι πουστοφάγα σχόλια των καφενείων τριτοκοσμικών κοινωνιών ότι η πολιτική στήριξη που προσφέρθηκε πρόσφατα σε μεγαλόσχημο πολιτικό στέλεχος οφείλεται στην αλληλεγγύη των αδελφών ή για τον άλλο που καλύφθηκε προηγούμενα ότι έχει φάτσα που καβλώνει τις αδελφές. Εδώ δεν ισχύουν αυτά. Εδώ η συμπολίτευση αποχωρεί αντρίκια από τη βουλή για τη διασφάλιση της νομιμότητας και ο υπουργός Αλογοσκούφης μας καθησυχάζει ντόμπρα ότι nothing ever happens. Δόξα σοι ο Θεός που δεν γίναμε κομμουνιστές...