Η φανέλα του στρατιώτη

H Κάρλα Μπρούνι, η βασίλισσα της Ιορδανίας Ράνια και η σύζυγος του Ρούπερτ Μέρντοχ, Γουέντι συνόδευσαν τους ισχυρούς συζύγους τους στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη. Οι κυρίες αφού συμβούλευσαν τις παγκόσμιες κεφαλές για τη στάση που πρέπει να ακολουθήσουν απέναντι στην παγκόσμια οικονομική κρίση, το 'ριξαν στα φιλανθρωπικά γκαλά για να ξεσκάσουν.

Αυτά να τα βλέπουν κάτι μικροπρεπείς στην ημεδαπή που κατηγορούν την κυβέρνηση της χώρας "ως κυβέρνηση των συζύγων" υπονοώντας οι κρετίνοι την πολυσχιδή επιχειρηματική δεινότητα των άξιων υπουργικών συζύγων σε όλους τους οικονομικούς και επιστημονικούς τομείς της χώρας. Οι κυβερνητικοί σύζυγοι διαπρέπουν ως ιατροί με διδακτορικό πριν πάρουν πτυχίο, ως συμβολαιογράφοι συμβάσεων παραχώρησης της δημόσιας γης αντί πινακίου φακής σε ιερότατες μονές, ως εκπρόσωποι γερμανικών εταιρειών που αγοράζουν κοψοχρονιά δημόσιους οργανισμούς και κυρίως ως δημοσιογράφοι και εκδότες με τις πλάτες του συζυγικού υπουργείου προπαγάνδας.

Είναι γεγονός ότι αυτούς τους τιποτένιους, τους χαρακτηρίζει ο φθόνος και η ζήλια. Άλλα και η ιστορική άγνοια. Το ελληνικό ένδοξο παρελθόν είναι στιγματισμένο από τις σπουδαίες συζύγους της εξουσίας, με πρώτη τη βασίλισσα Φρειδερίκη. Ο βασιλιάς Παύλος, δεινός παίχτης του μπριτζ είχε παραχωρήσει την άσκηση της εξουσίας στην ικανότατη σύζυγό του προκειμένου να παραμείνει απερίσπαστος στο χόμπι του, με τα γνωστά λαμπρά αποτελέσματα για το έθνος. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από το Φρειδερίκειον κλέος της εικοσαετίας 1947 -1967.
Την "Φανέλα του στρατιώτου", την ίδρυση των "παιδοπόλεων" για τα παιδιά του εμφυλίου στην Βόρεια Ελλάδα, τα 15.000 παιδιά που παραδόθηκαν για υιοθεσία στην Αμερική από τα βασιλικά ιδρύματα, έναντι 4.000 δολαρίων το κεφάλι, τη "μητρική" στοργή για τους κρατουμένους της Μακρονήσου, τη συμμετοχή της στη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη τον οποίο η βασίλισσα ζήτησε απλώς να τσαλακώσουν σε απάντηση για την υπόθεση της Μπέττυ Αμπατιέλου που την ρεζίλεψε στο Λονδίνο τον Απρίλιο του 1963 με το περιβόητο χαστούκι , αλλά τα καλόπαιδα του παρακράτους δείχνοντας υπερβάλλοντα ζήλο τον δολοφόνησαν, το διωγμό του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην αυτοεξορία του Παρισιού, όταν αναρωτιόταν ρητορικά σαν να μην ήξερε "ποιoς κυβερνά αυτόν τον τόπο", το παρασκήνιο για την αποστασία και την ανατροπή του Γεωργίου Παπανδρέου, τη συμβουλή που έδωσε στον νεαρό βασιλιά γιο της, Κωνσταντίνο, για να ορκίσει τη Χούντα.
Μεγαλειώδεις αλήθεια στιγμές που θα μείνουν αλησμόνητες στην αμνήμονα ψυχή του έθνους. Ποιος να θυμάται άραγε ότι στην τιμητική θέση του Γενικού Αρχηγού της φασιστικής - μεταξικής ΕΟΝ είχαν ορισθεί ο τότε διάδοχος Παύλος και η σύζυγός του. Στη φωτογραφία η Φρειδερίκη ποζάρει σε νεαρή ηλικία μαζί με τα αδέλφια της με τη στολή της ναζιστικής νεολαίας στην οποία στρατολογήθηκε οικειοθελώς πριν την αναγκαστική στρατολόγηση που ξεκίνησε το 1936. Είναι απορίας άξιο πως ακολούθησε στην κατοχή, την εξόριστη κυβέρνηση στην Κρήτη αρχικά και μετά στο Κάιρο και δεν έμεινε με τον Παύλο στην Αθήνα για να υποδεχτούν την Βέρμαχτ όπως έκανε το επιτελείο του στρατηγού Τσολάκογλου.

Βέβαια οι αρετές των κυβερνητικών συζύγων προαπαιτούν και το αντίστοιχο ανδρικό ταμπεραμέντο στο σπίτι, κλασική επίδειξη του οποίου έκανε ο πρωθυπουργός στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, όπου έσκισε τη γάτα μπροστά στις κάμερες για να μην υπάρχει αμφιβολία ποιος φορά τα παντελόνια στο σπίτι, παγώνοντας το αίμα των "ανταρτών" της παράταξης. Μάλιστα ο Βύρων μέσα στον πανικό του άρχισε να απαγγέλλει Πίνδαρο α-καπέλα ενώ ο Τατούλης έτρεξε στο πρώτο μικρόφωνο που βρήκε μπροστά του και αναφώνησε κλαίγοντας "ήμαρτον". Στο περιθώριο της συνεδρίασης της κεντρικής επιτροπής οι κυβερνητικές σύζυγοι διοργάνωσαν φιλανθρωπικό γκαλά στήριξης της συναυλίας της Μαντόνα, όπου παρουσίασαν τις μάλλινες φανέλες και τα εργόχειρα που έχουν ετοιμάσει από τον Μάρτιο του 2004 όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Ως καλλίτερο εργόχειρο βραβεύτηκε το υφαντό της κυρίας πρώην υπουργού που απεικονίζει τον ηγούμενο Εφραίμ να απολαμβάνει το campari του στο κότερο του υπουργού Ναυτοσύνης, μετά τη μαραθώνια υπογραφή συμβολαίων για την ανταλλαγή του Παρθενώνα με τον χείμαρρο Διακονιάρη στην Πάτρα που η ιερά μονή παραχώρησε χαριστικά στο Δημόσιο για να παρκάρει τα ποταμόπλοια του ελληνικού στόλου.