Να χαμηλώναν τα βουνά

Να χαμηλώναν τα βουνά, να δω τη Σαλονίκη τα μεσάνυχτα, λέει ένα παλιό τραγούδι σε καλαματιανό σκοπό, που προσαρμόστηκε ο στίχος του για τις ανάγκες της βορειοελλαδίτικης δημώδους άσκησης. Και είναι πράγματι πολλά τα βουνά που περιτριγυρίζουν τον κάμπο της Συμβασιλεύουσας, που την προστάτευσαν στους είκοσι τρεις αιώνες της ιστορίας της από τους εισβολείς, αφήνοντας τις διόδους από συγκεκριμένα φυσικά περάσματα, που πάντοτε φυλάσσονταν με οχυρά, κάστρα και βίγλες.

Έτσι ανατολικά, στο ύψος της Ρεντίνας είναι τα περίφημα Μακεδονικά Τέμπη, ανάμεσα στον Χολομώντα και στα Κερδύλλια Όρη, με το σπουδαίο ιουστινιάνειο οχυρό, ενώ στα βόρεια και δυτικά είναι ο δίαυλος γνωστός ως "διάδρομος του Μοναστηρίου" που κυριαρχούσαν τα μεσαιωνικά οχυρά των Μογλενών και των Σερβίων. Πρόκειται για το πέρασμα από όπου εισέβαλαν οι Γερμανοί τον Απρίλιο του 1941, υπερφαλαγγίζοντας τις ελληνικές και "αυτοκρατορικές" βρετανικές δυνάμεις, πριν καν προλάβουν να λάβουν θέσεις άμυνας στη γραμμή Αλιάκμονα, σε ένα πρωτοφανές φιάσκο - επιμελώς θαμμένο από την ελληνική ιστοριογραφία - και μία ανώφελη θυσία των δυνάμεων της Γηραιάς Αλβιώνας, με αποτέλεσμα αμέσως μετά την τραγική κατάληξη, οι Άγγλοι να κατηγορούν τον αρχιστράτηγο Παπάγο για την αδυναμία στήριξης του μετώπου και την ουσιαστική προδοσία του φιλόδοξου σχεδίου από τα φιλογερμανικά στοιχεία του ελληνικού επιτελείου που συνθηκολόγησαν και σχημάτησαν την πρώτη δοσίλογη κυβέρνηση, ενώ οι Αυστραλοί, οι Νοτιοαφρικάνοι και οι Νεοζηλανδοί - οι οποίοι κατέγραψαν τραγικές απώλειες στην Ελλάδα - τον Τσώρτσιλ, που αποφάσισε και σχεδίασε προσωπικά το σφαγείο της Ελλάδας για τα στρατεύματα των αποικιών της αυτοκρατορίας, όπως γράφει στο εξαιρετικό βιβλίο του "Το Ημερολόγιο μίας Καταστροφής", ο Αμερικανός καθηγητής της Ιστορίας Robin Higham, περιγράφοντας την ευθύνη και ανικανότητα του Βρετανού Πρωθυπουργού, σαν συνέχεια των αποτυχιών στην Νορβηγία και στην Δουνκέρκη, καταδικάζοντας με τις επιλογές του, την γενναία αντίσταση του ελληνικού λαού σε μία οδυνηρά σκληρή κατοχή.

Συνεχίζοντας όμως τη βόλτα μας στα οχυρά του βυζαντινού Θέματος της Θεσσαλονίκης περνάμε στον βορρά, πάνω στον άξονα που ορίζεται μεταξύ των ποταμών Αξιού και Γαλλικού όπου βρίσκεται το βυζαντινό επιβλητικό κάστρο του Γυναικόκαστρου, που ιδρύθηκε από τον Αυτοκράτορα Ανδρόνικο τον Γ', τον Παλαιολόγο, το 1328-1341 για την άμυνα και προστασία της Συμβασιλεύουσας, και στον νότο, τα στενά των Τεμπών της κοιλάδας του Πηνειού, ανάμεσα στον Όλυμπο και τον Κίσαβο, που κρατούσαν την αρχαία Μακεδονία απομονωμένη από την υπόλοιπη Ελλάδα. Εκεί, στην έξοδο της κοιλάδας βρίσκεται το μεσαιωνικό κάστρο του Πλαταμώνα χτισμένο τον 10ο αιώνα πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης Ηράκλειο. "Από δε του Πηνειού ποταμού Μακεδόνες εισίν έθνος και κόλπος Θερμαίος. Πρώτη πόλις Μακεδονίαν Ηράκλειον" γράφει ο Σκύλαξ ο Καρυανδέας, ενώ το κάστρο που δεσπόζει σήμερα στο λόφο κτίστηκε από τους Λομβαρδούς Σταυροφόρους κατακτητές το 1204.

Στις ημέρες μας, τα σύγχρονα περάσματα της νεοελληνικής και ευρωπαίας πλέον, επικοινωνίας, δεν τα φυλάνε οι μεσαιωνικοί βιγλάτορες, ούτε οχυρά κυριαρχούν στις αντίστοιχες θέσεις. Στον καιρό των οίκων της οικονομικής αξιολόγησης, τα στενά τα εκμεταλλεύονται εργολάβοι με το αζημίωτο, αφού εισπράττουν τα διόδια της σύμβασης παραχώρησης.

Έτσι το χειμώνα τούτο, και τα βουνά χαμήλωσαν και οι βράχοι κατέβηκαν, στα Τέμπη που τα έκλεισαν οι παραλήψεις των παραχωρησιούχων εργολάβων. Σε ένα θλιβερό γεγονός όπου σχεδόν σύσσωμος ο τύπος και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ κάνουν τα παγώνια, ενώ κάθε είδους "ειδικοί", καθηγητές πανεπιστημίων, τεχνικά επιμελητήρια - δηλωμένοι προσκυνημένοι, εξωνημένοι και αργυρώνητοι υπηρέτες των εθνικών νταβατζήδων - μας εξηγούν από τηλεοράσεως, ότι φταίνε για την καταστροφή, τα βράχια που δεν επέδειξαν το αντίστοιχο φιλότιμο παραχώρησης και αποφάσισαν να πέσουν χριστουγεννιάτικα "λόγω των παρατεταμένων βροχοπτώσεων", λες και μόνο φέτος έβρεξε από τη δεκαετία του πενήντα που εγκαινιάστηκε (1959) η διέλευση της κοιλάδας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Το τμήμα των Τεμπών κατασκευάστηκε τότε (έναρξη εργασιών το 1954), με πλάτος 10,5 μέτρων αντί των 13,0 που είχε η υπόλοιπη εθνική οδός Λάρισας - Κατερίνης, λόγω του δύσκολου ανάγλυφου της περιοχής. Το έργο κόστισε συνολικά 296 εκατομμύρια δραχμές εκ των οποίων τα 123 ήταν οικονομική βοήθεια από τις Η.Π.Α., σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο του πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ.

Μόνο ένα πρωτοσέλιδο, αυτό του εντύπου των χολωμένων εκδιωγμένων από το λίκνο του εκδοτικού συγκροτήματος του αλογοφτερωτού εθνικού εργολάβου, επιβεβαιώνει τον κανόνα. Μία και μοναδική εφημερίδα έγραψε για τις παραλήψεις και ευθύνες της κοινοπραξίας που εισπράττει τα διόδια - ως αντάλλαγμα μίας σύμβασης παραχώρησης - για ένα έργο που δεν έχει ολοκληρωθεί. Το μόνο που δεν ακούσαμε από τους μισθοφόρους της ενημέρωσης ήταν ότι με αφορμή την κατολίσθηση, θα μάθουμε τις άγνωστες ομορφιές της πατρίδας μας, παίρνοντας τις παρακαμπτηρίους στο τουλάχιστον επόμενο εξάμηνο χρονικό διάστημα -εδώ θα είμαστε- που θα παραμείνει κλειστός ο εθνικός οδικός άξονας ταλαιπωρώντας τα φορολογούμενα κορόιδα, που καλούνται να πληρώσουν περιβαλλοντικά χαράτσια με τα τέλη κυκλοφορίας, απαξιώνοντας τη χώρα σε επίπεδα Ουγκάντας, καταστρέφοντας τις χερσαίες μεταφορές της.

Μην βαρυγκωμάτε λοιπόν αδέλφια για την ταλαιπωρία. Τα επώνυμα συμφέροντα φροντίζουν για την αξιοποίηση της μεσαιωνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και οργανώνουν τις οδικές μεταφορές από τους πανάρχαιους δρόμους επικοινωνίας της βαλκανικής, με αναφορές ακόμα αρχαιότερες. Μάλιστα, ετοιμάζονται να κλείσουν τις Θερμοπύλες και να εκτρέψουν την κυκλοφορία από το όρος Καλλίδρομο, στην μοιραία για τους αμυνόμενους του Αυγούστου του 480 πΧ, Ανοπαία Ατραπό που υπέδειξε στον Ξέρξη, ο παρεξηγημένος πρόδρομος των ξεπουλημένων κάθε εποχής, Εφιάλτης. Διότι αγαπητοί φίλοι, είναι μοιραίο στη διαχρονία των Ελλήνων να επιβεβαιώνεται κάθε τόσο, ο καβαφικός στίχος, επιτέλους οι Μήδοι (και πάλι) θα διαβούνε...