Chapter Eleven

Οι αρχαίοι Φιγαλείς μπροστά στον κίνδυνο του αφανισμού που αντιμετώπισαν το 669 π.χ. από τους ιμπεριαλιστές της εποχής Σπαρτιάτες, προσέφυγαν στο μαντείο των Δελφών ζητώντας τη βοήθεια του Φοίβου για την κατανίκηση των εισβολέων Σπαρτιατών που κατέλαβαν αιφνιδιαστικά τη Φιγαλεία αφού πρώτα "κατάπιαν" την Μεσσήνη. Οι Φιγαλείς με τη βοήθεια του Θεού του φωτός νίκησαν τους εισβολείς, ελευθέρωσαν τη γη τους, κάλεσαν τους πρόσφυγες Μεσσήνιους να εγκατασταθούν στην Φιγαλεία και έκτισαν τον πρώτο ναό προς τιμή του Θεού Απόλλωνα που τους επικούρησε να νικήσουν τους πελοποννησιάρχες Σπαρτιάτες. Έτσι κατασκευάστηκε ο πρώτος, αρχαϊκός ναός του Επικούρειου Απόλλωνα στη θέση Βάσσες που τότε θεωρούνταν τμήμα της Αρκαδίας, αλλά κατοικούνταν από πρόσφυγες Μεσσήνιους, και σήμερα ανήκει στον νομό Ηλείας.

Με τη σειρά του ο εκ Καλαμών Μεσσηνίας, νυν υπουργός του πολιτισμού, πρώην πολιτικός αρχηγός μίας μαραμένης άνοιξης, και μελλοντικός αντίπαλος της Ντόρας, αποφάσισε να επαναφέρει τα πράγματα στον 7ο προχριστιανικό αιώνα, και με απόφασή του μεταφέρει διοικητικά την εποπτεία του ναού του Επικούρειου Απόλλωνα, που κατασκευάστηκε από τον περίφημο Αθηναίο αρχιτέκτονα του Παρθενώνα Ικτίνο ανάμεσα στο 420 και 400 π.χ., στην Μεσσηνία, αποκαθιστώντας προφανώς την τάξη μετά από είκοσι επτά αιώνες, αφήνοντας σύξυλους τους σφετεριστές Ηλείους, που είχαν γλυκαθεί από τα προπέρσινα τριχίλιαρα και νόμιζαν ότι θα καθάριζαν εσαεί.

Το επιχείρημα ωστόσο που αναπτύσσεται είναι πιστικότατο. Οι Πυργιώτες έχουν την αρχαία Ολυμπία. Ας πάρουν κάτι και οι Καλαματιανοί γείτονες, επιτέλους. Άλλωστε ο πολιτιστικός ανταγωνισμός, των δύο περιοχών της κοιτίδας των νεοελλήνων, στην ποιότητα της παραγόμενης φούντας είναι γνωστός παγκοσμίως και ιδιαιτέρως στα κόφι σοπ του Άμστερνταμ.

Κλείνοντας την παραπάνω παρένθεση που προοιωνίζεται τα όσα σπαρταριστά θα δούμε προσεχώς στην Νέα Δημοκρατία, ας επιστρέψουμε στην αγαπημένη συνήθεια των αρχαίων Ελλήνων να προσφεύγουν στο μαντείο των Δελφών με κάθε ευκαιρία, σε κάθε μεγάλη ανάγκη, όπου λάμβαναν τους υπαινικτικούς χρησμούς του Απόλλωνα μέσω της μαστουρωμένης Ιέρειας του.

Έτσι για παράδειγμα τα "ξύλινα τείχη" έσωσαν τους Αθηναίους στην Σαλαμίνα κατά την εισβολή των Μήδων το 479, αφού ο Θεμιστοκλής "μετέφρασε" σε στόλο τον χρησμό της Πυθίας. Σε κάθε περίπτωση ο αρχαίος κόσμος πίστευε ότι το δελφικό μαντείο διατύπωσε καθοριστικές προβλέψεις σχετικά με τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, την Αργοναυτική εκστρατεία και τον Τρωικό πόλεμο.

Χτισμένο στο κέντρο του κόσμου, στον ομφαλό της γης, κατά την παράδοση από Κρήτες ναυτικούς που οδηγήθηκαν από το ιερό δελφίνι που έστειλε ο Φοίβος, οι Έλληνες συνήθιζαν να αφηγούνται τον ιδρυτικό μύθο του μεγάλου θρησκευτικού κέντρου, και την μεταφορά της λατρείας του Απόλλωνα από την θρησκευτική κοιτίδα του αρχαιοελληνικού κόσμου, την Κρήτη. Έτσι προέκυψε το όνομα Δελφοί και οι Κρήτες θεωρούνται οι πρώτοι ιερείς του Μαντείου.

Στις ημέρες μας, παραμονές των εκλογών για την επιλογή του μεγάλου ηγέτη, η έλλειψη της μεγάλης αίγλης των μαντείων έχει αποδώσει το ρόλο της Πυθίας στα μίντια, στους εκλογολόγους και στους οιωνοσκόπους-δημοσκόπους που προμηθεύουν το πόπολο με τις προβλέψεις τους. Αλλά το κυρίαρχο θέμα δεν είναι τόσο το αποτέλεσμα των εκλογών, που φαίνεται να έχει κριθεί από την ημέρα της προκήρυξης-πολιτικής αυτοκτονίας ενός πρωθυπουργού, που κατανόησε πολύ καλά ότι στην παγκόσμια σκακιέρα δε χωράνε παιχνίδια με αγωγούς και αντινατοικά βέτο, από περιφερειακούς επαρχιώτες σαν του λόγου του.

Το αποτέλεσμα εκτιμάται από τους μάγους της φυλής, τους εκδότες, τους καναλάρχες και τα κάθε λογής συμφέροντα σαν δεδομένο, γιατί το σπρώξιμο που δίνεται στον Γιώργο είναι πρωτοφανές με πλευρές αμνησίας από τους πρώην χλευαστές του, αυτούς ακριβώς που τον ελεεινολογούσαν εν χορώ από τις εκπομπές και τις εφημερίδες τους πριν δώδεκα μήνες.

Και αν ο κόσμος και η αγορά ζητούν δικαιολογημένα να στοιχηθούν πίσω από αυτόν που τους δίνει ελπίδες για να γλυτώσουν από ένα απίστευτο τέλμα, από αυτόν που υπόσχεται "λαγούς με πετραχήλια" όπως τον κατηγορεί η κυβερνητική παράταξη, ξεχνώντας βεβαίως ότι το ίδιο στυλάκι εφάρμοσε το 2004 ο Καραμανλής, για να τα μαζέψει μάλλον άγαρμπα μετά τις εκλογές, με την περίφημη Αλογοσκούφεια προμελετημένη απογραφή που κατέταξε την αξιοπιστία της χώρας στα επίπεδα της Ουγκάντα.

Και όμως. Αυτή η πρακτική επιβραβεύτηκε τόσο ως ρητορική το 2004 όσο και ως μπάρμπεκιου πολιτική πάνω στα αποκαΐδια το 2007. Κι ας κόπτεται σήμερα ότι μιλά τη γλώσσα της ευθύνης, καλώντας σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας να συνεισφέρουν στο δύσκολο δρόμο της ανάκαμψης όλοι όσοι δεν καρπώθηκαν το παραμικρό από το πάρτυ της "ανάπτυξης" που προηγήθηκε.

Καθώς φαίνεται ο νεοέλληνας ψηφοφόρος έχει βραδυφλεγή ανακλαστικά. Όπως τιμώρησε το Πασόκ για το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου του 1999 αφού πρώτα το ψήφισε το 2000, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο παρουσιάζεται έτοιμος σήμερα να τιμωρήσει τη Νέα Δημοκρατία για τα σκάνδαλα της τριετίας 2004-2007, αφού όμως της έδωσε την αυτοδυναμία μόλις δύο χρόνια νωρίτερα.

Η επόμενη μέρα των εκλογών παρουσιάζεται ως ένας βέβαιος όλεθρος. Με την οικονομία στο χείλος της αβύσσου και τη χώρα να βαδίζει στη χρεωκοπία, οι υποσχέσεις των εκατό ημερών του Γιώργου στο μαστουρωμένο κοινό, θα αποδειχτούν φούμαρα. "Είμαστε πίσω από την Μποτσουάνα" λέει στα σαββατιάτικα Νέα η πρώην ψηφοφόρος του Σύριζα, που κοσμεί πλέον το ψηφοδέλτιο επικρατείας του Πασόκ, Μάγια Τσόκλη. Και για να το λέει η Μάγια έτσι θα είναι. Αυτή αποδεδειγμένα έχει πάει. Ώρα είναι να πάμε και εμείς. Στο ίδιο φύλλο παραδίπλα, σε στυλ να μην ξεχνιόμαστε, το ΔΟΛειο συγκρότημα μοιράζει τα υπουργεία...

Και όμως ο Γιώργος, δείχνοντας έτοιμος να διαχειριστεί αυτή τη ζοφερή κατάσταση, πήγε στο μαντείο της Νέας Υόρκης όπου συναντήθηκε με τον καθηγητή Τζο Στίγκλιτς, γνωρίζοντας ότι την ερχόμενη Κυριακή, η πατρίδα ψηφίζει και επιλέγει αυτόν που θα την οδηγήσει στο chapter eleven κατά το αμερικανικό πτωχευτικό δίκαιο, ή στο πρώην άρθρο 44 και νυν άρθρο 99 του ημέτερου νομικού πλαισίου.

Κατά τη συνεδρίαση του προεδρείου της σοσιαλιστικής διεθνούς όπου αποτελεί πλέον τη διεθνή της παγκόσμιας αντιπολίτευσης, ο πρόεδρος Γιώργος ανέπτυξε το σχέδιο για έξοδο από την κρίση με εργαλείο την "πράσινη ανάπτυξη", στα πλαίσια των απόψεων του Πωλ Κρούγκμαν και του Τζο Στίγκλιτς. Απόψεις που είναι τελείως αντίθετες με τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ελλείμματα και τις Αλμούνιες εμμονές για δημοσιονομικό έλλειμμα στα επίπεδα του 3% του ΑΕΠ, σε περίοδο παγκόσμιας ύφεσης.

Ο Πωλ Κρούγκμαν στο βιβλίο του "Η κρίση του 2008 και η επιστροφή των οικονομικών της ύφεσης" που προλογίζεται στην ελληνική έκδοση, από τον στενό σύμβουλο του Γιώργου, πρώην κομμουνιστή και πρόεδρο του ΙΣΤΑΜΕ καθηγητή Νίκο Κοτζιά είναι απόλυτα σαφής: «Έξοδος από την ύφεση και δημοσιονομική τακτοποίηση δε συμβαδίζουν». Στην συνέντευξή του στον χθεσινό "Κόσμο του επενδυτή" ο Παπανδρέου έκανε αναφορά για το ρόλο που θα δώσει σε ένα "διεθνές δίκτυο προσωπικοτήτων" που : "θα βοηθήσει στο βαρύ έργο που μας περιμένει". Μάλλον κάτι έχει ήδη στημένο ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς, και θα προσπαθήσει να το παρουσιάσει ως την παγκόσμια "προοδευτική" γραμμή στην οικονομία ενάντια στην ύφεση, φουντάροντας ταυτόχρονα τους αγωγούς και τα ανοίγματα στους Ρώσους νεοκαπιταλιστές, στα νερά της Μαύρης Θάλασσας.

Αγαπητοί φίλοι, εάν ο Γιώργος Παπανδρέου παραμείνει συνεπής στις διακηρύξεις του για αξιοκρατία στη στελέχωση της κυβέρνησης και των κρατικών μηχανισμών, θα τον κατασπαράξουν τα πασοκικά πιράνχας του εγχώριου σοσιαλισμού που ήδη προβάρουν κοστούμια στις λαμπράκειες φυλλάδες, παρά τα όσα λέει ο πρόεδρος.

Εάν όμως καταφέρει και κουβαλήσει ως συμβούλους τα παγκόσμια οικονομικά μυαλά προκειμένου να αλλάξει η ρότα στην ΕΕ, τότε έρχεται η ώρα που θα ξεφτιλιστούν σ' αυτόν τον τόπο και τα νόμπελ οικονομίας. Φαντάζεστε να εξηγούν στους σοφούς της οικονομίας τι είναι για παράδειγμα οι αλλαξοκωλιές με τις επιταγές ευκολίας, προσπαθώντας να τους παρουσιάσουν τις μεταοθωμανικές δομές της ελληνικής οικονομίας ή να τους εξάρουν τον όρο "εμπορικές αξίες" της κτηματαγοράς και τα θεσμοθετημένα μαύρα που περιλαμβάνουν οι πράξεις μεταβίβασης των ακινήτων?

Στις διαδικασίες του πτωχευτικού δικαίου με στόχο την ανασυγκρότηση, κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι σύμβουλοι και οι δικηγόροι. Και ο Γιώργος φαίνεται να τους βρήκε στο σύγχρονο μαντείο των Δελφών, στην Μέκκα του τσαλακωμένου καπιταλισμού, ανάμεσα στους σοφούς αυτού που ονομάζεται "σύγχρονη αμερικανική αριστερά", προκειμένου να σωθεί ότι σήμερα συγκροτεί το κόμμα των επιταγών ευκολίας αντίστοιχο με το προγενέστερο του χρηματιστηρίου το 2000.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, όταν μιλάμε για την παραπάνω αριστερά πρόκειται για την εξέλιξη της "αριστεράς" του Κλίντον και του Μπλερ, που πολύ πριν εκλεγεί ο Ομπάμα έφερε την περασμένη δεκαετία τον πόλεμο στην Ευρώπη, στην πόρτα μας, στην πρώην Γιουγκοσλαβία, κανιβαλίζοντας τον τελευταίο "κομμουνιστή" ηγέτη των Βαλκανίων...