Όχι άλλο Νταλάρα

Κατά το μύθο, ο βασιλιάς της Αθήνας Αιγέας βούτηξε στα νερά του Σουνίου όταν αντίκρισε τα μαύρα πανιά του πλοίου του γιου του Θησέα, δίνοντας με τρόπο τραγικό το όνομά του στην μεγάλη θάλασσα των αρχαίων Ελλήνων. Ήταν μία μοιραία παρεξήγηση. Ο Θησέας ξέχασε να αντικαταστήσει τα μαύρα πανιά με λευκά, όταν έφυγε από την Κρήτη αφού είχε εξοντώσει τον Μινώταυρο, παίρνοντας μαζί του την μινωίτισσα πριγκίπισσα Αριάδνη, την οποία στη συνέχεια εγκατέλειψε, στην Νάξο. Σε ένα μύθο όπου οι αρχαίοι Αθηναίοι αφηγούνταν πως γλύτωσαν από τους φοβερούς φόρους του θαλασσοκράτορα Μίνωα.

Στο υπόβαθρο των μύθων πάντα αναζητούμε την ιστορική αλήθεια. Έτσι και το πέλαγος όταν έπαψε να είναι μινωικό, με την καταστροφή του προϊστορικού μινωικού πολιτισμού και την κάθοδο των Ελλήνων μυκηναίων εισβολέων στο νησί, έπρεπε να μετατραπεί σε ελληνικό με τρόπο μεγαλοπρεπή, να κατοχυρωθεί με μία θυσία βασιλική, αυτή του βασιλιά Αιγέα.

Οι σύγχρονοι νεοέλληνες, ως γιαλαντζί κληρονόμοι μίας τεράστιας πολιτισμικής παράδοσης, στα πλαίσια εκσυγχρονιστικών μεταρρυθμίσεων, χαζοχαρούμενων ζεμπεκιών, πετυχημένων κουμπαριών και καλής συμπεριφοράς απέναντι στους νατοϊκούς αφέντες, παρακολουθούν την εφδεκαεξάρα ημισέληνο να κάνει παιχνίδι στο αρχιπέλαγος, αμφισβητώντας και προκαλώντας.

Και ο κυρίαρχος λαός, παρατηρεί αμήχανα την υπερήφανη εξωτερική πολιτική της ισχυρής Ελλάδας, να πίνει φραπέδες στο Μαράθι αφού προηγουμένως ξεκοκάλισε τα ψάρια στην ταβέρνα, παρέα με επίτιμο και Μαρίκα, και να δίνει υποσχέσεις για απάντηση στις προκλήσεις των γειτόνων, με ντεμέκ διαβήματα και παραστάσεις, απλά για να 'χαμε να λέγαμε.

Τι άλλο θα μπορούσαμε να περιμένουμε όμως από την πολιτική ηγεσία μίας κοινωνίας που νοσεί βαθιά, με τα βατοπαίδια, τις μίζες και τους κουμπάρους, που ο κάθε πολίτης καιροφυλακτεί για να βολευτεί με το εμβόλιο κατά της γρίπης πριν από το γείτονα, το συγγενή, το φίλο, απαντώντας στο σκηνικό που τον θέλει φοβισμένο και ηττοπαθή. Υποταγμένο στις τράπεζες και στους τοκογλύφους. Μία κοινωνία σε διαρκή κατάθλιψη, όπως τη συντηρούν οι μεταξωτοί γκαιμπελίσκοι, αυτιάδες τραγκοπρετεντέρηδες και οι βερύκοκοι ειδήμονες στρατιωτικοί ρεπόρτερ. Αυτή η κοινωνία δε χρειάζεται εμβόλια για τη γρίπη, αγαπητοί φίλοι. Προζάκ με το δελτίο θέλει, μπας και αρχίσει να χαμογελάει το χειλάκι της λιγάκι.

ΥΓ Την ίδια στιγμή, η τιμή του έθνους σώζεται από την εβρίτισσα κομάντο Μαρίκα , την αγελάδα της φωτογραφίας του ποστ, που εισέβαλε στο τουρκικό έδαφος διακινδυνεύοντας να γίνει μπιφτέκια και αμφισβήτησε έμπρακτα τη μαγκιά των γειτόνων στη θάλασσα του παππού Αιγέα...