Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Ζήτω το Έθνος

Όταν το βράδυ της 20ης Απριλίου 1967 οι πραξικοπηματίες κινήθηκαν εναντίον του δημοκρατικού πολιτεύματος έπιασαν στην κυριολεξία τον πολιτικό κόσμο της χώρας στον ύπνο. Ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης για το σύνολο των πολιτικών τάσεων.
Τίποτα εκείνο το βράδυ δεν προμήνυε τι θα ακολουθούσε. Ήταν παραμονές Πάσχα, με την πολιτική ένταση αρκετά πεσμένη, έχοντας μπροστά τις εκλογές της 28ης Μαίου 1967. Οι φήμες για επικείμενο πραξικόπημα περνούσαν μάλλον αδιάφορα. Ποιος θα τολμούσε άραγε, να ανατρέψει την δεξιά κυβέρνηση της ΕΡΕ, τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, που είχε ορκιστεί δέκα επτά ημέρες νωρίτερα στις 4 Απριλίου, πρωθυπουργός της τέταρτης κυβέρνησης στη σειρά από τον Ιούλιο του 1965 που το παλάτι εξανάγκασε σε παραίτηση τον Γεώργιο Παπανδρέου...
Μία ταραγμένη πολιτικά περίοδος που μετά την δολοφονία Λαμπράκη, την αποπομπή Καραμανλή από το παλάτι, και τις κυβερνήσεις των αποστατών της Ενώσεως Κέντρου φαινόταν ότι θα τελείωνε με τις εκλογές του Μαίου του 1967.

Εκείνο το βράδυ λίγο μετά τα μεσάνυχτα ο πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος βρίσκεται στο σπίτι του στην οδό Ξενοκράτους 15 και συνεργάζεται με τους υπουργούς της Κυβερνήσεως του, Εθνικής Αμύνης Παναγή Παπαληγούρα και Οικονομικών Κωνσταντίνο Παπακωνσταντίνου, για διάφορα εκλογικά θέματα. Ο πρωθυπουργός ετοίμαζε τον πρώτο προεκλογικό του λόγο που θα εκφωνούσε στον Πειραιά στις 22 Απριλίου. Ήταν περασμένες δύο τα ξημερώματα όταν δύο νεαροί αξιωματικοί διέρρηξαν την εξώθυρα του διαμερίσματος και με γρήγορες κινήσεις προσπάθησαν να εισβάλουν στην κρεβατοκάμαρα του πρωθυπουργού. Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος αρπάζει το περίστροφό του και προχωρεί προς τους εισβολείς. Βλέποντας τα προτεταμένα αυτόματα όπλα πετά το περίστροφο και παραδίνεται στους στασιαστές αξιωματικούς. Ο πρωθυπουργός μεταφέρεται στο στρατόπεδο Παπάγου, στο Πεντάγωνο, με στρατιωτικό καμιόνι. Ήταν το βράδυ όπου οι νεαροί αξιωματικοί συνέλαβαν τους στρατηγούς και την κυβέρνηση στον ύπνο...

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Γεώργιος Ράλλης πολύ μετά τις δύο τα ξημερώματα από το αστυνομικό τμήμα Αμαρουσίου που διαθέτει ασύρματο, επικοινωνεί με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο ο οποίος του δηλώνει πλήρη άγνοια για τα γεγονότα και αναφέρει ότι είναι περικυκλωμένος στο Τατόι. Ο Γ. Ράλλης είναι το μοναδικό μέλος της κυβέρνησης Κανελλοπούλου που δεν έχει συλληφθεί και αποπειράται να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού, με έδρα την Θεσσαλονίκη, εναντίον των στασιαστών. Ο υπουργός σκέφτεται να αναχωρήσει για την Θεσσαλονίκη αλλά πληροφορείται ότι το αεροδρόμιο Τατοίου είναι αποκλεισμένο από άρματα μάχης. Σε συνεννόηση με τον βασιλιά στέλνει σήμα στο Γ' Σώμα Στρατού με εντολή "εντέλλομαι κατόπιν συμφώνου γνώμης και του Βασιλέως να κινήσετε τα τμήματά σας προς Αθήνας και εάν βρήτε αντίστασιν να κτυπήσετε". Όμως ο διοικητής του Γ' Σώματος βρίσκεται στην Αθήνα. Στις τέσσερις τα ξημερώματα είναι πλέον βέβαιο στον υπουργό ότι "το Γ' Σώμα Στρατού υπακούει εις τας διαταγάς του ΓΕΣ". Ο υπουργός Γ. Ράλλης θα συλληφθεί μερικές ώρες αργότερα, στις επτά το πρωί, στο σπίτι του στην Πολιτεία, παίρνοντας και αυτός τον δρόμο για το Γουδί...

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, γιος του αρχηγού της Ενώσεως Κέντρου και επικεφαλής της αριστερής πτέρυγας του κόμματος, αντιμετωπίζει εκείνη την περίοδο τις σοβαρότατες κατηγορίες για την υπόθεση του ΑΣΠΙΔΑ, που αφορούσε την οργάνωση κινήματος από 28 αξιωματικούς με την πολιτική καθοδήγηση του Ανδρέα. Με την διάλυση της βουλής θα έπαυε η βουλευτική του ασυλία και ο ανακριτής θα διέταζε την σύλληψή του. Οι απειλές για τη ζωή του ήταν έντονες. Παίρνοντας τις απαραίτητες προφυλάξεις αποφεύγει να κοιμάται στο σπίτι του για αρκετές ημέρες. Όχι όμως το βράδυ της 20ης Απριλίου. Νωρίτερα, την ίδια ημέρα είχε συνεννοηθεί με τον δικηγόρο του τα σχετικά με τις εξελίξεις στην υπόθεση του ΑΣΠΙΔΑ και είχε προειδοποιήσει το ίδιο βράδυ με ομιλία του τους δημοκρατικούς συνδέσμους των Αθηνών ότι επίκειται πραξικόπημα. Είχε ζητήσει ανοιχτά την επαγρύπνησή τους. Ήταν μάλιστα ικανοποιημένος από το επίπεδο ετοιμότητας. Αφού δείπνησε με την Μαργαρίτα σε κεντρικό ξενοδοχείο πήγε στο Ψυχικό, περασμένα μεσάνυχτα. Στο βιβλίο του "Η δημοκρατία στο απόσπασμα" όπου αναφέρονται τα παραπάνω περιγράφει: "Οι περιστάσεις ήταν τέτοιες που ένοιωσα ασφαλής εκείνο το βράδυ....Μ' αυτή τη σκέψη κατευθύνθηκα προς το Ψυχικό μαζί με την Μαργαρίτα για να περάσω τη νύχτα στο σπίτι μου για πρώτη φορά ύστερα από πολλές μέρες". Εκεί, στο σπίτι στο Ψυχικό, θα συλληφθεί μερικές ώρες αργότερα τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου...

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν από τους πρώτους που συνελήφθησαν. Έσπασαν την εξώθυρα του διαμερίσματος και την πόρτα της κρεβατοκάμαρας. Τον βρήκαν με τις πυτζάμες. Στους πάνοπλους απαγωγείς του παρατήρησε ότι οι Γερμανοί που τον συνέλαβαν στην κατοχή δύο φορές νύχτα, τον άφησαν να φορέσει τα ρούχα του. Ο λοχαγός Κίτσιος που μπούκαρε στο διαμέρισμα δεν έδειξε να συγκινείται και τον πήρε όπως τον βρήκε. Με τις πυτζάμες....

Τα ίδια και χειρότερα αφορούν στην αριστερά. Με το ενιαίο ακόμα ΚΚΕ στην παρανομία, η ΕΔΑ σφύριζε μάλλον αδιάφορα. Σε εφαρμογή του σχεδίου "Προμηθέας" περισσότεροι από 6.000 αριστεροί πολίτες συγκεντρώνονται στον Ιππόδρομο. Εκεί δολοφονήθηκε εν ψυχρώ ο Π. Ελής. Το σχέδιο "Προμηθεύς" όριζε τις κινήσεις σε ενδεχόμενη επίθεση από χώρα του "υπαρκτού". Το κύριο άρθρο, στο φύλλο της "Αυγής" της 21ης Απριλίου 1967 που δεν κυκλοφόρησε ποτέ, είχε τίτλο "Η δικτατορία είναι αδύνατος". Το υπέγραφε ο Άγγελος Διαμαντόπουλος...

Το ξημέρωμα της 21ης Απριλίου 1967, το σύνολο των πολιτικών κομμάτων πιάστηκε στον ύπνο, σε μία νύχτα που κράτησε επτάμιση χρόνια και τελείωσε με την προδοσία της Κύπρου. Εκείνο το πρωί το ραδιόφωνο έπαιζε εμβατήρια. Οι ευθύνες του πολιτικού κόσμου ήταν τεράστιες. Σαράντα ένα χρόνια αργότερα δεν έχω διαβάσει πουθενά καμία αυτοκριτική για το ζήτημα. Λες και ήταν αυτονόητο ότι μερικοί ανώτεροι αξιωματικοί μπορούσαν να αλυσοδέσουν την χώρα με τέτοια ευκολία. Και τα κατάφεραν μόνοι τους. Χωρίς βοήθεια από κάποιον εξωτερικό παράγοντα. Το ότι τους ανέχτηκαν, τους αναγνώρισαν και τους χρησιμοποίησαν πολλαπλά αργότερα είναι άλλο ζήτημα. Ο πρώτος που τους αναγνώρισε και τους νομιμοποίησε ήταν βεβαίως ο θλιβερός Βασιλιάς και αυτή η πράξη του κόστισε τελικά το στέμμα.

Σήμερα που η δημοκρατία μας είναι ισχυρή όπως γενικώς διατυμπανίζεται, καλό είναι να θυμόμαστε ότι η χώρα κυβερνάται από τους φυσικούς απογόνους των πολιτικών της δεκαετίας του '60. Και επειδή η πολιτική επαγρύπνηση σήμερα, είναι μάλλον σε επίπεδα χειρότερα από το 1967, ας έχουμε τον νου μας στα εκδοτικά συμφέροντα και στα ΜΜΕ που προσπαθούν να χειραγωγήσουν τον τόπο όπως και σε εκείνα τα απίθανα επιχειρηματικά κεφάλαια που ξεφυτρώνουν από το πουθενά με την επιθυμία αφενός να ξεπουλήσουν την χώρα όσο - όσο και αφετέρου να ελέγξουν τον πολιτικό κόσμο που βρίσκεται σήμερα για μία ακόμα φορά σε ύπνο βαθύ, λόγω της βαθιάς σήψης και διαφθοράς που τον χαρακτηρίζει. Η 21η Απριλίου 1967 απέδειξε ότι οι συνωμότες είναι αποτελεσματικοί γιατί κινούνται στο σκοτάδι και κατορθώνουν ενίοτε να αλυσοδένουν επιτυχώς την κοινωνία για μία επταετία. Ακόμα και όταν οι συνωμότες είναι περιπτώσεις όπως ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός για παράδειγμα, που κράτησε στο Γουδί τα άρματα από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου για να τα χρησιμοποιήσει στο πραξικόπημα ένα μήνα αργότερα. Αφού τα κατάφερε ο Στέλιος και έκανε "Επανάσταση" φανταστείτε τι μπορούν να καταφέρουν οι κάθε λογής κουμπάροι, μεσάζοντες και νταβατζήδες όταν οι πολιτικοί είναι τόσο ξεπουλημένοι και αλλοτριωμένοι μέχρι το κόκκαλο...

20 σχόλια:

Τη 21 Απριλίου 2009 στις 10:03 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

Το ποστ ανέβηκε για την περσινή επέτειο με τίτλο "Η επαγρύπνηση". Δεν πείραξα ούτε άνω τελεία. Από τότε φάγαμε στη μάπα, Ρουσούπουλους, Βατοπέδια, Ζήμενς, Αγούδημους, Μανούσηδες, λαδωμένους ποντικούς και κουρασμένες ηγεσίες αντάμα με εξαίρετα ευγενή παλικάρια. Μας εύχομαι ακόμη καλλίτερες ημέρες. Και του χρόνου αδέλφια!

 
Τη 21 Απριλίου 2009 στις 4:37 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger fpboy είπε...

Δυστηχώς την χούντα της διαφθοράς την συνηθίσαμε !
Δυστηχώς.
Και τώρα που έρχονται και χιλιάδες προσλήψεις στο δημόσιο απο την Ν.Δ να έχεις να δεις τι θα γίνει....

 
Τη 21 Απριλίου 2009 στις 8:04 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger αθεόφοβος είπε...

Η διαφορά από τότε είναι ότι το 1967 ένα μεγάλο μέρος της δεξιάς που έβλεπε τον καταποντισμό της μαζί με το παρακράτος που είχε κατασκευάσει δεν ήταν και πολύ αντίθετο στην ιδέα μιας δικτατορίας.
Ο Σάββας Κωνσταντόπουλος με τα άρθρα του προετοίμαζε το έδαφος.
Σήμερα αυτό το κομμάτι δεν υπάρχει.

 
Τη 21 Απριλίου 2009 στις 10:15 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger καλημέρα είπε...

Το έλεγα και στο ραδιόφωνο το πρωί, πραγματικά πολύ ενδιαφερον κείμενο, και φαντασου γραμμενο περυσι με αλλαγμένο μόνο τον τίτλο...και αυτό, να σου πω την αλήθεια δεν μου φαίνεται τυχαιο, από "επαγρύπνιση" έγινε "ζήτω το έθνος", πολύ εύστοχη αλλαγή νομίζω.
Και το χειρότερο είναι ότι πάντα υπάρχουν χειρότερα...μα να μην υπάρχει πάτος πια, τι να πείς...

 
Τη 21 Απριλίου 2009 στις 11:11 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Elias είπε...

Το χειρότερο δεν είναι ότι οι πολιτικοί που μας κυβερνούν είναι οι φυσικοί απόγονοι των πολιτικών της δεκαετίας του 60, αλλά το ότι οι πολίτες που τους εκλέγουν είναι αυτοί που ανέχθηκαν την χούντα για τόσα χρόνια. Η ίδια μαγιά που έθρεψε τη χούντα, ανέχεται τώρα την πλέον ανίκανους πολιτικούς στην ελληνική ιστορία. Και όλα αυτά για ένα ρουσφετάκι, για μια θεσούλα στο δημόσιο, μια ρυθμισούλα. Τέτοιοι είμαστε και τέτοια μας αξίζουν, ίσως και χειρότερα.

 
Τη 22 Απριλίου 2009 στις 9:02 π.μ. , Ο χρήστης Blogger ο δείμος του πολίτη είπε...

Το χειρότερο είαι ότι σήμερα επανπαυμένοι στην απόλαυση υλικών αγαθώς και ενος μοναδικού ηδονισμού και φιλαυτίας, αποφεύγουμε να δούμε τη δικτατορία που μας κυριαρχέι...

 
Τη 22 Απριλίου 2009 στις 9:42 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ αθεόφοβος

Πράγματι, η μεταπολίτευση σήμανε το τίλος του εμφυλίου και κατά συνέπεια η χούντα στήθηκε πάνω σε αυτά που περιγράφεις. Ωστόσο αυτό το ποστ αναφέρεται στη σήψη του σημερινού πολιτικού κόσμου και στην αδυναμία του να παρακολουθήσει πολιτικά τα πράγματα με συνέπεια να τραβιέται από τους κάθε λογής εθνοσωτήρες του "πατριωτικού καπιταλισμού", νταβατζήδες κλπ.

Οι πολιτικοί της δεκαετίας του '60 είχαν βιώσει πολύ σκληρές καταστάσεις μέσα από τον β παγκόσμιο πόλεμο, τα δεκεμβριανά και τον εμφύλιο. Παρόλα αυτά κατάφερε να τους δέσει χειροπόδαρα μία δράκα αστείων αξιωματικών που οδήγησε την πατρίδα στο χειρότερο. Στην προδοσία της Κύπρου.

Οι σημερινοί αμνήμονες, φαιδροί, λαδωμένοι ποντικοί της πολιτικής σκηνής φαίνονται νάνοι μπροστά στους πολιτικούς του '60. Συνεπώς αγαπητέ αθεόφοβε: Ζήτω το έθνος.

 
Τη 22 Απριλίου 2009 στις 9:49 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ fpboy

Μπορεί να βάλουν τον Παττακό στο ΑΣΕΠ να τους διδάξει τεχνογνωσία...

@ Elias

Τα χειρότερα θα τα δούμε τώρα που θα ανοίξει ο οχετός της Ζήμενς. Και θα παρουσιασθούν πιστεύω κορυφαία πράγματα από το κουτί της λαδιάρας της Πανδώρας.

@ δείμος του πολίτη

Μα και τα υλικά θα στερέψουν αγαπητέ γιατί η πλάνη της ευδαιμονίας είναι ώρα να τελειώνει. Και η αποκάλυψη της αλήθειας θα κλείσει με πάταγο των νεοελλήνων που από απόγονοι των οικονομικών μεταναστών του '50 και του '60 την είδαν ξαφνικά "τόλμη και γοητεία". Καλή δύναμη.

 
Τη 22 Απριλίου 2009 στις 10:00 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ καλημέρα

Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για την αναφορά. Παρακολούθησα στην ΕΤ 3 τις εκδηλώσεις των αντιστασιακών της πόλης για την επέτειο. Ε λοιπόν αυτοί οι σημερινοί παππούδες ήταν και τότε ως νεολαίοι μειοψηφία. Γιατί εάν τα πράγματα ήταν διαφορετικά η χούντα θα κατέρρεε αμέσως και δεν θα άντεχε επτά μιση χρόνια. Και ας μην ξεχνάμε ότι ζούμε στην πόλη των πολιτικών δολοφονιών. Ζεύγος, Πολκ, Λαμπράκης, Τσαρουχάς, Χαλκίδης. Γιατί και οι δολοφόνοι έχουν διαδόχους. Φυσικούς και πολιτικούς που προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία...

 
Τη 22 Απριλίου 2009 στις 6:24 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger doctor είπε...

Το λυπηρό φίλε μου είναι ότι κάποιοι στερημένοι νοσταλγούν το πουλί...

doc

 
Τη 22 Απριλίου 2009 στις 6:24 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger doctor είπε...

Πες μου ότι θα ξαναπάς στον Ψηλορείτη τον Ιούνιο για να σκάσω!!!

 
Τη 22 Απριλίου 2009 στις 6:59 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ektoras είπε...

Αυτό μάλιστα. Αυτό είναι άρθρο, για να μαθαίνουμε οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιοί. Έγραψα σήμερα διάφορα στο blog, ανάμεσα σε αυτά και τούτο δω το κομματάκι...

"Χθες λέει είχαμε την επέτειο του πουλιού ε; μάλιστα μάλιστα… Ε, δηλαδή η 21η Απρίλη του 67, ας μου πει κάποιος σε τι διαφέρει από την 22α Απρίλη του 2009! Και οι αύρες έτοιμες είναι να ξαναβγούν. Δε θα σας τα κάνω πολύ λιανά, ούτε θα μπω σε αντιπαραθέσεις σε κανένα σχόλιο. Όσοι γνωρίζουν γνωρίζουν, οι υπόλοιποι ας βάλουμε το μυαλό μας να λειτουργήσει."

 
Τη 22 Απριλίου 2009 στις 11:08 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Έλα ρε? Πιάσαν την αριστερά στον ύπνο? Πάλι?
Τελικά τι σόι επαναστάτες ήταν αυτοί, μια κάναν λάθος εκτίμηση, μια λάθος πόλεμο, την άλλη βγάζαν το κόσμο τσάαααααααμπα στους δρόμους, τους πιάναν στον ύπνο...
Τεσπα! ΚΑνονικά δεν πρέπει να έχουμε επέτειο στις 21-4 αλλά την επομένη στις 22 Απριλίου.
Στρατός - Λαός - Επανάσταση (myass)
:)

 
Τη 23 Απριλίου 2009 στις 10:17 π.μ. , Ο χρήστης Blogger demetrat είπε...

Είναι μέρες που αισθάνομαι αφόρητη την δουλεία που υπάρχει παντού.
Αυτή, που πρέπει να συμμορφώνομαι συνεχώς με την κάθε φασιστική υπόδειξη του κάθε υπαλληλίσκου, γιά να μπορέσω να επιβιώσω.
Τη χούντα που μας έχουνε φορέσει αβίαστα και χοντρά την τελευταία δεκαετία, που σχεδόν αναπολώ τη εκείνη τη χούντα των ηλιθίων.
Μόνο και μόνο γιατί τότε εύκολα εύρισκα τον εχθρό.
Και δεν ήταν καθόλου δύσκολο να τον δείξω και στα παιδιά.
δ

 
Τη 24 Απριλίου 2009 στις 12:22 π.μ. , Ο χρήστης Blogger squarelogic είπε...

Δεν ειναι μόνο οι πολιτικοί "που είναι ξεπουλημένοι και αλλοτριωμένοι ως το κόκκαλο".Είναι και το πόπολο,που ως συνήθως έχει περίπου τους ηγέτες που του αξίζουν...

Αν πριν το 67,και υπό το πνεύμα εκείνης της εποχής,κάποιοι φοβούνταν και ήθελαν να ματαιώσουν την διολισθηση "προς τον κομμουνισμόν",σήμερα η Ιστορία μας έχει λύσει τα διλήμματα αυτού του τύπου:
είμαστε όλοι θύματα της παγκοσμιοποίησης,της απορυθμισης που οδήγησε στον καζινοκαπιταλισμό και την αυξανόμενη οικολογική καταστροφή τα οποία καλούμαστε τώρα να πληρώσουμε για να σώσουμε..
Και το χειρότερο είναι οτι είμαστε πλέον με την θέληση μας δεμένοι σ'αυτό το χρεωκοπημένο μοντέλο,εθισμένοι στην υπερκατανάλωση και στα θεάματα,αποκομμένοι απ τους απλούς χυμούς της ζωής...
Η χούντα του 2009 είναι εδώ,δεν έχει σαφές κομματικό χρώμα και όπως λέει κι ο/η demetrat είναι δύσκολο να την διακρίνεις και πολύ πιο δύσκολο να πείσεις τα παιδιά για την ύπαρξή της και για την ανυπαρξία της δικής σου(μου...) γραφικότητας...

 
Τη 24 Απριλίου 2009 στις 2:40 π.μ. , Ο χρήστης Blogger glam είπε...

Πράγματι, ελάχιστες αναφορές έχω διαβάσει για τις ευθύνες των τότε πολιτικών,(η ιστορία γράφεται από τους νικητές) πέρα από κάποια γενική αναφορά περί " πολιτικών ευθυνών"
Τι μου θυμίζει;;

Το “μυστήριο” της επιβίωσης , για 7 χρόνια, της χούντας ίσως να μην εξηγείται με τους “μύθους” που καλλιέργησε η μεταπολίτευση, και η πραγματικότητα να είναι διαφορετική.
Αν και ήμουν αρκετά νέος τότε και θυμάμαι ελάχιστα, θα ήθελα να ρωτήσω αν ισχύει ότι έγινε για παράδειγμα:
Άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, (για 6 μήνες;)
Ήταν η μόνη περίοδος που οι δημόσιοι υπάλληλοι υποδέχονταν όρθιοι στα γραφεία τους τους πολίτες.....
Εκτεταμένα έργα υποδομής (ηλεκτροδότησης – υδροδότησης- δρόμοι κλπ)
Διαγραφή των δανείων για τους αγρότες.
Μεγάλη οικονομική ανάπτυξη κ.α

Μήπως και κατανοήσουμαι καλύτερα την ιστορία μας!

 
Τη 29 Απριλίου 2009 στις 11:00 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Λωτοφάγος είπε...

Επιτέλους βρήκα λίγο χρόνο να σου γράψω, Βασικέ μου.
Τον θαυμασμό μου για τον τρόπο γραφής σου τον ξέρεις, γι' αυτό θα σχολιάσω κάτι άλλο:
Πολύ φοβάμαι ότι με τον κατήφορο του εκφασισμού που έχουμε πάρει, μια χούντα θα ανακούφιζε πάρα πολλούς, ενώ κάμποσους ακόμα θα τους άφηνε αδιάφορους.
Κι αυτή είναι η μία βασική διαφορά με τις μέρες του '67.
Η άλλη είναι αυτή που επισημαίνεις: "Οι σημερινοί αμνήμονες, φαιδροί, λαδωμένοι ποντικοί της πολιτικής σκηνής φαίνονται νάνοι μπροστά στους πολιτικούς του '60."
Κάποιοι πολίτες δραστηριοποιούνται, αντιδρούν, δημιουργούν. Ακόμα περισσότεροι τους στηρίζουν. Αλλά το άθροισμά τους είναι και πάλι μειοψηφία.
Η τηλεόραση έχει κάνει εξαιρετική δουλειά όλα αυτά τα χρόνια. Με τη μέθοδο του Μυθριδάτη κατάφερε να μην μας εντυπωσιάζουν τα σκάνδαλα, η βλακεία, η ευτέλεια, η διαφθορά. Και κυρίως να καταπίνουμε αμάσητο ό,τι μας σερβίρει.
Μπορεί να μην έχουμε Μπερλουσκόνι, αλλά δεν μας λείπουν οι γκαιμπελίσκοι. Φουρτούνα στα μπατζάκια μας!

 
Τη 1 Μαΐου 2009 στις 11:49 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ doctor

Μη ρωτάς το αυτονόητο Δημήτρη. Η ανατολή στο τέλους του Ιούνη μας περιμένει στην κορφή της Κρήτης!

 
Τη 1 Μαΐου 2009 στις 12:00 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ ektoras

Ας κρατάμε τις μνήμες ζωντανές. Θα μας χρειαστούν πολύ σύντομα. Γιατί η καταιγίδα που θα έρθει πολύ θα θυμίζει τις ημέρες του μεσοπολέμου αλλά και αυτά που γράφεις.

@ demetrat, squarelogic

Είναι αλήθεια ότι και εγώ "δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά..."

@ glam

Όπως έγραψα παραπάνω στην "καλημέρα" χωρίς την σιωπηρή αποδοχή του κόσμου δεν θα έμεναν τόσο στην εξουσία. Τραγική ιστορία φίλε glam...

@ λωτοφάγος

Ο τηλεοπτικός αδηφάγος βόθρος είναι το μακρύ έρι της διεφθαρμένης εξουσίας. Αλλά και ο έντυπος τύπος δε πάει πίσω. Όλα ελεγχόμενα φίλε λωτοφάγε... Θλίψη.

 
Τη 8 Ιουλίου 2009 στις 1:47 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger o ...μάλλoν άνθρωπoς είπε...

Σε πήρα ...εργολαβικά σήμερα.

Είσαι ωραίος ως ..βασικός.

Μόνο με τον "Λωτογάγο" μπορώ να σέ συγκρίνω.
Από την μέχρι τώρα πλοήγησή μου βέβαια.

Σε σχέση με το πρώτο σχόλιό σου εδώ (περί "φάγαμε στη μάπα") έχω να πώ ότι στον χρόνο που πέρασε μάθαμε και για το ...προσκύνημα της «άγιας ζώνης» (του 1/3 της δηλαδή...) «ιδιοκτησίας» του Βατοπεφραίμ από τον "χαρισματικό"...

Κι ακόμα ότι υπάρχουν και άγιες οφσιόρ.

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα