Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Που οι κουφάλες τη μισούνε

Δεν είναι οικόπεδο που το καταπατούνε
ούτε και μούρλα εθνική που επιστρέφει
είναι η Κύπρος που οι κουφάλες τη μισούνε
και η ανάγκη μας που όνομα δεν έχει
...
τραγούδησε ο Διονύσης Σαββόπουλος στη Ρεζέρβα που κυκλοφόρησε το 1979, στο τραγούδι για την Κύπρο που περιέχει τον μοναδικά επίκαιρο στίχο το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει.

Ένα μικρό σημείωμα σε αυτό το ποστ, με όχημα τους διαχρονικούς στίχους του Διονύση, για όλους όσους, προσκυνώντας τα φυλακισμένα μνήματα, στάθηκαν μπροστά στην αγχόνη, σιγοτραγούδησαν τον εθνικό ύμνο, νοιώθοντας την καρδιά τους να ματώνει.

Για τις παιδικές μνήμες που με στοιχειώνουν τριάντα πέντε χρόνια τώρα, κάθε 20 του Ιούλη, σ' αυτό το σχήμα που ξεβάφει αίμα και δάκρυ.

Γιατί τελικά αυτό το άδειο πρόσωπο, φωτίζει το μέγεθος της προδοσίας, που είναι αντιστρόφως ανάλογο με την όποια τιμωρία του εγκλήματος.

Από το Ιάσιο μέχρι την Κερύνεια....


Ο Βορράς είναι εκεί στη Λευκωσία,
στον Χρυσόστομο πλάι στην πράσινη γραμμή ...
.

12 σχόλια:

Τη 19 Ιουλίου 2009 στις 9:46 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger demetrat είπε...

και σύ θυμωμένος ε;
δ

 
Τη 20 Ιουλίου 2009 στις 12:51 π.μ. , Ο χρήστης Blogger squarelogic είπε...

απ'οτι καταλαβαίνω είμασταν και οι 2 γύρω στα 6-7 όταν έγινε η εισβολή.Θυμάμαι τον πατέρα μου ιδαίτερα ανήσυχο τις προηγούμενες ημέρες,θυμάμαι και την ανακοίνωση της κήρυξης πολέμου επιστρέφοντας ένα πρωινό απ την εξοχή,όπως δεν θα ξεχάσω ποτέ και την αγωνία με την οποία ακούγαμε τα φύλλα πορείας που καλούνταν σε επιστράτευση.Τελικά κι ο πατέρας κλήθηκε αφήνοντας μια μητέρα βαριά άρρωστη με 2 μικρά παιδιά.Το καντηλάκι κάτω απ το εικόνισμα δέχτηκε πολλές προσευχές καθώς δε μπορούσα να ξέρω σε τι operetta buffa είχαμε μπλέξει.Δυστυχώς,η Κύπρος πλήρωσε αυτή την οπερέττα και τους ανεκδιήγητους συν/χες που είχαν βαλθεί να σώσουν τον ελληνισμό.

Για μένα σύμβολο παντοτινό θα είναι η σκηνή της δολοφονίας του Σολωμού Σολωμού,για μια ιδέα,για μια σημαία...αυτός ήταν Ήρωας!

 
Τη 21 Ιουλίου 2009 στις 9:37 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ demetrat

Σε ένα θυμό Δήμητρα που δε θα σβήσει ποτέ. Κι όσο το στριφογυρίζουν με σχέδια Ανάν και διχοτομήσεις τόσο θα φουντώνει περισσότερο. Οι μνήμες μας διαφέρουν. Ωστόσο η ίδια αίσθηση, αυτή της προδοσίας είναι που κυριαρχεί. Πολύ ωραία αναλύεις Δήμητρα την εναλλαγή των συναισθημάτων. Η τραγωδία της Κύπρου με την δημοκρατία στην Ελλάδα. "Πρώτη φορά κόρη θυσιάζεται για να σωθεί η μάνα" δήλωσε στο αεροδρόμιο ο Γιάννης Ζίγδης επιστρέφοντας τον Ιούλιο του 1974 στην Αθήνα. Το θυμήθηκα γιατί ο Ζίγδης ήταν ο μόνος πολιτικός που ήταν σθεναρά αντίθετος με τον εορτασμό της 24ης Ιουλίου για την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Είναι ημέρα πένθους και όχι εορτασμών, έλεγε...

 
Τη 21 Ιουλίου 2009 στις 10:24 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ squarelogic

Οι μνήμες από εκείνο το πρωινό της 20ης Ιούλη παραμένουν ανεξίτηλες. Σε τέτοιο βαθμό που με κάνουν να απορώ για τις λεπτομέρειες που παραμένουν καρφωμένες, παρατηρώντας σήμερα την πρωτοθυγατέρα μου που είναι στην ίδια ηλικία των επτά χρόνων που ήμουν εγώ τότε. Άκουσα τη λέξη "πόλεμος" και γύρισα τρέχοντας στο σπίτι φέρνοντας τα νέα... Ήταν μία παραθέριση που τελείωσε με τον αστυφύλακα που έφερε το φύλο επιστράτευσης στον πατέρα.

 
Τη 21 Ιουλίου 2009 στις 2:39 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger demetrat είπε...

ποτέ δεν μπόρεσα να το χωνέψω γιατί το κάναμε γιορτή , κι όχι μνημόσυνο.
δ

 
Τη 21 Ιουλίου 2009 στις 4:00 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger mtryfo είπε...

...κι ενώ η Κύπρος ζούσε δραματικές στιγμές, εμείς εδώ με μια επίσκεψη στους αγαπημένους επιστρατευμένους μας, βιώναμε την απόλυτη ιλαροτραγωδία...
αραχτοί οι επιστρατευμένοι με ότι ρούχα κατάφερε να εξασφαλίσει ο καθένας τους, (κάποιοι με τα μποξεράκια τους έκαναν ηλιοθεραπεία πάνω στους βράχους γύρω γύρω απο το υποτιθέμενο στρατόπεδο)... απο όπλα? μη τα ρωτάς... δεν θυμάμαι τις ονομασίες των οπλων αλλά θυμάμαι πολύ καλά ότι δεν υπήρχαν σφαίρες...
Ετσι και γινόταν κανένα ντου... δεν ξέρω ή δεν θέλω να ξέρω το αποτέλεσμα...

Ωστόσο ειναι καταπληκτικό αυτό το βασανισμένο νησί πως κατάφερε να επιβιώσει και μάλιστα να γίνει για κάποιους ο παράδεισος περίεργων οικονομικών δραστηριοτήτων...

 
Τη 22 Ιουλίου 2009 στις 9:49 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ mtryfo

Αυτό είναι που έκανε τα πράγματα χειρότερα Μαρία: Ο ελεεινός τρόπος διαχείρισης του δράματος και η "ελειμοσύνη" προς τους πρόσφυγες.

Η Κύπρος αναπτύχθηκε με αυτό τον τρόπο για λόγους που για να γίνουν κατανοητοί πρέπει κανείς να ζήσει στο νησί.
Ωστόσο η οικονομική έκρηξη του νησιού των επτακοσίων χιλιάδων κατοίκων δεν πρέπει να μπαίνει στην ίδια ζυγαριά με το έγκλημα της προδοσίας.

Μη ξεχνάς -αφού λέμε για το παράδοξο της ανάπτυξης στην Κύπρο -ότι η Κύπρος είναι το μοναδικό κράτος στην ΕΕ που διοικείται από κυβέρνηση κομμουνιστών!

 
Τη 22 Ιουλίου 2009 στις 12:46 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger mtryfo είπε...

Ωστόσο η οικονομική έκρηξη του νησιού των επτακοσίων χιλιάδων κατοίκων δεν πρέπει να μπαίνει στην ίδια ζυγαριά με το έγκλημα της προδοσίας

Φίλε μου,
μακρυά απο μένα τέτοιες "εξισώσεις"
απλώς εκανα μια παρατήρηση μετά απο ένα ταξίδι μιας βδομάδας στο νησί πριν απο 5-6 χρόνια... αυτό δεν σημαίνει ότι γνωρίζω λεπτομέρειες της ζωής των ανθρώπων ούτε παραγνωρίζω το γεγονός ότι αυτη τη στιγμή διοικούνται απο κομμουνιστική κυβέρνηση....
Μακάρι τέτοιους κομμουνιστές ηγέτες να είχαμε και μείς, μπορεί κάποια πράγματα να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά....

 
Τη 22 Ιουλίου 2009 στις 2:01 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

Μαρία, υπάρχουν πολλά πράγματα στο νησί που είναι ενοχλητικά τα οποία δεν είναι μυστικό και πρέπει να λέγονται με τ' όνομά τους. Ο φορολογικός παράδεισος, η φιλοχρηματία πολλών επιχειρηματιών και άλλα πολλά αποτελούν την όψη μιας κοινωνίας που απέχει πολύ από την ελλαδίτικη πραγματικότητα. Ακόμα και στο θέμα της επίλυσης πολλά μπορεί κανείς να πει. Ωστόσο το έγκλημα του 1974 δεν εξισώνεται με τα όποια "περίεργα" της κοινωνίας που ενδεχομένως και δικαίως αν θες, μας ενοχλούν.

 
Τη 22 Ιουλίου 2009 στις 9:06 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger giant13 είπε...

Για να διασκεδάσουμε κάπως την τραγωδία του όμορφου νησιού, μόλις προχθές ο βαρύς Τραγάκης απείλησε τον Ερντογαν μη τολμήσει και κάνει έρευνες πετρελαίου στο Αιγαίο.
Από κείνη την στιγμή ο Ερντογάν τόσο που φοβήθηκε, λένε πως έχει χάσει και τον ύπνο του.

 
Τη 23 Ιουλίου 2009 στις 3:35 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ektoras είπε...

Πολύ καλά τα έγραψε στους στίχους του ο Νιόνιος και αν και γεννήθηκα 1 χρόνο αργότερα αυτό που γνωρίζω είναι πως τέτοια εγκλήματα και προδοσίες δεν έχουν τιμωρία. Επίσης δυστυχώς και αυτό είναι μεγάλη ιστορική αλήθεια, εδάφη που κατακτήθηκαν με πόλεμο και αίμα ( βάλε και προδοσία και τους κ...αμερικανοκίσσινγκερ εν προκειμένω) ξανακερδίζονται μόνο με τον ίδιο τρόπο. Εδώ οι... κουμπάροι μας πετάνε πάνω από Φαρμακονήσια, Φούρνους, Γαύδο, παρενοχλούν αεροσκάφη της Ε.Ε. και όλα οκ! Θα ξέρεις οτι η Shell και η BP αποχώρησαν από την Ελλάδα; άσχετο; σχετικό; δεν ξέρω. Το άλλο με το Νατοϊκό στρατηγείο στην Ελλάδα με Τούρκο επικεφαλή; δλδ, απο εμένα χτύπα ξύλο αν γίνει τπτ Βασικέ θα μου πούνε ως λχια να πάω στη Χίο (εκεί είμαι αν χτύπα ξύλο συμβεί κανά... θερμό καλοκαίρι και πέσει καμμια επιστράτευση) να χτυπήσω τους κουμπάρους και νατοϊκούς συμμάχους καρντάσηδες την ίδια στιγμή που μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα δεν έχω σε αυτό το μπάχαλο που ονομάζουμε Ελλάδα; την ίδια ώρα που όλα τα καλόπαιδα - γόνοι βουλευτάδων δημοσιοκάφρων βιομηχάνων κλ.π θα κάνουν σκι στο Άσπεν και θα τα παρακολουθούν μαχόμενοι δυναμικά΄με τη ζεστή σοκολάτα επ'ώμου άρμ στο σαλέ; -

Όχι δλδ πες μου βρε Βασικέ, την ίδια ώρα που οι μισοί Κύπριοι την έχουν κάνει Τσάρληδες ( για όσους δεν κατάλαβαν εξήγησέ τους ) και οι στις νέες ΕΣΣΟ στην Κύπρο ένας στους τρείς προσπαθεί να πάρει τρελόχαρτο;

Τι να πει κανείς; πες μου που έχω άδικο σε παρακαλώ και ας ελπίσουμε να έχουμε ένα καλό καλοκαίρι

 
Τη 23 Ιουλίου 2009 στις 10:30 π.μ. , Ο χρήστης Blogger demetrat είπε...

Όλα όσα λένε οι παραπάνω είναι σωστά.
ακόμα και το ότι, οι καζινάκηδες συντηρούν τους έποικους, ακόμα και πως οι νεόπλουτοι κύπριοι κάνουν τις γιορτές και τα πάρτυ τους στα κατεχόμενα γιά φτηνότερα.Και πως οι "τρελλοί" πλήθυναν ξαφνικά , ειδικά οι έτοιμοι γιά το στρατό.
Ε καί;Δεν συζηταμε γιά την αποσύνθεση της κυπριακής κοινωνίας.
Το γεγονός της εισβολής, της κατοχής και της προδοσίας, παραμένει ακριβώς όπως έχει.
Γεγονός.

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα