Που οι κουφάλες τη μισούνε

Δεν είναι οικόπεδο που το καταπατούνε
ούτε και μούρλα εθνική που επιστρέφει
είναι η Κύπρος που οι κουφάλες τη μισούνε
και η ανάγκη μας που όνομα δεν έχει...

τραγούδησε ο Διονύσης Σαββόπουλος στη Ρεζέρβα που κυκλοφόρησε το 1979, στο τραγούδι για την Κύπρο που περιέχει τον μοναδικά επίκαιρο στίχο το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει.

Ένα μικρό σημείωμα σε αυτό το ποστ, με όχημα τους διαχρονικούς στίχους του Διονύση, για όλους όσους, προσκυνώντας τα φυλακισμένα μνήματα, στάθηκαν μπροστά στην αγχόνη, σιγοτραγούδησαν τον εθνικό ύμνο, νοιώθοντας την καρδιά τους να ματώνει.

Για τις παιδικές μνήμες που με στοιχειώνουν τριάντα πέντε χρόνια τώρα, κάθε 20 του Ιούλη, σ' αυτό το σχήμα που ξεβάφει αίμα και δάκρυ.

Γιατί τελικά αυτό το άδειο πρόσωπο, φωτίζει το μέγεθος της προδοσίας, που είναι αντιστρόφως ανάλογο με την όποια τιμωρία του εγκλήματος.

Από το Ιάσιο μέχρι την Κερύνεια....


Ο Βορράς είναι εκεί στη Λευκωσία,
στον Χρυσόστομο πλάι στην πράσινη γραμμή ...

.