Με το ντουφέκι μου στο χέρι

Το μπλογκ στέρεψε μήνα Γενάρη εν μέσω εκπτώσεων. Και μιλάμε για γερές εκπτώσεις. Με τα Τέμπη των εργολάβων κλειστά, και τους αγρότες στα μπλόκα με την αμέριστη στήριξη του Μαρκογιαννάκη που πέρσι υποδέχτηκε τους κατσουνοφόρους συμπατριώτες του με τα ΜΑΤ στον Πειραιά. Με την κατανόηση της κυβέρνησης στους αγώνες της αγροτιάς, αλλά και την ταυτόχρονη καταδίκη για τις "καλομαθημένες μειοψηφίες" από αυτούς που πέρσι τους υπόσχονταν ένα δισεκατομμύριο ευρώ, ενώ έτρωγαν τα δακρυγόνα στο λιμάνι.

"Μετανιώνω που δεν έριξα την κυβέρνηση Καραμανλή" δήλωσε εναρμονισμένος με το κλίμα των ημερών ο Γιακουμάτος, σημειώνοντας παράλληλα "την παραγωγή τεράστιου έργου" στην πενταετία της διακυβέρνησης του τόπου από τη Νέα Δημοκρατία.

"Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας" ήταν η μονότονη ατάκα του θλιβερού πρωθυπουργού της έκπτωτης ψωροκώσταινας στα Στρασβούργα και στα Νταβός που με την αβάντα των κάθε λογής "συμμάχων" θα λεηλατήσει τα ασφαλιστικά ταμεία τιμωρώντας τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους για τα κλεμμένα της Ζίμενς, τις λαμογιές και τις φιέστες των ολυμπιακών αγώνων, λες και τα επέβαλαν οι μεροκαματιάρηδες στο πολιτικό κατεστημένο.

"Τους προβοκάτορες των ξένων κέντρων που επιθυμούν να διασύρουν τη χώρα", κατήγγειλε στο κοινοβούλιο ο αρχηγός των εκπτώσεων Καρατζαφέρης για τον διπλό εμπρησμό της Συναγωγής στα Χανιά και την σύλληψη των Αμερικανών και Βρετανών υπόπτων, ξεχνώντας προς στιγμή τους λίβελλους κατά των "θεοκτόνων Εβραίων" που διατύπωνε σε φάση πλειοδοσίας στην Α1, την κομματική εφημερίδα-παραλλαγή του Α2.

"Πας μη Έλλην πράκτορας" θα ήθελε να συμπληρώσει ο Θόδωρος Πάγκαλος, αλλά δεν του το επιτρέπει η κυβερνητική καρέκλα όπως είπε συμφωνώντας με τον Καρατζαφύρερ, την ώρα που με δελτίο τύπου το σαστισμένο έθνος της υποψήφιας για πτώχευση χώρας, ενημερωνόταν μέσα σε αναφιλητά και έκτακτα δελτία ειδήσεων για το χωρισμό του Λιάτσου με την Ελένη Μενεγάκη.

Σε αυτό το εκπτωσιακό περιβάλλον τι να ποστάρεις άραγε φέροντας αυτό το ψευδώνυμο? Κι όμως.

"Λυπάμαι που δεν σκοτώθηκα μαζί με τους συντρόφους μου, τον Δεκέμβρη του '44 στις μάχες της Αθήνας" είπε ο πάντα κόντρα στο ρεύμα Μίκης Θεοδωράκης στην εμβρόντητη νάρκισσο τηλεπαρουσιάστρια της κρατικής τηλεόρασης, το ξημέρωμα του Σαββάτου.

"Γιατί έτσι θα απέφευγα όσα τράβηξα αργότερα, τις εξορίες και τις διώξεις αλλά και γιατί δεν θα αντιμετώπιζα την πατρίδα μου σήμερα να απειλείται, να λοιδορείται και να τρομοκρατείται από τους Γερμανούς τραπεζίτες".

Ήταν σαν να μίλαγε αλλού ο μεγάλος Μίκης. Τον παρακολουθούσα σαν να απευθυνόταν γενναία στον χάρο και να του έλεγε κατάμουτρα "πανάθεμά σε κερατά που θα με βρεις γέροντα και εξαντλημένο στο μονοπάτι της ζωής, και θα με φας λάχανο με τα φάρμακα στην τσέπη, αλλά τότε στα δεκαεννιά μου, με το ντουφέκι μου στο χέρι και τη δύναμη της νιότης, σε είχα γραμμένο στ' αρχίδια μου..."