Σάββατο 21 Ιουνίου 2008

Τσιμπλόντο

Είναι αδιανόητο το έθνος να νιώθει ταπεινωμένο από την φετινή πορεία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στο Euro. Είναι προφανές ότι πρόκειται για μέγιστη συνωμοσία της οποίας η πλοκή θα έρθει τάχιστα στο φως από το ρεπορτάζ του γνωστού δημοσιογράφου που επικοινωνεί με το υπερπέραν και λύνει τα ανεξήγητα μυστήρια ενός αθέατου κόσμου μαζεύοντας στο στούντιο όλους τους αποασυλοποιημένους σοφούς της χώρας.

Ούτε στιγμή συμπατριώτες να μην σκεφθούμε ότι αυτή είναι η εικόνα της χώρας και ότι το ολυμπιακό έτος των Ελλήνων, το 2004, ήταν μία παρένθεση αθλητικού μεγαλείου στους αιώνες της μιζέριας. Ότι η εθνική πήγε στην Αυστρία νιώθοντας ότι είναι ισόβια πρωταθλήτρια και θέρισε τους καρπούς της υπεροψίας της. Ότι η Ολυμπιάδα του 2004 ολοκληρώθηκε επιτυχώς αλλά πολλοί από τους κατασκευαστές παραμένουν απλήρωτοι με αποτέλεσμα να έχει προκληθεί κατάρρευση στον τεχνικό κόσμο της χώρας. Ότι το πανευρωπαικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου το πήραμε τότε γιατί η κωλοφαρδία της Εθνικής ήταν παροιμιώδης, όταν ο Νικοπολίδης σκόνταφτε και οι μπάλες πήγαιναν πάνω του.
Η συνωμοσία που συνδέεται με τις προσπάθειες για την επικράτηση της ανίερης συμμαχίας των ανθελλήνων συνωμοτών της παγκόσμιας εξουσίας θα ξεσκεπαστεί. Η συνωμοσία για να ακυρώσει την ελληνική επιτυχία του 2004 προωθεί στον ευρωπαικό θρόνο φέτος την ομάδα του Φατίχ Τερίμ του Μεγαλοπρεπούς που ξαναγράφει την ιστορία που ανακόπηκε ατυχώς πριν μερικούς αιώνες μπρος τα τείχη της Βιέννης. Άλλωστε Φατίχ σημαίνει Πορθητής. Υπομονή μέχρι να μας τα αποκαλύψουν όλα με λεπτομέρειες ο Βδέλλας, ο Άδωνις και ο Φουράκης.

Όμως, οι νεοέλληνες δικαιούνται να είναι και θα είναι παντοτινοί πρωταθλητές. Το απέδειξε η επιτυχία της Καλομοίρας που εγκαινίασε με τον καλλίτερο τρόπο το φετινό διαγωνιστικό καλοκαίρι των Ελλήνων, επαναλαμβάνοντας τον άθλο του Σάκη, το 2004. Το σημερινό ποστ θα ασχοληθεί με μία λησμονημένη δόξα του αθλητισμού που κράτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή δια βίου. Ένα ελληνόπουλο της διασποράς. Τον Χριστόφορο Θεοφίλου.

Ο Θεοφίλου γεννήθηκε το 1897 στο Κουτσοπόδι Αργολίδας. Ήταν το δέκατο τρίτο παιδί μίας φτωχής αγροτικής οικογένειας. Το 1910, όταν τα σύνορα της Ελλάδας ήταν κάπου στην Καλαμπάκα, σε ηλικία μόλις δεκατριών ετών μετανάστευσε στην Αμερική. Εκεί εργάστηκε σε διάφορες δουλειές. Μία από αυτές ήταν μέλος θιάσου βαριετέ.

Το 1920 άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με την ελεύθερη πάλη και έγινε ευρύτατα γνωστός το 1930 όταν νίκησε τον τίτλο από τον παγκόσμιο πρωταθλητή Ντικ Σίκατ, ως Τζιμ Λόντος, ο Χρυσός Έλληνας. Νωρίτερα, το 1929 σε μία τρομερή φιέστα πάλεψε στο κατάμεστο Παναθηναικό Στάδιο στην Αθήνα με τον αμερικανοπολωνό Ζαν Ζυμπίσκο τον οποίο και νίκησε. Το ψευδώνυμο Λόντος είναι εμπνευσμένο ως ιδέα από το επώνυμο του διάσημου συγγραφέα Τζακ Λόντον. Ήταν μετρίου αναστήματος - μάλλον κοντός- αλλά προικισμένος με τεράστια φυσική δύναμη.

Το 1933 σε μία ανεπανάληπτη στα παγκόσμια χρονικά φιέστα με παρουσία εκατό χιλιάδων θεατών μέσα στο Παναθηναικό Στάδιο - και πενήντα χιλιάδων απ' έξω - νίκησε τον Ρώσο πρωταθλητή Κόλα Κβαριάνι. Ο Μάρκος Βαμαβακάρης τότε έγραψε το ζειμπέκικο

Πάρ' την αιμοβορία σου, και άντε στην πατρίδα σου, αγαπητέ Κοριάνι, που σ' έστειλε ο Λόντος μας σε μακρυνό σεργιάνι. Να είσουνα μονάχα εσύ, κομμάτια πια να γίνει, μα όσοι ευρεθήκανε την πάθανε κ' εκείνοι. Έτσι λοιπόν ο Λόντος μας, έγινε παλληκάρι, κι όλος ο κόσμος τον αγαπά , του Άργους το καμάρι.
Το 1934 διεκδίκησε και κέρδισε τον τίτλο περιφέρειας της Νέας Υόρκης και το 1938 αυτόν της Καλιφόρνια. Με αυτές τις επιτυχίες ο Τζιμ Λόντος έγινε εθνικός ήρωας στην Ελλάδα και θρύλος για την παγκόσμια ελεύθερη πάλη.

Μέχρι τις δεκαετίες του '50 και '60 στα ελληνικά χωριά όποιο παιδί εμφάνιζε μεγάλη φυσική δύναμη τον φώναζαν Τσιμπλόντο, παραφράζοντας το ψευδώνυμο του μεγάλου αθλητή. Μάνατζερ του Λόντου σε αυτή την μεγαλειώδη πορεία ήταν μία άλλη μεγάλη δόξα του ελληνικού αθλητισμού ο πατρινός ολυμπιονίκης Δημήτριος Τόφαλος.

Ο Τζιμ Λόντος έμεινε στην ιστορία για το περίφημο αεροπλανικό κόλπο. Ένα τέχνασμα με το οποίο ανέστρεφε και αιωρούσε τον αντίπαλο του πριν τον ρίξει κάτω ηττημένο. Στις ημέρες μας θα μείνει στην ιστορία μία άλλη ελληνική πατέντα, η περίφημη έξοδος - αεράμυνα του τερματοφύλακα Αντώνη Νικοπολίδη που την παρουσίασε τελειοποιημένη, στην φάση του γκολ στο ματς με την Ρωσία.

Μέχρι το 1946 που αποσύρθηκε ο Λόντος κράτησε τον τίτλο του ισόβιου παγκόσμιου πρωταθλητή, έχοντας αγωνιστεί σε περίπου 2500 αγώνες και έχοντας ηττηθεί ελάχιστες φορές. Το 1950 επέστρεψε στην ενεργό δράση για έναν αγώνα στο Σικάγο με τον Πρίμο Καρνέρα.

Ο Λόντος κέρδισε τεράστια περιουσία από τους αγώνες της ελευθέρας πάλης ενώ συνεχίζει να αποτελεί μία εμβληματική προσωπικότητα για το άθλημα. Σε μία απίστευτη πορεία από το Κουτσοπόδι στο Hall of Fame, αποτέλεσε για χρόνια sex symbol στην Αμερική ενώ η ζωή του έγινε κόμικ.

Μετά τον πόλεμο ίδρυσε μία οργάνωση για την ενίσχυση των ορφανών παιδιών της Ελλάδας και για το λόγο αυτό τιμήθηκε από τον αμερικανό πρόεδρο Νίξον και παρασημοφορήθηκε από τον βασιλιά των Ελλήνων Παύλο.

Ο Τζιμ Λόντος τερμάτισε τον δοξασμένο βίο του το 1975, όταν πέθανε από καρδιακή προσβολή στο Εσκοντίντο της Καλιφόρνια.

Στα παραπάνω υπάρχει και η αιρετική άποψη. Αυτή που λέει ότι οι αθλητές της δεκαετίας του '30 έπαιζαν για τα χρήματα σε ένα άθλημα που η κάθε περιφέρεια της Αμερικής έστηνε το δικό της πρωτάθλημα και οργάνωνε τουρνουά για τον τίτλο του "παγκόσμιου πρωταθλητή", με στημένα παιχνίδια και σπόνσορες για να παραμένει αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού που πλήρωνε αδρά σε εισιτήρια και στοιχήματα.

Τα παραδείγματα από την πορεία του Τζιμ Λόντου είναι διδακτικά για την εθνική ομάδα του ποδοσφαίρου. Σε μία ανάστροφη πορεία από τον θίασο βαριετέ του 2008 και προκειμένου να κρατήσει τον ισόβιο τίτλο της ευρωπαικής πρωταθλήτριας, μπορεί να οργανώνει κάθε τέταρτο χρόνο στο Παναθηναικό Στάδιο ένα πρωτάθλημα με όλους τους κουτσούς της γηραιάς ηπείρου, εν είδη Γιουροβίζιον ας πούμε, με τη συμμετοχή των πρώην ανατολικών και πεταμένων βαλκάνιων Κοσοβάρων αλλά και με εκλεκτούς δυτικούς όπως η Μάλτα και το Λουξεμβούργο. Προτείνεται κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος να γίνεται καλλιτεχνικός διαγωνισμός αγγλόφωνου τραγουδιού ποιότητας με την συμμετοχή του Σάκη, της Καλομοίρας και του Σαμπρέλ με την οικονομική στήριξη της Ζίμενς, με τιμολόγια που θα κόβονται στο όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Θόδωρου Τσουκάτου.
Έτσι οι μεγάλοι Έλληνες χορηγοί όπως η Τράπεζα Πειραιώς και τα Γκούντις δεν θα δίνουν τα ωραία τους φράγκα για αγωνιστικές ξεφτίλες και περατζάδες των βεντετών της μπάλας με καπελάκια, μπλουζάκια και χάντρες φολί-φολί. Ενώ η αθάνατη και ιστορική πλέον φωνή του Βερνίκου θα συντονίζεται με τις πειρατικές τσιρίδες του Χελάκη στον εκστατικό χορό των κάφρων φωνάζοντας δυνατά Εμπρός αδέλφια υπερήφανα ξανά, για την ισόβια πρωταθλήτρια στα χνάρια της δόξας του Τσιμπλόντο...

22 σχόλια:

Τη 21 Ιουνίου 2008 στις 11:27 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Ο άλλος είπε...

Α ρε βασικέ πάλι με συγκίνησες. Μικροί κάναμε τον Λόντο. Είχαμε βρει και κάτι καρτ ποστάλ με τη ζώνη του πρωταθλητή. Πήγαινα στον καθρέφτη και το παιζα Λόντος. Αργότερα ήρθε στο χωριό ο Σαμψών. Έσπαγε πέτρες με το κεφάλι, λύγιζε σίδερα, έφτιαχνε χωρίς να το ξέρει παιδικές αναμνήσεις. Έτσι αποκτήσαμε και μια εικόνα για το πώς μπορεί να ήταν ο Λόντος. Σαν τον Σαμψών
Μεγαλώσαμε πια και το θέαμα που στοίχιζε μια δραχμή άλλαξε. Ένα ψυγείο Ζήμενς που έχω λέω να το αλλάξω μην έχω τίποτα μπλεξίματα. Ήδη γίνεται της Πόπης (της κυρίας Τσουκάτου εννοώ)

 
Τη 21 Ιουνίου 2008 στις 4:01 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger mtryfo είπε...

αν πάρω παράδειγμα κι απ τον άλλο μας έπιασε όλους η νοσταλγία των παιδικών χρόνων....
πού τον θυμήθηκες βρε θηρίο τον Τζιμλόντο???
και με τόσες λεπτομέρειες που ούτε κι εγώ που σας "ρίχνω χρόνια" δεν ήξερα...

 
Τη 21 Ιουνίου 2008 στις 4:55 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Univers είπε...

Στην γειτονιά μου στην Αθήνα, γνώρισα έναν άλλο παλαίμαχο της πάλης (ο οποίος είχε γνωρίσει και τον Σαμψών).

Είδα και παλιότερες φωτογραφίες του γείτονά μου, από την εποχή που ήταν στρατιώτης αλλά και από αγώνες: Λεβεντάνθρωπος. Σήμερα είναι σακατεμένος από εγκεφαλικά και με δυσκολία περπατάει. Ζει, δε, μέσα σε μία τρύπα.

Όσο για την Εθνική, ε, κάθε μέρα δεν θα 'ναι πασχαλιά... Καλύτερα η προσγείωση, έστω και ανώμαλη, παρά η έπαρση των ελληνόγυφτων, που ονειρευόντουσαν να στήσουν το τσαντήρι τους στη Βιέννη και να απολαμβάνουν καφέ βιεννουά σερβιρισμένο σε κύπελλο ποδοσφαίρου (δεν το λέω εγώ, η διαφήμιση το λέει, και οι διαφημίσεις έχουν προσεκτικά επιλεγεί για να εκφράζουν επιθυμίες της μάζας). Όπως λέει και ο Γιανναράς, υπάρχει και η γόνιμη απελπισία.

 
Τη 22 Ιουνίου 2008 στις 6:36 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ ο άλλος

Οι παιδικές μνήμες ορίζουν κατά μεγάλο μέρος την δύναμη των επιθυμιών μας ως ενηλίκων πια. Και επειδή τίποτα δεν είναι ίδιο με τότε, η γλυκιά ανάμνηση βοηθά στην εξιδανίκευση. Έτσι τα ρολόγια του Μαρκεζίνη έγιναν τα δωράκια της Ζήμενς σε ένα πολιτικό σύστημα που γεννούσε και γεννά απατεώνες...

@ mtryfo

Θυμήθηκα την δόξα και το αεροπλανικό κόλπο του Τζιμπλόντου όταν απόλαυσα την έξοδο του Νικοπολίδη στο ματς με την Ρωσία. Όταν όμως είδα ότι τον αντέγραψε και ο Τούρκος τερματοφύλακας στο ματς με την Κροατία συνειδητοποίησα ποιος πιθανά θα πάρει το κύπελλο φέτος σε πείσμα του Άδωνι και του Βδέλλα.
Οι παιδικές μνήμες είναι αθάνατες αγαπητή συμπολίτισσα.

@ univers

Σαμψών και Κουταλιανός. Σαν να είναι περασμένοι στο DNA μας. Όμως αντικαταστάθηκαν τελευταία στην συνείδηση των νεοελλήνων με τα "παρατράγουδα" της Ανίτας.
Όπως οι μίζες με τα τιμολόγια. Άκου τιμολόγια...

 
Τη 22 Ιουνίου 2008 στις 9:48 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Lovely, vasike - ήξερα που να πάω κάτι να διαβάσω :)

 
Τη 23 Ιουνίου 2008 στις 12:07 π.μ. , Ο χρήστης Blogger squarelogic είπε...

Πως τα χτύπησες όλα έτσι στο μίξερ βρε Βασικέ,ούτε ο καλύτερος μπάρμαν να ήσουν!
Λοντος,Εθνική,ΒερνικοΧελακηδες,Ζήμενς,Πολιτικοί!
Ευρηματικο!

ΥΓ.Αλήθεια του Ροστού τόσο του άρεσε η εξοδος του Μεσολογγίου του Νικοπολίδη και την αντέγραψε?

 
Τη 23 Ιουνίου 2008 στις 1:54 π.μ. , Ο χρήστης Blogger αθεόφοβος είπε...

Ο Τόφαλος που αναφέρεις ήταν αρκετά σωματώδης για τα δεδομένα της εποχής οπότε όταν κανείς πάχαινε του έλεγαν:έγινες Τόφαλος πιά!

 
Τη 23 Ιουνίου 2008 στις 2:46 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ evangelos

Σε ευχαριστώ αγαπητέ. Μάλλον ετοιμάζεσαι για καλοκαίρι μετά από έναν έντονο χειμώνα!

@ squarelogic

Γιατί όλα δεν μπερδεύονται? Θα ασχολιώνταν κανείς με την Μίζενς εάν συνέχιζε η Εθνική?

Ο Ροστού είναι Νικοπολίδης. Παίζει με την κωλοφαρδία του. Η έξοδος - αεράμυνα που έκανε στο γκολ που έφαγε με τους Κροάτες ήταν ακριβώς η ίδια. Τρέξιμο στην μπάλα και μετά καταλαβαίνω τι γίνεται στο πλεκτό. Θα του ζητήσει ο Νικοπολίδης πνευματικά διακιώματα!!!

Στα πέναλντι όμως ήταν απίθανος. Όπως ακριβώς ο Αντώνης που εάν του βγει η μέρα -όπως στο 0-0 φέτος με τον Παναθηναικό για το πρωτάθλημα- πιάνει τα άπιαστα.
Πολύ θα χαρώ τελικό Ρωσία - Τουρκία.
Φαντάζομαι τι θα γράφουν οι αθλητικές εφημερίδες σε Μόσχα και Άγκυρα. Είδες τον Ζιρινόφσκι???

Δεν είμαστε οι μόνοι φίλε. Πριν τέσσερα χρόνια οι φυλλάδες έγραφαν για Θεούς. Τώρα για ξεφτίλες. Καλά δε σκέφτηκε κανείς ότι η Ελλάδα μέχρι το 2004 πήγε δύο φορές στο Euro και την μία το πήρε.

Και ότι το 2008 ξαναπήγε και μάλλον θα πάει και στο Μουντιάλ το 2010 για ΔΕΥΤΕΡΗ φορά. Λες???

@ αθεόφοβος

Χτύπησες φλέβα!!! Ο Δημήτριος Τόφαλος ήταν φίλος του παππού μου στην Πάτρα.
Πολλοί χρησιμοποιούν την φράση "σαν Τόφαλος" χωρίς να γνωρίζουν ότι ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Αυτή ήταν η αρχική αφορμή για το ποστ αυτό...

 
Τη 23 Ιουνίου 2008 στις 9:00 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Αμ' τι περιμένεις Βασικέ μου, με αυτούς τους Γερμανούς που φέρνουν για προπονητές...
Πότε θα καταλάβουν ότι χρειάζεται ελληνική ψυχή στον πάγκο. Με ένα σφύριγμα ο Αλέφαντος θα μπορούσε να αλλάξει τον ρουν μιας αναμέτρησης...
Όσο για τους ομοεθνείς του Ρεχάγκελ, Γερμανούς δικαστές, έχουν βαλθεί να κάνουν άνω κάτω το πολιτικό μας σύστημα. Διαρρέουν αφειδώς στοιχεία για σκάνδαλα, κάνοντας τους ταλαίπωρους Έλληνες εισαγγελείς να τρέχουν καλοκαιριάτικα στην αλλοδαπή με φακέλους παραμάσχαλα. Και αυτοί τα παίρνουν, έστω και απρόθυμα, κάνοντας κοτζάμ πολιτικούς να ανησυχούν. Ειδικά αυτούς για τους οποίους δεν προνοήθηκε παραγραφή.
Αυτά συμβαίνουν όταν εισάγουμε βαρβαρικές πρακτικές και νοοτροπίες στα καθ' ημάς.

 
Τη 23 Ιουνίου 2008 στις 9:17 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ tristan

Νομίζω ότι ο Ζορό θα αναλάβει να στρατολογήσει τους Λαζοντόιτς στον αγώνα για την κάθαρση.
Προσεχώς τα καλλίτερα...

 
Τη 24 Ιουνίου 2008 στις 12:01 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Locus Publicus είπε...

Πλούσιο σε ιστορικό αλλά και προτάσεις το σημερινό πόστ φίλε Βασικέ. Απολαυστικότατο. Το κείμενο ξεκινά νωχελικά χαιδεύοντας τα ώτα των Ελλήνων που ξαποσταίνουν για λίγο και ξανά για τη δόξα κινούν. Και σταδιακά κορυφώνεται η αγωνία για τον Τζιμλόντο, το παιδί της φτώχιας και της οργανιάς που έδειρε το Ρώσο, καθώς καινούργια πράγματα εμφανίζονται στο συμβολικό σκηνικό (μου έμεινε το Ζίμενς και Τσουκάτος). Και κορυφώνεται η αγωνία με το Κοινωνικό Αεροπλανικό που μάς έγινε τελευταία και να δούμε πότε θα συνέλθουμε. Γέλασα με την ψυχή μου. Ανεπανάληπτος.

Παιδί είχα δεί τον Σαμψών που αναφέρει univers, να λυγίζει πρόγκες. Απο τα σχόλια έμαθα πως δεν είναι καλά. Λυπήθηκα.

 
Τη 27 Ιουνίου 2008 στις 12:23 π.μ. , Ο χρήστης Blogger γ.κ. είπε...

Ξέρεις square ...αν δεν υπάρχουν συνειρμοί και ανακάτεμα τα ποστ δεν είναι της παρέας :-)

Θυμήθηκα επίσης αγώνες κατς στο γήπεδο του ΠΑΟ με κάτι φοβερούς "αθλητές" μέσα σε σιδερένιο κλουβί
(Ντι Μπέστια ήταν το όνομα κάποιου πρωταγωνιστή)
όπου ο νικητής έπαιρνε το κλειδί και ξεκλειδώνοντας έβγαινε έξω.

Δυστυχώς δεν είχα παρευρεθεί ποτέ σε κάποιον τέτοιο αγώνα-εχω μνήμες μόνο απο τα δημοσιεύματα των αθλητικών εφημερίδων.

υγ. Ωραίες πληροφορίες πλαισίωσαν τις μνήμες μου (τα ακούσματα μου).
Η μάνα μου ακόμα και τώρα αν τύχει να με δει να τρώω πολύ λέει "σταμάτα παιδάκι μου τόφαλος θα γίνεις" !

να είσαι καλά βασικέ

 
Τη 27 Ιουνίου 2008 στις 12:27 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Βγήκα μέσα από το ωραίο κείμενό σου πιο ενημερωμένος και περισσότερο σοφός-από όσο είμαι…
Ο ¨τζιμλόντος΄ σου μου έφερε στο νου περασμένα χρόνια και συγκρίνοντας το τότε με το σήμερα βλέπω πως πάντα έναν ¨τζιμλόντο¨ ψάχνουμε σαν έθνος.
Το καλό είναι πως δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι, αφού λειτουργούν αποπροσανατολιστικά και πάντα στο πλευρό της εξουσίας-το διάστημα που εκείνος μεσουρανούσε ο λαός στέναζε από δικτατορίες εμφυλίους και εξορίες…
Φαντάζομαι τον Καραμανλή και την ευδαιμονία του στην περίπτωση που η Εθνική μας κατακτούσε το euro αλλά και των ποδοσφαιριστών την ευτυχία, οι οποίοι έμπαιναν στο γήπεδο κάνοντας το σταυρό τους να κερδίσουν …τα 150000 € που τους είχαν τάξει σαν πριμ…

 
Τη 27 Ιουνίου 2008 στις 5:36 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger giant13 είπε...

Τι μου θύμησες τώρα βασικέ!!

Πιτσιρικάς με τους γονείς μου, καλοκαίρι στο γήπεδο της ΧΑΝΘ, να πέφτει ξύλο με το τσουβάλι.
Ο χρόνος έσβησε τα ονόματα, εκτός του Λαμπράκη, του Καρπόζηλου και του Μασκοφόρου Εκδικητή, του οποίου η μάσκα όλως παραδόξως δεν έβγαινε ποτέ με τόσο μαλλιοτράβηγμα.

Μεράκι όμως και καυμός όλων ήταν που δεν μπορούσαν να απολαύσουν τον ένα και μοναδικό ΤΖιμπλόντο.
(Ετσι ακριβώς τον λέγανε, όπως πολύ σωστά το αναφέρεις και συ.

Καλό Σαββατοκύριακο.

 
Τη 27 Ιουνίου 2008 στις 7:24 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ locus publicus

Όλα στο μίξερ αγαπητέ. Οι ελληνάρες, ο Τζιμ Λόντος, οι "σπόνσορες" της πολιτικής ζωής με προσόντα σαρκοβόρων αρπακτικών. Ελλάς Ελλήνων Απογοητευμένων...

@ ψουξ

Χωρίς ανακάτεμα ποστ δεν βγαίνει. Και σε αυτή την παρέα το κρατάμε καλά αυτό, φίλε ψουξ. Άλλωστε όλα σε μία γενικευμένη θεατρικότητα αναφέρονται. Στο ίδιο έργο θεατές, και συνεχίζουμε...


@ syneas

Πολύ σωστά το αναφέρεις φίλε. Το θέαμα συμπληρώνει τον άρτο -κοινώς ξεροκόμματο - προς δόξαν της κάθε είδους εξουσίας. Την συγκεκριμένη εποχή που δέσποζε η προσπάθεια για εξόντωση του "μιάσματος" από την ψυχή του έθνους, η αλήθεια είναι ότι έφαγε πολύ Καλλιμάρμαρο το άμοιρο το έθνος...

@ giant13

Γίγαντα πολύ χαίρομαι και για τις αναμνήσεις σου και σε ευχαριστώ για τον τρόπο που μας τις εμπιστεύεσαι σχολιάζοντας κάθε φορά τα ποστς. Καλά να σαι.

 
Τη 27 Ιουνίου 2008 στις 10:59 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

Στο You Tube υπάρχουν βιντεάκια από τον τελαυταίο αγώνα του Τζιμπόλντο εναντίον του Πρίμο Καρνέρα που έγινε το 1950 στο Σικάγο. Enjoy!!! http://www.youtube.com/watch?v=-tJveQ9FTMY

 
Τη 28 Ιουνίου 2008 στις 12:58 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Ναπoλέων είπε...

Πώ, πώ, πώωωω... τί ατυχία κι αυτή;
Μέ προλάβατε όλοι... Τί να σχολιάσω εγώ τώρα;

# ο άλλος είπε για το Ζήμενς ψυγείο (μην τ' αλλάξεις μπορεί να γίνει μουσειακό είδος στο τέλος)
# ο σκουαίρ για το υπέροχο βασικομετοχικό ...μίξερ
# ο αθεόφοβος για τον Τόφφαλο
# ο γίγας13 για τον Καρπόζηλο
και
μέ τελείωσε
ο mtryfo με «τα χρόνια που σάς ρίχνει»...
Τί να πω εγώ που τού ρίχνω κι αυτουνού;;;

Ας πώ ... Καλό ΣαΚυ!
α-α-ε
Ν.

 
Τη 28 Ιουνίου 2008 στις 1:07 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Ναπoλέων είπε...

Υ.Γ.
Συγγνώμην mtryfo που στη ...φόρα μου σού άλλαξα το φύλο.

ΔΙΟΡΘΩΝΩ:
..................
και
μέ τελείωσε
η mtryfo με «τα χρόνια που σάς ρίχνει»...
Τί να πω εγώ που τής ρίχνω κι αυτηνής;;;

α-α-ε
Ν.

 
Τη 29 Ιουνίου 2008 στις 11:16 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Φαίδρα Φις είπε...

καλό καλοκαίρι
σας φιλώ

 
Τη 29 Ιουνίου 2008 στις 10:41 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Univers είπε...

Προς άρσιν παρεξηγήσεων: Ο γείτονάς μου (που δεν είναι καλά) ΔΕΝ είναι ο Σαμψών. Απλώς είχε γνωρίσει τον Σαμψών.

 
Τη 9 Ιουλίου 2008 στις 10:25 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger mtryfo είπε...

vasike
ελπίζω να κάνεις διακοπές, γι αυτό χάθηκες...λέω τώρα!

 
Τη 13 Ιουλίου 2008 στις 10:11 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ mtryfo

Σε παραπέμπω στο επόμενο ποστ.

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα