Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2007

Το ξωτικό

Παραμονή Χριστουγέννων. Ένα μικρό ξωτικό έρχεται από τη μακρινή νεραιδοχώρα για να γιορτάσει τα Χριστούγεννα μαζί με τους ανθρώπους. Κάθε χρόνο τα ξωτικά διαλέγουν μία πόλη για να μεταφέρουν την ομορφιά στις ψυχές των ανθρώπων που όλο το χρόνο ζουν σκυφτοί. Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο. Το ξωτικό του παραμυθιού μας έχει από χρόνια επιλέξει να επισκέπτεται την πόλη του αέρα. Την πόλη που αγαπά. Του αρέσει να διαβαίνει στις γειτονιές της, στα κάστρα, στο λιμάνι, στις κεραμιδοσκέπαστες εκκλησίες, στο Καπάνι, στο Μπεζεστένι, στο ανάκτορο του Γαλέριου, στο Μπιτ Παζάρ, στο Επταπύργιο, στο Καραβάν Σεράι, στην Μοδιάνο, στον Λευκό Πύργο. Του αρέσει να ακούει τις ανάσες των κατοίκων. Να νιώθει τον ισχυρό άνεμο, τον Βαρδάρη, να φυσά τις νύχτες του χειμώνα. Να σαρώνει τα σοκάκια της άνω πόλης, να θεριεύει τα κύματα στον Θερμαικό της κόλπο. Πρωτοήρθε στην πόλη τα Χριστούγεννα του 1917. Στα χρόνια του χαλασμού. Η πολιτεία του αέρα ήταν κατεστραμμένη από την μεγάλη πυρκαγιά του Αυγούστου. Σχεδόν όλη η εντός των τειχών πόλη μέχρι και τον Άγιο Δημήτριο έγινε στάχτη. Ένα εκατομμύριο τετραγωνικά μέτρα καμένα και εβδομήντα χιλιάδες άστεγοι πυρόπληκτοι. Οι άνθρωποι την περιοχή της καταστροφής την ονόμασαν "πυρίκαυστο ζώνη". Στη μνήμη των κατοίκων έμειναν τα "καμένα". Το μόνο κτίριο που σώθηκε τότε ήταν το μέγαρο Στάιν στην σημερινή πλατεία Ελευθερίας, που στέγασε το ταχυδρομείο. Θυμάται τον τότε δήμαρχο της πόλης Κωνσταντίνο Αγγελάκη. Ένας δήμαρχος με συμμετοχή στο όραμα για την ανοικοδόμιση της πόλης. Το μικρό ξωτικό υποσχέθηκε στην πολιτεία του αέρα μετά από τη μεγάλη φωτιά, να την βοηθήσει να γίνει μία όμορφη πόλη. Τι το ήθελε! Ενενήντα χρόνια πέρασαν, ακόμα προσπαθεί. Κάθε χρόνο εμφανίζεται το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων σε έναν άνθρωπο της πόλης. Τον τριγυρνά στην πόλη και του δείχνει πόσο άσχημη είναι η πολιτεία που ζει. Ελπίζει ότι ο άνθρωπος που διάλεξε τυχαία θα προσπαθήσει μαζί με άλλους πολλούς ανθρώπους να κάνουν την πολιτεία τους καλλίτερη την νέα χρονιά. Από το 1918 που ο Γάλλος αρχιτέκτονας και πολεοδόμος Ερνέστος Εμπράρ (Ernest Hebrard) σχεδίασε μία όμορφη πόλη, κοπιάζει, προσπαθεί. Ο Εμπράρ επιστρατευμένος με το γαλλικό στρατό στον Α παγκόσμιο πόλεμο, βρισκόταν το 1917 στην Θεσσαλονίκη επικεφαλής της αρχαιολογικής υπηρεσίας της στρατιάς της ανατολής. Τον Νοέμβριο του 1917 συστήθηκε η Διεθνής Επιτροπή Σχεδίου στην οποία μετείχαν τόσο ο Ε. Εμπράρ ως πρόεδρος όσο και ο δήμαρχος Κ. Αγγελάκης μαζί με Έλληνες και ξένους μηχανικούς. Η επιτροπή ολοκλήρωσε την εργασία της μετά από εννέα μήνες. Τα σχέδια του Εμπράρ εφαρμόστηκαν εν μέρει, μόνο στην πλατεία Αριστοτέλους. Από τότε η πολιτεία μεγάλωσε, έγινε μεγαλούπολη με κοντά ένα εκατομμύριο ψυχές αλλά όμορφη δεν έγινε ποτέ. Η θέα προς την άνω πόλη που προέβλεπε το σχέδιο του Εμπράρ έκλεισε με οκταόροφες πολυκατοικίες. Το σχέδιο υπέκυψε στα συμφέροντα και στους εργολάβους. Η πολιτεία του αέρα έχασε την ευκαιρία να αναδειχτεί σε μία ευρωπαική πόλη, αντάξια της ιστορίας της.
Το ξωτικό του παραμυθιού μας φέτος ψάχνει να βρει τον σύγχρονο Αγγελάκη. Πιστεύει ότι μόνο ένας Αγγελάκης θα βοηθήσει την πόλη να γίνει όμορφη ξανά. Απόψε, παραμονή Χριστουγέννων πετά επί πτερύγων ανέμων πάνω από την γιορτινά φωτισμένη πόλη με τον Αγγελάκη του 2007. Η πόλη γιορτάζει γεμάτη υπαίθριες ψησταριές. Θυμίζει μία τεράστια ταβέρνα. Οι ήχοι από τα χάλκινα, μακρινή κληρονομιά της στρατιάς της ανατολής, αντηχούν στον αέρα. Μικρές βακχείες στην γιορτινή πόλη του αέρα. Το ξωτικό του δείχνει τα εργοτάξια του μετρό, το κτηνώδες γιαπί του νέου δημαρχείου που κρύβει το βυζαντινό μουσείο, τα σχέδια για την υποθαλάσσια,το Καλοχώρι,τα εργοστάσια δίπλα στα σπίτια, τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα πάνω στα πεζοδρόμια, τα αυθαίρετα, τα κλεισμένα μπαλκόνια, τις χτισμένες πυλωτές,τα τραπεζοκαθίσματα που καταλαμβάνουν πεζοδρόμια και πλατείες, το δάσος που υποχωρεί σιγά σιγά από την απληστία των ανθρώπων. Είναι η ίδια απληστία που ακύρωσε το σχέδιο του Εμπράρ. Του δείχνει, του δείχνει, του δείχνει. Το ξωτικό είναι φέτος πολύ αισιόδοξο γιατί ο Αγγελάκης του 2007 είναι μηχανικός, ομότεχνος του Εμπράρ. Του δείχνει την καταστροφή της πολιτείας του αέρα από τα συμφέροντα. Πιστεύει ότι ο Αγγελάκης του 2007 θα βοηθήσει να αλλάξει η πολιτεία του αέρα, να γίνει πιο όμορφη την νέα χρονιά....
Το ξυπνητήρι ξεχασμένο χτυπά στις έξι και μισή. Ξυπνά ιδρωμένος. Ανήσυχος. Η γυναίκα του το αντιλαμβάνεται και τον ρωτά τι συμβαίνει. "Είδα ένα πολύ περίεργο όνειρο. Πρέπει να διορθώσω το τηλεφωνικό κέντρο στο γραφείο. Στις συσκευές η αναγνώριση γράφει "Αγγελάκης" όταν παίρνω εσωτερική γραμμή. Δεν φτάνει η πλάκα που μου κάνουν ο Κώστας και ο Βασίλης στο γραφείο, αυτό το σφάλμα με κυνηγά και στον ύπνο μου Χριστουγεννιάτικα. Σιγά σιγά θα πιστέψω ότι με λένε Αγγελάκη".

37 σχόλια:

Τη 22 Δεκεμβρίου 2007 στις 7:42 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Kαι κοίτα να δεις τώρα που εγώ άκουγα για την όμορφη Θεσσαλονίκη, την ερωτική πόλη και το πίστευα!
Δηλαδή βασικέ δεν ισχύει κάτι τέτοιο;
Μην μου πεις ότι λέγοντας ¨ερωτική πόλη¨ το εννοούν επί λέξει,γιατί αν είναι έτσι,τότε λυπάμαι αλλά ποιό ¨ερωτική¨ είναι η Αθήνα!!!
Όσο για το επιπλέον μπάχαλο που έχετε εξ αιτίας της κατασκευής του μετρό,υπομονή,αξίζει τον κόπο.

 
Τη 22 Δεκεμβρίου 2007 στις 7:50 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

syneas,

τα κλισέ περί "ερωτικής πόλης" και τις λοιπές μπούρδες τα έχω σχολιάσει πολλές φορές. Δεν έχει νόημα μία επανάληψη εδώ σχετικά με το "τρουράσικ παρκ" των βαλκανίων. Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη σε συνεχή υποχώρηση τα τελευταία είκοσι χρόνια. Αυτό το ξέρουν καλά όσοι ζουν στην πόλη.

 
Τη 22 Δεκεμβρίου 2007 στις 8:04 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger giant13 είπε...

Ωραίο κείμενο βασικέ.

Γεννήθηκα στην πόλη αυτή και εκτός από μιά αληθινά όμορφη ατμόσφαιρα που προσφέρει η υγρασία της τον χειμώνα, όταν δεν φυσά βαρδάρης, μετ την ελαφρή ομίχλη καθώς και τα όμορφα ηλιοβασιλέματα της, δεν βλέπω τίποτα το ερωτικό.

Απλά χρυσώνουν το χάπι περί "ερωτικής πόλης" γιά να μη γίνεται τίποτα το σωστό και να κοιμώμαστε τον ύπνο του δικαίου.
Πήζουμε στο κυκλοφοριακό και τα όποια έργα βαδίζουν με ρυθμό.
χελώνας.
ΟΜΟΡΦΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ.

 
Τη 22 Δεκεμβρίου 2007 στις 8:07 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Locus Publicus είπε...

Ενα ακόμα όμορφο κείμενο του Βασικού φίλοι bloggers. Τα στοιχεία του ιστορικά, συμβολικά, συναισθηματικά, προσωπικά. Η αγάπη ενός ανθρώπου για τον τόπο του. Για σχέδια που εγκαταλείφθηκαν, για την ανάγκη να τα υλοποιήσουμε τώρα.

Αγαπώ τη Θεσσαλονίκη. Θα δεχτώ τη θέση του οικοδεσπότη οτι βρίσκεται σε παρακμή. Στην περίεργη πατρίδα της περίεργης ηθικής και των αργών ρυθμών, ακούγεται πως το νέο κύμα ανάπτυξης θα πάει στη πόλη του Βορρά. Και πρέπει. Γιατί η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει η πρωτεύουσα τον Βαλκανίων.

Το ποτήρι λοιπόν μισό γεμάτο. Με μισό Αγγελάκη μέσα!

Τις ευχές μου!

 
Τη 22 Δεκεμβρίου 2007 στις 8:33 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ giant13

Γίγαντα εσύ γνωρίζεις τα προβλήματα από πρώτο χέρι. Το σημερινό παραμυθάκι για την πολιτεία του αέρα αφιερώνεται στους παθιασμένους εραστές της πόλης που διατηρούν όμορφες μνήμες.

 
Τη 22 Δεκεμβρίου 2007 στις 8:36 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ Locus Publicus

Χρόνια Πολλά φίλε μου και σε ευχαριστώ για τα θερμά σου λόγια. Η Θεσσαλονίκη είναι μεγάλη αγάπη. Το παραμυθάκι του ποστ περιγράφει πιστεύω αυτήν την αγάπη.

 
Τη 23 Δεκεμβρίου 2007 στις 11:51 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Βάσσια είπε...

Vasike, μου αρέσει αυτή η "μίξη" γεγονότων, εικόνων, φαντασίας και το ύφος με το οποίο διανθίζεις τα κείμενά σου.
Εγώ πάντως, αν και δεν πάω συχνά Θεσσαλονίκη, δεν ξέρω να πω αν είναι ερωτική ή όχι, σίγουρα όμως είναι ερωτικά διαφορετική, κι ακόμα περισσότερο, οι κάτοικοί της.
Κάθε τόπος έχει το χαρακτήρα του.
Μου αρέσει, τι να κάνουμε.

 
Τη 23 Δεκεμβρίου 2007 στις 4:00 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ vassia

Και σε μας αρέσει. Γι αυτό και πονάμε για την κατάντια της. Η πόλη αδικείται από τους κανίβαλους και τους κρετίνους που την κουμαντάρουν.
Πράγματι η πόλη είναι διαφορετική. Και οι άνθρωποι επίσης. Αυτό το "διαφορετικό" είναι που μας πονάει...

 
Τη 23 Δεκεμβρίου 2007 στις 4:34 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Τελικά ούτε η καταστροφή αλλάζει τα πράγματα. Η πυρκαγιά του '17 είναι case study.

 
Τη 23 Δεκεμβρίου 2007 στις 4:48 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ afroditi

Η πυρκαγιά του 1917 είναι πολύ καλό παράδειγμα. Ενώ υπήρχε πολιτική βούληση τα συμφέροντα κυριάρχησαν. Οι νόμοι για τον ανασχεδιασμό της πόλης συντάχθηκαν σύντομα και ψηφίστηκαν από τη Βουλή το 1918, αλλά συνεχείς μεταβολές και τροποποιήσεις ως το 1937, για την εξυπηρέτηση συμφερόντων πλουσίων κατοίκων που είχαν οικόπεδα στην παραλιακή ζώνη, αλλοίωσαν το αρχικό σχέδιο. Το σχέδιο Εμπράρ προέβλεπε βασικούς δρόμους και πλατείες, ενώ οι προσόψεις των δρόμων και των κτιρίων χαρακτηρίζονταν από τον αρχιτεκτονικό εκλεκτικισμό, επηρεασμένο από την αρχιτεκτονική των γαλλικών αποικιών της Μεσογείου, όπως τελικά αποτυπώθηκε στο μοναδικό σύνολο όπου έγινε η εφαρμογή του αρχικού σχεδίου, στην πλατεία Αριστοτέλους. Η ανοικοδόμηση της νέας πόλης έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς Ελληνες και ξένους αρχιτέκτονες, με τη βοήθεια και του νεοφερμένου οικοδομικού υλικού, του ωπλισμένου σκυροδέματος, να εφαρμόσουν νέες αρχιτεκτονικές μορφές, του εκλεκτισμού, ενός ιδιότυπου νεοκλασικισμού, της αρ νουβό και της αρ ντεκό, αρχιτεκτονικές σχολές που είχαν πλατιά εφαρμογή αυτή την περίοδο στην Ευρώπη. Στη δεκαπενταετία 1920-1935, χτίστηκαν πολλά κτίρια οργανισμών και πολυκατοικίες, ιδιαίτερα μετά το 1929 που εφαρμόστηκε ο νόμος για την οριζόντια ιδιοκτησία. Χαρακτηριστικά είναι τα κτίρια της Εθνικής και της Ιονικής Τράπεζας (1928-1929), το ξενοδοχείο «Μεντιτερανέ» (1922), που κατεδαφίστηκε μετά τους σεισμούς του 1978, η κεντρική αγορά Μοδιάνο (1924), το ξενοδοχείο «Εξέλσιορ» (1929), το σημερινό δημαρχείο (προοριζόταν για ξενοδοχείο -1925), οι κινηματογράφοι «Διονύσια» (1925) και «Ηλύσια» (1930), το μέγαρο της ΧΑΝΘ (1924), το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο (1929) και πολλές πολυκατοικίες στις οδούς Νίκης, Τσιμισκή, Εγνατία και τις κάθετες οδούς, που διασώθηκαν από τη μεταπολεμική κατεδάφιση τους με το σύστημα της αντιπαροχής. Ο φιλόδοξος πολεοδομικός σχεδιασμός του Εμπράρ, μέσα από τις εθνικές περιπέτειες, δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί. Έγιναν αρκετές αλλαγές, αλλά η πόλη δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τη σημαντική «ευκαιρία» που έδωσε η μεγάλη πυρκαγιά του 1917 - ένας σταθμός στην ιστορία της Θεσσαλονίκης. Το παραμυθάκι του ποστ αναφέρεται στους οραματιστές του 1918 για την ανοικοδόμιση μίας ευρωπαικής πόλης. Δυστυχώς σήμερα η πόλη βιώνει "ατσαλάκωτες" επαρχιώτικες λογικές που την οδηγούν στην απομόνωση. Ο "ατσαλάκωτος" πριν δύο χρόνια τα Χριστούγεννα δήλωσε ότι η Θεσσαλονίκη ήταν ομορφότερα στολισμένη από το Παρίσι. Μάλιστα!

 
Τη 23 Δεκεμβρίου 2007 στις 4:52 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

Για την ιστορία: Στην Επιτροπή του Σχεδίου συμμετείχαν εκτός του Προέδρου της Ερνέστου Εμπραρ, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Αγγελος Γκίνης, οι αρχιτέκτονες Κωνσταντίνος Κιτσίκης και Αριστοτέλης Ζάχος, οι στρατιωτικοί μηχανικοί Τόμας Μώσον (Αγγλος) και Ζαν Πλέιμπερ (Γάλλος) και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Αγγελάκης.
Ο Μώσον προτάθηκε από τον ίδιο τον Βενιζέλο για να εξασφαλίσει την ισότιμη συμμετοχή των αγγλογάλλων συμμάχων.

 
Τη 24 Δεκεμβρίου 2007 στις 12:11 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Μέτοχος... γίνομαι των γνώσεων σας..
Καλά χριστούγεννα..καλές γιορτές-))
"Βασικά"..με υγεία και αγάπη..!

 
Τη 24 Δεκεμβρίου 2007 στις 12:24 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ Σπίθας

Χρόνια Πολλά, φίλε μου. Εύχομαι να σου "βγουν" όλες οι προσπάθειες και οι αγωνίες σου!!
Με όμορφα ποστ και συνομιλίες.

 
Τη 24 Δεκεμβρίου 2007 στις 12:57 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger xasodikis είπε...

Μέτοχε, πολύ ενδιαφέροντα τα ιστορικά στοιχεία που παραθέτεις.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που έχω επισκεφτεί αμέτρητες φορές και την αγαπάω, αλλά συμφωνώ μαζί σου ότι βρίσκεται σε συνεχή υποχώρηση εδώ και χρόνια. Και δυστυχώς, είναι μια πόλη όπου κυριαρχεί πλέον ο ψευτο-πατριωτικός, μηρυκαστικός μεγαλοϊδεατισμός των διαφόρων Ψωμιάδηδων, με την ανοχή (αν όχι την επιβράβευση) του πληθυσμού της -αυτό μου φαίνεται το πλέον ανησυχητικό...

Σου εύχομαι καλές γιορτές και ακόμα περισσότερα και εξίσου ενδιαφέροντα ποστ και το 2008!

 
Τη 24 Δεκεμβρίου 2007 στις 1:47 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ xasodikis

Είναι ακριβώς όπως τα γράφεις. Η κυριαρχία της βλακείας σε μία πόλη βαθιά ενοχική. Το γιατί θα το πούμε σε ένα άλλο ποστ.Οι "ατσαλάκωτοι" έχουν ρημάξει την πόλη. Και δεν τους κουνάει τίποτα όπως λες. Ο ισχυρός βαρδάρης ήταν η αιτία που κάηκε η πόλη τον Αύγουστο του 1917. Μέσα σε δύο μέρες η πόλη εξαφανίστηκε. Για να ξεφορτωθεί η πόλη τους "ατσαλάκωτους" πρέπει να φυσήξει κάτι πολύ πιο δυνατό.

Χρόνια Πολλά με δυνατά ποστ!!!

 
Τη 25 Δεκεμβρίου 2007 στις 2:08 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vassper είπε...

φίλε Αγγελάκη
μηχανικέ του χθές και του αύριο, ρομαντικε νεοκλασσικιστή του σήμερα, ξωτικό της πολεοδομικης ανασυγκρότησης της βαλκάνιας "πρωτεύουσας", της ερωτικής Θεσσαλονίκης, όπου το ερωτική εκφράζει μάλλον επιθυμία,δέξου την μοίρα σου. Να είσαι ένας διαχρονικός Αγγελάκης της θετής σου πατρίδας, ένας ονειροπόλος αναμορφωτής της ασχήμιας και της άναρχης δόμησης στην χώρα της εργολαβικής αρπακτής και του μικροσυμφέροντος. Παντοτινό ξωτικό που ίπταται πάνω απο την τσιμεντούπολη και κάθε φορά που βλέπει κάτι όμορφο, κοντοστέκεται και βροντοφωνάζει
"με λέν Αγγελάκη" !!!

 
Τη 26 Δεκεμβρίου 2007 στις 1:19 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Ανασα του Βορρα είπε...

Με πιλότο τον Βασικό Μέτοχο και συγκυβερνήτη το ξωτικό των Χριστουγέννων κάναμε ένα ενδιαφέρον ταξίδι στο χρόνο, μια ενδιαφέρουσα ξενάγηση σε ένα κομμάτι ιστορίας της αγαπημένης μας πόλης.
Δυστυχώς το ξωτικό σου, Μέτοχε, ήρθε μόνο για τα Χριστούγεννα και θα φύγει όπως ορίζουν οι παραδόσεις του τόπου μας.
Οι καλικάντζαροι όμως δεν φεύγουν πια την μέρα των Θεοφανείων. Μένουν εδώ συνεχίζοντας να λυμαίνουν ότι απέμεινε σε αυτήν την πάλαι ποτέ όμορφη πόλη.
Δεν θα συμφωνήσω όμως στο σημείο που λες ότι «όλο το χρόνο ζουν σκυφτοί».
Όχι γιατί έχω κάποια επιχειρήματα να αντικρούσω τα λεγόμενα σου, αλλά γιατί δεν θέλω να το πιστέψω, όπως τα παιδιά δεν θέλουν να πιστέψουν ότι δεν υπάρχει Αη Βασίλης .(Ουτοπικό ή ρομαντικό …..δε ξέρω, πες το όπως θες!)
Αλλά θέλω να πιστεύω (ή έχω ανάγκη να πιστεύω) σε κείνον τον στίχο που λέει.....
«Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά»
Καλή σου μέρα και Χρόνια πολλά!

 
Τη 26 Δεκεμβρίου 2007 στις 11:51 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ vassper

Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ. Είναι συναρπαστικό γιατί είναι απρόβλεπτο. Πάνω από την ασχήμια και την αυταπάτη μαζί. Στα όρια του χάους και της αιωνιότητας.

@ ανάσα του βορρά

καλώς όρισες στην παρέα μας!!! Μου άρεσε το σχόλιο για τους καλλικάτζαρους που έκανες. Μόνο που δεν μένουν απλώς. Πριονίζουν κιόλας. Μια βόλτα από την Αριστέλους είναι ικανή να σε πείσει. Εορταστικό σκηνικό από την δεκαετία του '70. Μαλλί της γριάς και υπαίθριο λουνα παρκ επαρχιακής εμποροπανήγυρης. Τέτοια ευρηματικότητα από τον δήμο της "συμπρωτεύουσας".
Όσο για τη διάθεσή μας: Η πόλη χάνει το χρώμα της. Παραδίδεται σε αγοραία ένστικτα και σε συνθήκες απομόνωσης. Θέλει μεγάλη αισιοδοξία για να κρατήσεις τα καλά της πόλης μας, "ανάσα". Σου εύχομαι να την έχεις πάντα.

 
Τη 26 Δεκεμβρίου 2007 στις 11:54 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ vassper (again)

Το παραμυθάκι του ποστ αφιερώνεται από τον Αγγελάκη της ιστορίας σε σένα και στον Κώστα Μ. για τη συνδρομή σας.

ΒΜ

 
Τη 28 Δεκεμβρίου 2007 στις 11:20 π.μ. , Ο χρήστης Blogger roadartist είπε...

Τη καλημερα μου Βασικε μέτοχε. Πολύ όμορφο κείμενο, με αρκετά ιστορικά στοιχεία. Αξίζουν τέτοια κείμενα και καλά κάνεις που τα συνηθίζεις. Βγάζει πολύ αγάπη και νοσταλγία. Πολύ όμορφο πραγματικά. Χίμαρος.. "αρέσει να ακούει τις ανάσες των κατοίκων. Να νιώθει τον ισχυρό άνεμο, τον Βαρδάρη, να φυσά τις νύχτες του χειμώνα" περιγραφή συναισθημάτων που παρασέρνει!!

 
Τη 28 Δεκεμβρίου 2007 στις 1:10 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Μετεωρίτης είπε...

KAΛΗΜΕΡΑ!

όντως το κείμενο σε παίρνει από το χέρι και σε σεργιανίζει... είναι γεμάτο πλούσιες εικόνες!
Φαίνεται ότι το θέμα σε έχει απασχολήσει! :)

εγώ πάντως σου εύχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
και ΕΙΘΕ τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα.
ΥΓΕΙΑ πάνω από όλα..
και όλα θα γίνουν!
(λέω για να τα ακούω!)

 
Τη 28 Δεκεμβρίου 2007 στις 6:43 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Λωτοφάγος είπε...

Τι Αγγελάκης τι Βασιλάκης; Τον καλύτερο δήμαρχο έχετε και πάλι γκρινιάζετε; Χα! Χα!

Πολύ όμορφο κείμενο, φίλε μου! Με ταξίδεψες στην αγαπημένη μου πόλη που -εδώ και 12 χρόνια που την πρωτογνώρισα- παρακολουθώ να αυτοκαταστρέφεται χωρίς να μπορώ να το αποτρέψω!

Πριν από 2 χρόνια έκανε τέτοια δήλωση ο Βασιλάκης; Μα, τότε δεν είναι που πρωτοέστησε εκείνα τα ανεκδιήγητα αγγελάκια; Τα είδα πέρσι και φρίκαρα! Στην Πλ.Αριστοτέλους πρέπει να εισέρχεσαι με σεβασμό και όχι να διαγωνίζεσαι στο κιτς! Δυστυχώς δεν τον αποτινάξατε πέρυσι!

Ευτυχισμένο και δημιουργικό 2008, με ωραία κείμενα, φίλε μου...

 
Τη 28 Δεκεμβρίου 2007 στις 6:45 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Λωτοφάγος είπε...

Ξέχασα να ευχηθώ και στην πόλη να απαλλαγεί σύντομα από τους ηλίθιους. Να την αναλάβουν όσοι την αγαπούν, μήπως και σωθεί στο παραπέντε!

 
Τη 29 Δεκεμβρίου 2007 στις 12:10 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ roadartist

Το παραμυθάκι του ποστ είναι αφορμή για αναφορές σ' αυτά που αγαπάμε σ' αυτήν την πόλη. Χαίρομαι που σου άρεσε.

@ μετεωρίτης

Με απασχολεί και με πληγώνει χρόνια τώρα συνταξιδιώτισσα. Το ταξίδι κρατάει χρόνια τώρα. "Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι" έγραψε ο Καββαδίας και είναι διαχρονικός στίχος-ταυτότητα για την πόλη.

@ Λωτοφάγος

Χρόνια Πολλά φίλε και δημιουργικά. Για να γλυτώσει η πόλη από την βλακεία θέλει δουλειά πολύ δουλειά. Και πάνω από όλα αγάπη και μεράκι για την πόλη. Δεν μπορεί να υπάρξει λύση από περαστικούς και αριβίστες που περιστασιακά θέλουν να κάνουν και διοίκηση. Οι λύσεις θα δοθούν γιατί τα προβλήματα διογκώνονται και το δούλεμα πάει σύννεφο χρόνια τώρα.

 
Τη 29 Δεκεμβρίου 2007 στις 4:10 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Τdi είπε...

Μ'άρεσε πολύ το πόστ. Μου έβγαλε μια τρελή οικιότητα με την καθημερινότητα μου σ'αυτόν τον τόπο.

Χρόνια πολλά, και ευχές για ακόμα περισσότερα πόστ και κουβεντούλα!

 
Τη 29 Δεκεμβρίου 2007 στις 5:12 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Καλή πρωτοχρονιά..μέτοχε!

 
Τη 29 Δεκεμβρίου 2007 στις 7:45 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ τdi

Καλώς ήλθες!!! Νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής που τελικά είμαστε αρκετοί και κυρίως, ξένοι μεταξύ μας, που αρνούμαστε να αποδεχτούμε την μιζέρια σ' αυτή την πόλη. Που επιδιώκουμε μία πραγματικά όμορφη πόλη. Αυτό αποκομίζω αυτές τις μέρες από τα σχόλια και τους φίλους συμπολίτες-συ μετόχους. Να και κάτι αισιόδοξο τον χρόνο που φεύγει.
Καλή Χρονιά τdi και θα τα λέμε.

@ σπίθας

Καλή Πρωτοχρονιά με Υγεία Σπίθα.

 
Τη 30 Δεκεμβρίου 2007 στις 10:24 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Univers είπε...

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!

Η Ελλάδα ασχήμηνε λόγω της απληστίας των Ελλήνων, της αχόρταγης επιθυμίας τους για ιδιοποίηση και ατομική κατοχή. Όπως τα γράφεις.

 
Τη 30 Δεκεμβρίου 2007 στις 6:42 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ Univers

Μου δίνεις την ευκαιρία να περιγράψω συνοπτικά πως λειτούργησαν οι "αχόρταγες" επιθυμίες όπως λες.
Ο Βενιζέλος ήταν αποφασισμένος να στηρίξει πολιτικά την δημιουργία μίας πόλης πρότυπο της πολιτικής του. Ο ίδιος ταυτισμένος την εποχή της πυρκαγιάς με τον διπλασιασμό της Ελλάδας προφανώς ήθελε να συνδέσει το όνομά του με την δημιουργία μίας ευρωπαικής πόλης. Σημειώνω ότι η Θεσσαλονίκη ήταν στα χέρια των Οθωμανών από το 1440. Η πρόκληση για την δημιουργία μίας ευρωπαικής πόλης πάνω στα αποκαίδια της μεσαιωνικής οθωμανικής πόλης ήταν μεγάλη.
Ο Βενιζέλος έδωσε εντολή στην ομάδα σχεδιασμού να αγνοήσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς και να σχεδιάσει την νέα πόλη σε "λευκό χαρτί". Το σενάριο του προέβλεπε εκτεταμένο σχέδιο απαλλοτριώσεων. Οι δυσκολίες της υλοποίησης έγινε προσπάθεια να αντιμετωπισθούν με σειρά νόμων. Όπως και έγινε. Δημιουργήθηκαν νέα οικόπεδα τα οποία "εκποιήθηκαν" μέσω σειράς πλειοδοτικών πλειστηριασμών. Για το λόγο αυτό δημιουργήθηκε η Κτηματική Ομάδα με έργο να εκτελέσει τις εκποιήσεις. Η σειρά των ιστορικών γεγονότων επηρέασε την υλοποίηση του σχεδίου χωρίς όμως να ανατραπεί η βασική αρχή της εκποίησης. Η ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές του 1920, η μικρασιατική καταστροφή, η συνθήκη της Λωζάνης επέδρασαν καταλυτικά. Ο τελευταίος πλειστηριασμός από την Κτηματική Ομάδα έγινε το 1923. Γενικά τα οικόπεδα κατέληξαν στους εύπορους κτηματίες της πόλης. Εδώ υπάρχει το ενδιαφέρον στοιχείο που αφορά στην εξόφληση των οικοπέδων. Η αγορά προέβλεπε την εξόφληση με την καταβολή δόσεων. Η οικονομική ύφεση του 1927, ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος και η γερμανική κατοχή μετέφεραν την εξόφληση των οικοπέδων στα μετά τον πόλεμο χρόνια. Αμέσως μετά την κατοχή με τον νόμο 18 της 9ης Νοεμβρίου 1944 (εισήγηση του Αλ. Σβώλου) περί "νομισματικής διαρρυθμίσεως" ορίζεται η ισοτιμία της νέας δραχμής προς την παλαιά δραχμή ως ίση με 50 δισεκατομμύρια, με αποτέλεσμα οι οφειλές που εξοφλούνται με την νέα μετακατοχική δραχμή στην ουσία να διαγράφονται!!!!
Η συνέχεια είναι τραγική. Τα διατάγματα του 1956 και του 1960 αυξάνουν τους συντελεστές δόμησης και "δίνουν" ύψος στις οικοδομές. Η ανάπτυξη της πόλης με το σύστημα της αντιπαροχής οδηγεί πλέον σε εννεαόροφες πολυκατοικίες. Το δίδυμο "οικοπεδούχος - εργολάβος" οργιάζει στην κυριολεξία. Οι νομοθετικές παρεμβάσεις είναι βούτυρο στο ψωμί τους. Το σχέδιο της ομάδας σχεδιασμού του Εμπράρ όσο αφορά το ύψος των οικοδομών κατάντησε κουρελόχαρτο!!! Το αποτέλεσμα: Εξαντλητική εκμετάλλευση της δόμησης και δημιουργία ενός πυκνοκατοικημένου κέντρου της πόλης. Αυτή είναι η κυρίαρχη αιτία των τρομερών προβλημάτων που αντιμετωπίζει πλέον η Θεσσαλονίκη σήμερα.

 
Τη 31 Δεκεμβρίου 2007 στις 9:42 π.μ. , Ο χρήστης Blogger mtryfo είπε...

Ας αποχαιρετήσουμε λοιπόν τη χρονιά που φεύγει με την ελπίδα να πάρει μαζί της όλους τους καλλικάντζαρους που τη ροκανίζουν, σου εύχομαι μια πολύ καλή χρονιά βασικέ γεμάτη υγεία και δημιουργικότητα και... μη σταματάς να ζωγραφίζεις!!!

 
Τη 31 Δεκεμβρίου 2007 στις 1:57 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger doctor είπε...

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!

doctor

 
Τη 31 Δεκεμβρίου 2007 στις 6:46 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger ο δείμος του πολίτη είπε...

Υπέροχο, μέτοχε, μα δεν είδες ότι το ξωτικό απλά κουράστηκε να βλέπει τα ίδια στραβά ώστε ξέχασε τα λίγα ωραία κομμάτια της πόλης; Και να σκεφτείς ότι κάποιοι ζητάμε ένα μητροπολιτικό πάρκο στου Παύλου Μελά το στρατόπεδο για να αλλάξει αυτή η κατάντια.

 
Τη 31 Δεκεμβρίου 2007 στις 6:57 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger να ΄μαστε είπε...

Καλή χρονιά!
Με υγεία και ανοιχτά μάτια.
Δεν αντέχω άλλο να είμαι μόνο ακροατής ,παρατηρητής και σχολιαστής. Πνίγομαι!
Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι;
Είμαστε κι εμείς ρε γαμώτο! Είμαστε εδώ και θλιβόμαστε, αγανακτούμε. Μόνο αυτό;
Δε φτάνει. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ.
Καλή χρονιά.
Δεν ξέρω να προτείνω κάτι. Όμως νομίζω ότι πρέπει να ενωθούμε. Κάπως.
Ο ατσαλάκωτος είναι ο πρώτος πολίτης της πόλης μου!! Μήπως είναι αδιαφορία να τα περιμένω όλα απ' αυτόν;
Βοήθεια!
Καλή χρονιά. Καλή χρονιά.

 
Τη 1 Ιανουαρίου 2008 στις 10:45 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger giant13 είπε...

Καλή Χρονιά με υγεία και ευτυχία

 
Τη 2 Ιανουαρίου 2008 στις 10:28 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Ευτυχισμένο το 2008!
Πολύ ωραίο κείμενο.
Έζησα περίπου 7 χρόνια στη Θεσσαλονίκη την δεκαετία του 90.
Όταν καμιά φορά περνάω από εδώ πάνω, τα τελευταία χρόνια στεναχωριέμαι η πόλη σιγά- σιγά χάνει την ιδιαιτερότητά της. Νομίζω πως αλλάζουν οι άνθρωποι, γίνονται κάτοικοι "μιας μητρόπολης του Νότου" και σταματάνε να είναι οι "άρχοντες" που ήξερα..
Και αυτό μεταφράζεται και στα κτήρια και την αισθητική..

 
Τη 2 Ιανουαρίου 2008 στις 4:54 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Μετεωρίτης είπε...

ΒΑΣΙΚΕ ΜΕΤΟΧΕ,
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!

ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ... ΒΑΣΙΚΟΣ!!

Ο,ΤΙ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ!
ΥΓΕΙΑ Π Α Ν Ω ΑΠΟ ΟΛΑ !!

ΦΑΙΗ (ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ)

 
Τη 2 Ιανουαρίου 2008 στις 7:10 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ mtryfo

καλή χρονιά με υγεία. Ελπίζω οι ευχές σου να πραγματοποιηθούν για την ταλαίπωρη πόλη μας.

@ doctor

καλή χρονιά με το ομορφότερο μήνυμα για την οικογένειά σου.

@ δείμος του πολίτη

Καλώς ήλθες, δείμο!!! καλή χρονιά με θετικά αποτελέσματα για τη Σταυρούπολη.

@ astanapan

καλώς ήλθες astanapan!!! Καλή χρόνια για όμορφα ποστς. και για την πόλη μας ας γίνει αρχή για καλλίτερες μέρες. Για την πόλη που θέλουμε, αντάξια της Θεσσαλονίκης που αγαπάμε.

@ giant13

Καλή Χρονιά Γίγαντα. Και είσαι γουρλής μαθαίνω για το ποδαρικό που μου έκανες!!!

@ καπιταλιστικό κουμμούνι

Καλή Χρονιά!!! Η θεσσαλονίκη υποχωρεί γιατί παραιτούνται κουρασμένοι αυτοί που την αγαπούν πραγματικά.

@ μετεωρίτης

Καλή χρονιά και από εδώ συνταξιδιώτισσα.

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα