Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008

Η Επιστροφή της Ανατολής

"Ανήκομεν εις την Δύσιν". Η μνημειώδης έκφραση του Κωνσταντίνου Καραμανλή μετά την μεταπολίτευση ταυτίστηκε εν πολλοίς με μία "πρωτοπορία" και σφράγισε τις επιλογές της ελληνικής πολιτικής ζωής από το 1975 και μετά. Το σημερινό ποστ σχολιάζει την διαχρονική αγωνία της ηγεσίας του νεώτερου ελληνισμού για την τοποθέτηση του έθνους στη Δύση.
Η αντιπαλότητα της Δύσης με την Ανατολή στα γεωγραφικά, φιλοσοφικά, ιδεολογικά και πολιτικά πλαίσια του ελληνισμού αποτελεί πολύ παλιά ιστορία με επίσημη αφετηρία το Σχίσμα των εκκλησιών το 1054. Η Δύση παρουσιάζεται στην ιστορική αρένα τον 8ο αιώνα. Το 754 ιδρύεται το πρώτο Παπικό κράτος. Ο Πάπας τα Χριστούγεννα του έτους 800 έστεψε τον Καρλομάγνο "Βασιλιά της Δύσης", της Αγίας Ρωμαικής Αυτοκρατορίας, με προφανή σκοπό να εμφανιστεί ως συνεχιστής της Ρώμης. Με μία εντυπωσιακά προκλητική πράξη στις 16 Ιουλίου 1054 αντιπροσωπεία του Πάπα Λέοντα Θ΄ με επικεφαλής τον καρδινάλιο Ουμβέρτο θα καταθέσει στην Αγία Τράπεζα της Αγιασοφιάς αφορισμό ολόκληρης της ανατολικής χριστιανοσύνης...Τα πάθη που δημιούργησε το Σχίσμα είναι μάλλον δύσκολο να τα αντιληφθούμε σήμερα βιώνοντας τα δεδομένα της σύγχρονης εποχής. Φαίνεται απίστευτο ότι έχουν χυθεί τόσοι ποταμοί αίματος για τρεις λέξεις (Εκ του Υιού), το περίφημο Filioque στο σύμβολο της Πίστεως, στο "πιστεύω". Σήμερα θεωρείται από τους περισσότερους ότι το μίσος αυτό αφορά κάποιους γραφικούς και ίσως μισότρελους ζηλωτές ενός περιθωριακού μοναστηριού στο Άγιο Όρος και τους οπαδούς τους που εκδίδουν κάποια περίεργα έντυπα. Υπενθυμίζω πάντως ότι ο Πάπας το 2001 στην Αθήνα ένιωσε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη , με καθυστέρηση οκτακοσίων χρόνων για τα εγκλήματα των δυτικών σταυροφόρων της περιόδου εκείνης. Το ίδιο είχε γίνει το 1965 όταν αποσύρθηκαν τα αναθέματα του Σχίσματος και το 1967 όταν ο Πάπας Παύλος ΣΤ' γονυπετής μέσα στην Αγία Σοφία στο σημείο που βρισκόταν η Αγία Τράπεζα ζήτησε συγγνώμη για την πράξη του Kαρδινάλιου Ουμβέρτου εννιακόσια δεκατρία χρόνια νωρίτερα, το 1054μχ!!! Απλές αποδείξεις ότι ο χρόνος για το παγκόσμιο ιερατείο μετρά πολύ περίεργα...
Η ολοκλήρωση του μεσαιωνικού δράματος συντελέστηκε με την κατάληψη και λεηλασία της Πόλης από τους Φράγκους Σταυροφόρους της Δ Σταυροφορίας το 1204, με αρχιστρατηλάτη τον υπέργηρο Δόγη της Βενετίας. Το μίσος των δυτικών που εκφράστηκε με την άλωση ήταν απίστευτο. Οι χρονικογράφοι της εποχής μεταφέρουν σκηνές πρωτοφανούς βαρβαρότητας. Ο συσσωρευμένος φθόνος αιώνων για την ελληνόφωνη Ανατολή οδήγησε τους εισβολείς σε απάνθρωπες ακρότητες. Τα ιερά και πολύτιμα κειμήλια μεταφέρθηκαν ως λάφυρα στην Δύση. Μία πόρνη χόρευε γυμνή στην Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας και οι σιδερόφραχτοι ιππότες βεβήλωσαν την μεγάλη εκκλησία της Ανατολής βάζοντας ζώα στον ναό μετατρέποντας την σε στάβλο. Η γεμάτη πολύτιμους λίθους Αγία Τράπεζα τεμαχίστηκε και μοιράστηκε στους συλητές. Τα περίφημα χάλκινα άλογα του Ιπποδρόμου μεταφέρθηκαν και τοποθετήθηκαν στην πλατεία του Αγίου Μάρκου στην Βενετία. Σκεύη, ιερά λείψανα, εικόνες, αρχαιοελληνικές και ρωμαϊκές αρχαιότητες λεηλατήθηκαν. Η λαφυραγωγία ήταν χωρίς προηγούμενο. Ολόκληρη η χιλιόχρονη απόρθητη μέχρι τότε Πόλη ξηλώθηκε και κυριολεκτικά μεταφέρθηκε στην Δύση.
Η Φραγκοκρατία στον ελλαδικό χώρο είχε τραγικές προεκτάσεις. Η Αγιορείτικη κοινότητα κινδύνευσε συθέµελα από την Φράγκικη κυριαρχία του µεγάλου µέρους της βυζαντινής επικράτειας, µαζί και του Άθω. Το Άγιο Όρος, µε επιστολή του Πάπα Ιννοκεντίου Γ΄ το 1206, υπάγεται πολιτικά στο «κράτος», της Θεσσαλονίκης υπό τον Βονιφάτιο de Montisterrati και εκκλησιαστικά υπό τον Λατίνο επίσκοπο Σαµάρειας - Σεβάστειας, συµβατικής παπικής επισκοπής στη Θράκη . Η τυραννία, οι αρπαγές, οι ταπεινώσεις, οι φόνοι έγιναν τρόπος ζωής. Τα µοναστήρια «αθρόον απέσβη καθάπαξ ρεύσαντα, των ενοικούντων δίκην ιερείων απανθρώπως ανηρηµένων». Οι τυχοδιώκτες σταυροφόροι της Δύσης στο όνομα του Χριστιανισμού τους ρήμαξαν τον τόπο στο περασμά τους. Η ανακατάληψη της Πόλης από τους Βυζαντινούς το 1261 είχε σαν αποτέλεσμα ενέργειες αντεκδίκησης. Ανοίχτηκε ο τάφος του δόγη της Βενετίας Ερρίκο Ντάντολο που ήταν θαμμένος μέσα στην Αγία Σοφία και τα οστά του ρίχτηκαν στους σκύλους... Το μίσος για τη Δύση βάθυνε ακόμα περισσότερο. Στην πραγματικότητα η ανατολική αυτοκρατορία δεν θα συνέλθει ποτέ από τη δυτική λαίλαπα της Δ σταυροφορίας.
Αργότερα η εναγώνια προσπάθεια του αυτοκράτορα Ιωάννη Η' του Παλαιολόγου για τη σωτηρία της ξεθωριασμένης αυτοκρατορίας από τους Τούρκους τον οδηγεί στην πολιτική απόφαση για την Ένωση των εκκλησιών το 1438-1439 στη σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας. Η ένωση επικυρώθηκε με την υπογραφή του αυτοκράτορα. Δεν συμφωνούσαν όμως όλοι μαζί του. Ο μετέπειτα άγιος, ανθενωτικός επίσκοπος Εφέσσου Μάρκος ο Ευγενικός που συμμετείχε στην σύνοδο λέγεται ότι έκοψε το χέρι του για να μην υπογράψει την ένωση. Ένα άλλο μέλος της βυζαντινής αντιπροσωπείας, ο ενωτικός επίσκοπος Νίκαιας Βησσαρίωνας έγινε καρδινάλιος της Αγίας Έδρας και παρολίγο να εκλεγεί αργότερα Πάπας. Ο διχασμός του παρηκμασμένου βυζαντινού κόσμου σε ενωτικούς και ανθενωτικούς ήταν γεγονός. Από τους 29 βυζαντινούς κληρικούς που υπέγραψαν την ένωση, οι 21 από αυτούς την αποκήρυξαν όταν επέστρεψαν στην Κωνσταντινούπολη. Ο μητροπολίτης Κιέβου Ισίδωρος, εκπρόσωπος της εκκλησίας της Ρωσίας στη σύνοδο καθαιρέθηκε και φυλακίσθηκε ως προδότης. Τελικά διέφυγε στη Ρώμη όπου έγινε και αυτός Καρδινάλιος.
Όταν είδα το έγγραφο της ένωσης των εκκλησιών με την πορφυρή υπογραφή του βυζαντινού αυτοκράτορα σε μία έκθεση του Βρετανικού Μουσείου με θέμα το Βυζάντιο το 1995 έμεινα σαστισμένος. Είχα μπροστά μου το τεκμήριο ενός ιστορικού γεγονότος που περνά στα "ψιλά" της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Η ένωση βέβαια έμεινε κενό γράμμα αφού επήλθε η κατάληψη της Πόλης από τους Οθωμανούς. Η άλωση βόλεψε δηλαδή την ανθενωτική αντιπολίτευση. Τα Χριστούγεννα του 1452, πέντε μήνες πριν την άλωση, τα τελευταία Χριστούγεννα δηλαδή της ελεύθερης Πόλης τελέστηκε στην Αγιασοφιά Ουνίτικη Θεία Λειτουργία. Ουνίτες (ενωτικοί εκ του unification) αποκαλούνται οι χριστιανοί που οι εκκλησίες τους ακολουθούν το τυπικό της Ανατολικής Εκκλησίας, ανήκουν όμως στην δικαιοδοσία του Βατικανού και αναγνωρίζουν τα πρωτεία του Πάπα.
Η σωτηρία των υπολειμμάτων της Ανατολικής Αυτοκρατορίας το 1453 ήταν απολύτως συνδεδεμένη κατά την ηγεσία της με την μετατροπή της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας σε Καθολική. Παρόλα αυτά η βοήθεια του Πάπα δεν έφτασε ποτέ. Η αποτροπή της ένωσης θεωρείται από την σύγχρονη Ορθόδοξη θεολογία σπουδαίο επίτευγμα. Θα αναφερθώ σε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.Στο Πατριαρχείο στο Φανάρι, στην είσοδο του κτιρίου διοίκησης δεξιά και αριστερά υπάρχουν δύο ψηφιδωτά. Το ένα (αριστερή φωτογραφία) απεικονίζει τον πρωτόκλητο απόστολο Ανδρέα, ιδρυτή της εκκλησίας της Πόλης να παραδίδει σχηματικά την Εκκλησία στον πρώτο επίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Στάχυ. Το άλλο (δεξιά φωτογραφία) δείχνει τον Μωάμεθ τον Πορθητή να παραδίδει τα προνόμια της Εκκλησίας στον πρώτο Πατριάρχη μετά την άλωση Γεννάδιο Σχολάριο. Τα δύο γεγονότα προφανώς θεωρούνται ισάξιας σημασίας για την Ορθόδοξη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία... Σημειώστε ότι ο Γεννάδιος επιλέχθηκε για Πατριάρχης από τον Πορθητή ως ο επικεφαλής των ανθενωτικών. Ο Σχολάριος συμμετείχε σαν λαικός στη σύνοδο της Φερράρας. Αρχικά ενωτικός, μεταπίσθηκε στη συνέχεια και έγινε ανθενωτικός!!! Αυτό βέβαια ήταν αρκετό για να γίνει Πατριάρχης μερικά χρόνια αργότερα. Τόσο απλά. Η αντιδυτική πολιτική επιλογή παραμένει σήμερα ολοζώντανη στο Φανάρι. Η λειτουργία του χρόνου για το ιερατείο που λέγαμε πιο πάνω...
Στα χρόνια της άλωσης η "επιλογή" του κατακτητή στο πρόσωπο του ανεξίθρησκου, ανεκτικού Οθωμανού από τον Λατίνο αιρετικό ήταν μία σαφής πολιτική απόφαση της τότε βυζαντινής αντιπολίτευσης. Ο ενωτικός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έπεσε μαχόμενος αρνούμενος την πρόταση του Πορθητή για την παραχώρηση αυτόνομης ηγεμονίας στον Μωριά.
Τέσσερις αιώνες αργότερα, η επιλογή της πόλης των Αθηνών ως πρωτεύουσας του νεοελληνικού κράτους μετά την επανάσταση αποτελούσε μία μεγάλη πρόκληση. Η Αθήνα το 1830 ήταν μία ασήμαντη πολίχνη με πολλά ανατολίτικα χαρακτηριστικά. Οι περιηγητές μιλούν για χουρμαδιές, καμήλες, πολύχρωμα παζάρια και λοιπά στοιχεία που παραπέμπουν στην Βηρυτό και στην Αλεξάνδρεια. Η προσπάθεια για την μετατροπή της Αθήνας από τους βαυαρούς μηχανικούς του Όθωνα σε μία δυτική πόλη εκφράστηκε με την ανέγερση των περίφημων ξενόφερτων νεοκλασσικών κτιρίων με τους φοίνικες στην αυλή τους.
Η αγωνία για την τοποθέτηση της χώρας στη Δύση είχε πολλές επιπτώσεις στην πολιτισμική ταυτότητα του νεοέλληνα. Θα αναφερθώ σε μία. Στην επίδραση στην Μουσική. Η Ανατολή είναι η μάνα της Μουσικής. Η Μουσική της Ανατολής είναι ένα ενιαίο σύνολο με την Ποίηση και τον Χορό. Η εγκατάλειψη της βυζαντινής σημειογραφίας και η στροφή στις νότες του πενταγράμμου είναι ένα απλό , μικρό παράδειγμα της επίδρασης που επέφερε η πολιτισμική κυριαρχία της Δύσης. Με τον όρο "βυζαντινή" δεν εννοούμε μονάχα την εκκλησιαστική Μουσική αλλά την παραδοσιακή "δημοτική" Μουσική ακόμα και το "ρεμπέτικο" που διέσωσε τον βυζαντινό ήχο. Τους οκτώ ήχους της βυζαντινής Μουσικής που στην Ανατολή ονομάζονται "μακάμια" ή "δρόμοι". Οι μελωδίες τους δεν γράφονται στο πεντάγραμμο γιατί αυτό είναι πολύ "λίγο" και "φτωχό" για να τις αποδώσει. Γράφονται όμως άνετα με τη βοήθεια της βυζαντινής σημειογραφίας. Η γέννηση του πενταγράμμου αποδίδεται στον καρδινάλιο Παλεστρίνα όταν το 1570 ίδρυσε το Κονσερβατόριο (ωδείο στα ελληνικά) της αγίας Καικιλίας στη Ρώμη με στόχο να καταγράψει με ενιαίο τρόπο τις εκκλησιαστικές μουσικές όλων των επισκοπών της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Το Πεντάγραμμο κυριάρχησε σε όλη την Ευρώπη. Το αποδέχτηκαν οι πάντες. Ρωμαιοκαθολικοί, Προτεστάντες, Αγγλικανοί και οι Ρώσοι Ορθόδοξοι. Η Μουσική κυριαρχία της Δύσης πάνω στις παραδοσιακές εθνικές μουσικές σφράγισε την μουσική παιδεία της Ευρώπης.
Η αγωνία της δήλωσης του Κωνσταντίνου Καραμανλή "ανήκομεν εις την Δύσιν" που ξεκινά το ποστ εκφράζει μία διαχρονική ανασφάλεια σχετικά με την δυτική ταυτότητα της φυλής. Μία ταυτότητα που αυτοπροσδιορίζεται με εθνικές συμβάσεις όπως οι προσχωρήσεις στην Ευρωπαική Ένωση, στη Συνθήκη Σέγκεν, στην ΟΝΕ και εθνικά στοιχήματα καλουπωμένα σε όμορφες λέξεις όπως "εκσυγχρονισμός" και "μεταρρυθμίσεις". Για έξι αιώνες οι κεφαλές του ελληνισμού δίνουν γη και ύδωρ για να τοποθετηθούμε στην Δύση. Πολλοί πιστεύουν ότι το θέμα έχει πλέον λυθεί οριστικά και ότι η Ελλάδα του 2008 είναι μία σύγχρονη δυτική ευρωπαική χώρα. Λάθος. Η προσπάθεια για προσκόλληση στην Δύση είναι στοιχειωμένη και θα ηττάται συνεχώς. Δεν ανήκουμε πουθενά ή αλλιώς κατά τον μέγιστο θεωρητικό του ελληνισμού και σύγχρονο ανθενωτικό Κώστα Ζουράρι ανήκουμε στους εαυτούς μας. Η επιστροφή της Ανατολής στις μέρες μας είναι γεγονός. Η Ανατολή είναι εδώ. Στην τηλεοπτική χαβούζα όπου οι φυλές των πρωινάδικων λικνίζονται καθημερινά στους ήχους του τσιφτετελιού, στα σκυλάδικα της νυχτερινής διασκέδασης των νεορωμιών, στη δημόσια διοίκηση που θυμίζει Πακιστάν, στην εξουσία που θεωρεί ότι απευθύνεται σε Μαμελούκους, στην Εκκλησία που διατηρεί το Βυζάντιο ζωντανό στις ραδιουργίες των δεσποτάδων, στα κόμματα που επιθυμούν οπαδούς βασιβουζούκους αντί σκεπτόμενους πολίτες, στο όργιο της κλοπής του δημοσίου χρήματος και της διαφθοράς που θυμίζει τον Αλή Μπαμπά και τους σαράντα κλέφτες, στη μίζα και στο λάδωμα των δημοσίων ποντικών, στις πολεοδομίες και στις εφορίες και τέλος στην εναλλαγή στην εξουσία των πριγκιπικών διαδόχων της πολιτικής ζωής εν είδη Οθωμανικής οικογενειακής εξουσίας και Χαλιφάτου, με μόνο εφόδιο το όνομα. Η κυριαρχία της Ανατολής είναι πλέον αδιαμφισβήτητη. Προτείνω ο δήμαρχος Αθηναίων να κρατήσει τις καμήλες από τους μάγους του στολισμού των Χριστουγέννων ως μόνιμο ντεκόρ της Ελλάδας του 21ου αιώνα....

49 σχόλια:

Τη 18 Ιανουαρίου 2008 στις 3:18 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Βάσσια είπε...

Vasike :-)
Αν ανήκουμε κάπου, δεν ξέρω, αλλά στη Δύση, δεν το πολυπιστεύω.
Εκείνο που παρατήρησα στο πολύ καλό κείμενο είναι ότι η θρησκεία-εκκλησία, βρίσκεται πανταχού παρούσα, και κατά την άποψή μου, όχι για καλό.
Αυτό που σήμερα καταλογίζουμε ως φανατισμό στο Ισλαμ , κατ' επέκταση και στην Ανατολή εν μέρει, το είχαν σε μεγάλο βαθμό και οι Δυτικο, αποδεδειγμένα πλέον.
Αν σήμερα οι Έλληνες ή κάποιοι αδαείς το μόνο που έχουν "πάρει" από την Ανατολή είναι το τσιφτετέλι, η ντροπή δική τους.
Άλλοι έχουν "πάρει" τη σωτηρία των αρχαίων κειμένων κατά τον εκχριστιανισμό των Ελλήνων, την φιλοσοφία της ανατολής, την αρχαιότατη ιστορία τους.
:-)

 
Τη 18 Ιανουαρίου 2008 στις 7:21 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Απολαυστικό ταξίδι στη γνώση μας έκανες βασικέ μέτοχε.
Από όλα αυτά εκείνο που θα πρέπει να κρατήσουμε σαν παράδειγμα (προς αποφυγή βέβαια),είναι ο φανατισμος.
Ένας φανατισμός που σε κάνει μέχρι και το χέρι (!) σου να κόψεις,προκειμένου να υπηρετήσεις τη βλακεία!
Όσο για το που ανήκουμε,εξαρτάται από το σε ποιόν απευθύνεται το ερώτημα.
Αν πχ ξανα-ρωτούσαμε τον Ζουράρι, που λέει ότι ανήκουμε στους εαυτούς μας,δεν είναι σίγουρο ότι θα μας απαντούσε το ίδιο κα σήμερα.
Προχτές πάντως ανήκε στην αριστερά...

 
Τη 18 Ιανουαρίου 2008 στις 7:45 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ vassia

Το ποστ σκοπεύει να συζητήσει πολύ σύντομα ένα μεγάλο θέμα για τον ελληνισμό: Την τοποθέτηση του σε σχέση με τη Δύση. Προφανώς και δεν είναι εύκολη η προσέγγιση ή ακόμα και η τοποθέτηση σε ένα περιβάλλον φοβερών αντιθέσεων. Θεωρώ ότι το κείμενο τις περιέχει. Το αποτέλεσμα για τον νεο ελληνισμό είναι το μπάχαλο. Αρχαιολατρεία μπερδεμένη με "προτεσταντική" ορθοδοξία, σωβινισμός και ευρωπαικός "διεθνισμός", πατριδοκαπηλεία και ανοχή στη διαφθορά είναι μερικές από τις σύγχρονες αντιθέσεις. το τι επιλέγει τελικά κανείς επαφίεται στον πατριωτισμό του, στους πονηρούς και παρακμιακούς καιρούς που ζούμε...

@ syneas

Ο φανατισμός λειτούργησε και λειτουργεί σαν ατμομηχανή της ιστορίας. Άφθονο είναι το αίμα που χύθηκε στο βωμό του θρησκευτικού μίσους.
Η άποψη του Ζουράρι δεν σου θυμίζει το "η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες"? Της ίδιας μήτρας γέννες είναι και τα δύο, syneas...

 
Τη 19 Ιανουαρίου 2008 στις 10:29 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Βάσσια είπε...

Vasike, :-)

σε αυτή τη βάση καί λαμβάνοντας υπόψη την γεωγραφική μας θέση, τον με πολλές καταβολές πολιτισμό μας, την ιστορία αρχαία και σύγχρονη, τότε, θεωρώ ότι όντως το ποιος είναι ο Ελληνισμός είναι δύσκολο να αποσαφηνιστεί.
Αυτό που θεωρώ όμως σίγουρο, κατά την δική μου άποψη, είναι ότι έχουμε, ή και είμαστε ακόμα, ένα κέντρο που στοχεύουν και από την Ανατολή και από τη Δύση.
Τα κράτη της Μεσογείου, έτσι όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, έχουν δεχθεί επιρροές πολλές και διαφορετικές, προφανώς λόγω της γεωγραφικής τους θέσης.
Ιστορικά, πολιτικά, θρησκευτικά, πολιτιστικά, έχουν ακμάσει πολλά και διαφορετικά είδη.
Θα συμφωνήσω λοιπόν με το "μπάχαλο" και με την έλλειψη ταυτότητας, που κατά την άποψή μου είναι και μία από τις αιτίες της σημερινής αποσάθρωσης.

 
Τη 19 Ιανουαρίου 2008 στις 5:11 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Οι Ελλάδα στους Έλληνες
Είμεθα έθνος ανάδελφον, είμαστε παντού και πουθενά..
Κοσμοπολίτες καταφετζήδες. Η πατρίδα που θα μας ταίριαζε είναι ένα καράβι ή ένα καραβάνι. Συνεπώς συμφωνώ με τις Γκαμήλες...

 
Τη 19 Ιανουαρίου 2008 στις 9:35 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

Για τη στρατηγική θέση νομίζω ότι την καλλίτερη απάντηση έδωσε ο Καζαντζάκης στον Καπετάν Μιχάλη. Το βιβλίο ιστορεί την περίοδο πριν την κρητική επανάσταση του 1866. Ο ήρωας προτείνει όλοι οι κρητικοί να ρίξουν από μία πέτρα στον κόλπο της Σούδας για να μπαζωθεί, με σκοπό να πάψουν οι ξένες μεγάλες δυνάμεις να ενδιαφέρονται για το νησί, αφού στην ουσία μόνο το φυσικό αγκυροβόλιο της Σούδας τους ενδιέφερε. Έτσι θα μπορούσε πλέον να ενωθεί η Κρήτη με την Ελλάδα.

Η Κρήτη ενώθηκε τελικά με την Ελλάδα χωρίς να μπαζωθεί ο κόλπος της Σούδας. Η Κρήτη παραμένει ο μοναδικός τόπος που οι ξένες βάσεις αναπτύσσονται διαρκώς.

Η πολιτιστική ταυτότητα των Ελλήνων φέρει κυρίως τη σφραγίδα της Ανατολής. Στη Μουσική, στο δημοτικό τραγούδι, στο ρεμπέτικο, στη μυσταγωγία της Ορθοδοξίας. Αυτά δεν αλλάζουν. Οι δυτικές επιρροές αλλοιώνουν την ταυτότητα χωρίς όμως να αλλάζουν την ουσία. Η Ελλάδα έχει γεμίσει πλέον μουσικές σχολές παραδοσιακής μουσικής ενώ και μέσα στην εκκλησία ακούγονται φωνές-λίγες βεβαίως- που απαιτούν την ορθόδοξη ματιά μακριά από τις κοσμικότητες και τις εξαλλοσύνες, τις υπογραφές για τις ταυτότητες και τις πολιτικές παρεμβάσεις. Όταν οι φωνές αυτές πληθύνουν τότε μπορεί κάτι να αλλάξει.

Το μπάχαλο και η αποσάθρωση είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης από απαίδευτους διαχειριστές και γελοία υποκείμενα. Ο γέρο Καραμανλής όταν αναφερόταν στη Δύση ήξερε πολύ καλά τι έλεγε. Είχε ένα όραμα. Εκπροσωπούσε μία πολιτική δυναμική, ανεξάρτητα εάν διαφωνούμε ή όχι μαζί της. Αυτοί (όλοι τους), σήμερα είναι αστοιχείωτοι. Αχόρταγα αρπαχτικά. Με τέτοιες λογικές ο πάτος είναι κοντά.

 
Τη 20 Ιανουαρίου 2008 στις 12:13 π.μ. , Ο χρήστης Blogger mtryfo είπε...

ο/η vasikos metoxos είπε : Με τέτοιες λογικές ο πάτος είναι κοντά.
.............
κι εγώ γιατί νόμιζα ότι πιάσαμε πάτο κι έχουμε αρχίσει να σκάβουμε?

Μπορεί να αγόμεθα και να φερόμεθα από απαίδευτους διαχειριστές και γελοία υποκείμενα όπως πολύ σωστά γράφεις παραπάνω, αλλά κι εμείς τόσο επιρρεπείς στην προχειρότητα, τη γελοιότητα και βεβαίως ημιμαθείς όσο ποτέ, ποιούς περίμενες να επιλέξουμε να μας κυβερνήσουν?

 
Τη 20 Ιανουαρίου 2008 στις 8:51 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Locus Publicus είπε...

Εξοχα τα στοιχεία (ιστορικά, κοινωνικά, θρησκευτικα, ακόμα και μουσικά) που συνθέτει ο οικοδεσπότης στην επιχειρηματολογία του οτι δεν είμαστε Δύση. Τον συγχαίρω ολόκαρδα, για την προσπάθειά του να βάλει τόσα πολλά πράγματα σε ενα κείμενο. Δείχνει άθρωπο με σκέψη και ενδιαφέρον.

Βασικέ, επί της ουσίας θα συμφωνήσω μαζί σου οτι η πολιτιστική ταυτότητα των Ελλήνων φέρει κυρίως τη σφραγίδα της Ανατολής. Αλλά θα έβαζα την "Ανατολή" σε εισαγωγικά. Τι σημαίνει "Ανατολή"; Προφανώς όχι ο μουσουλμανικός κόσμος (δεν έχουμε καμμία σχέση μαζί του), ούτε οι σλαβικοί πολιτισμοί του Βορρά(καμμία σχέση και μ' αυτούς). Ούτε βέβαια και η Αφρική.

Κατα τη γνώμη μου, "Ανατολή" για τους Ελληνες είναι μια διάσταση στην οποία ο λαός μας επιχείρησε και συνεχώς επιχειρεί να συνδυάσει τρία πράγματα, τον Αρχαίο πολιτισμό, το Βυζάντιο, και τις δυτικές δομές που αποκτήσαμε μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους.

Επιθυμούμε διακαώς να ενώσουμε τρείς χρονικές περιόδους σε έναν διαχρονικό πολιτισμό. Επιθυμούμε να υπάρχει "συνέχεια". Εκεί για μένα βρίσκεται η ουσία της σύγχυσής μας. Αδυνατούμε να δούμε οτι ο Αρχαίος Κλασσικός πολιτισμός πέθανε, το Βυζάντιο επίσης, και τώρα η τρίτη μας διάσταση, η Δύση και οι επιρροές της, μένει και φαντάζει ορφανή. Τα θέλουμε όλα ή τίποτα.

Ο Καραμανλής είχε ένα όραμα, και το πέτυχε. Να μας ενώσει θεσμικά και νομικά με τη Δύση. Μπορούμε κάλλιστα να σεβαστούμε τον Αρχαίο μας πολιτισμό, ακόμα και το Βυζάντιο (έξοχη η αναφορά στην ΕΝΩΣΗ των εκκλησιών που επιχειρήθηκε, και στο οτι το Βυζάντιο στην ουσία διαλύθηκε στην τέταρτη σταυροφορία), και να συνεχίσουμε στο μέλλον.

Το άν είμαστε δυτικοί, δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει. Είμαστε Ευρωπαίοι της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, που λόγω Τουρκοκρατίας χάσαμε σημαντικές ευρωπαικές εξελίξεις (Αναγέννηση, Μεταρρύθμιση, Διαφωτισμός, Βιομηχανική Επανάσταση), αλλά μετά το 1830, καλώς ή κακώς, ξαναμπήκαμε στην Ευρώπη με δυτικές δομές.

Η διαφθορά μας, ίσως να έχει λίγο να κάνει ιστορικά με την Τουρκοκρατία και τα μπαξίσια της, αλλά στο μεγαλύτερο ποσοστό της οφείλεται στην ανικανότητα μας να παράγουμε ηθική ιδεολογία στη νεοσυσταθείσα ελληνική κοινωνία. Γιατί; Διότι τα κέντρα ιδεολογίας στην Ελλάδα, αναπολούν την αναγέννηση άλλων εποχών και πολιτισμών που έχουν πεθάνει (Αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο). Και έτσι μας βάζουν συνεχώς να τσακωνόμαστε, να τελούμε υπο σύγχυση, να μην μπορούμε να καταλάβουμε πώς μόνον η Δύση (η τρίτη μας διάσταση) μας απομένει.

Οσο για τη συνέχιση της διαφθοράς μας που τόσο εξαίσια περιγράφεις, εκεί κατα τη γνώμη μου παίζουμε το τελευταίο μας χαρτί. Η τη νικάμε, ή χανόμαστε.

Φίλοι bloggers,

Χαίρομαι που βλέπω τέτοια πόστ. Η θεματολογία του Βασικού είναι πολύ σημαντική. Χρήσιμη, επίκαιρη και σημαντική. Ας συνεχίσουμε.

 
Τη 20 Ιανουαρίου 2008 στις 9:47 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ καπιταλιστικό κουμούνι

Ωραία αναφορά στα πρόσφατα "συνθήματα" της μεταπολίτευσης. Ειδικά το "έθνος ανάδελφον". Μπορούν να γραφούν δεκάδες ποστς για το θέμα. Οσο για το καραβάνι που γράφεις συμφωνώ απολύτως. Είχα ποστάρει "στο ντάτσουν μιας φυλής που ζει φευγάτη" πριν τρεις μήνες και θα επαναλάβω έδω τους στίχους του Διονύση Σαββόπουλου από το "κωλοέλληνες"

"Η χάρτα αυτού του κράτους
κρύβει απάτη
που φτάνει στον γνωστό αγριορωμιό
στο ντάτσουν μιας φυλής που ζει φευγάτη
απ' ότι ελληνικό στον κόσμο αυτό".

@ mtryfo

Οι ηγεσίες μοιάζουν στους υπηκόους τους. Παλιά αρχή και διαχρονική. Ο κατήφορος δεν έχει τέλος. Όλη η χώρα μια τεράστια απάτη. Τι κάνουν όσοι δεν συμφωνούν? Εδώ είναι το ζήτημα. Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι φίλη συμπολίτισσα και λουζόμαστε ότι μας αξίζει.

 
Τη 20 Ιανουαρίου 2008 στις 10:29 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ Locus Publicus

Η αναφορά σου στην Ανατολή αφορά προφανώς στην "καθ' ημάς ανατολή". Την Ανατολή όπου έδρασε ο ελληνικός πολιτισμός και μεταλαμπαδεύτηκε η γλώσσα μέσω της Ορθοδοξίας. Η "Ανατολή Ανατολών" που λέει και ο χριστουγεννιάτικος ύμνος. Συμφωνώ.

Η αποχή από τα μεγάλα γεγονότα του ευρωπαικού πολιτισμού που περιγράφεις δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα αλλά στο σύνολο των κρατών της βαλκανικής που σήμερα ανήκουν στην Ευρωπαική Ένωση ή ακόμα και σε αυτά που προσπαθούν να μπουν. Πιστεύω ότι και εκεί παρόμοια θα είναι η συζήτηση περί ταυτότητας.

Το ποστ δεν επιχειρεί να αποδείξει ότι δεν είμαστε Δύση. Δεν τοποθετείται. Απλώς γίνονται αναφορές στην διαχρονική αγωνία της ηγεσίας του νεώτερου ελληνισμού για προσκόλληση στη Δύση. Οι ηγεσίες προσπαθούν, αλλά η "ανθενωτική" αντιπολίτευση ανθίσταται και κάθε φορά κυριαρχεί με διάφορες μορφές. Η τελευταία μορφή της είναι η διαφθορά. Και φαντάζει ανίκητη.

Η Δύση αποτελεί την ευκαιρία, γράφεις. Ίσως. Λαός όμως χωρίς παρελθόν είναι λαός χωρίς μέλλον. Η βαθιά ταυτότητα μας είναι στην Ανατολή. Στην καθ' ημάς Ανατολή φίλε locus publicus. Στη Μουσική, στις λαικές παραδόσεις που έρχονται από πολύ μακριά όπως συζητήσαμε και άλλες φορές, στο φιλότιμο του ρωμιού που αντέχει, στην κοινωνική αλληλεγγύη των ελληνικών κοινοτήτων όπου αυτή επιβιώνει, εντός ή εκτός ελλαδικού μίζερου κρατιδίου.

Σ ευχαριστώ για μία ακόμη φορά για τις έξοχες παρεμβάσεις σου και την "μπλογκοστήριξη". Σε νιώθω πολύ κοντά παρά την απόσταση.

 
Τη 20 Ιανουαρίου 2008 στις 2:45 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger γ.κ. είπε...

θέλω, χωρις να ξέρω αν είναι χρήσιμο,
να προσθέσω οτι
1. Την ίδια εποχή που ανακαλυφθηκε(κατ΄άλλους κατελήφθη) η Αμερική είδε ο Τούρκος θάλασσα.
(λίγα χρόνια διαφορα μεσα στους αιώνες δεν είναι τίποτα).
Συνεπώς μήπως αδιαφορούσε η "Δύση" για τα βαλκάνια και την βασιλευουσα μπροστα στο καινούριο κόσμο και τον πλούτο που ανοίγονταν μπροστά της;
Θέλω να πω πως γίνεται να ανήκεις κάπου αν αυτό δεν ενδιαφέρεται για σενα;

2. η παρακμή του βυζαντίου λόγω κυρίως κακής οικονομικής διαχείρισης και βυζαντινισμού(διαφθορας)
είχε αρχίσει πριν το 1054(πρώτη άλωση).
Απο τον ένατο αιώνα οι αυτοκράτορες
δεν πήγαιναν "καβάλα" στην εποχή τους. (δεν μπορούσαν η αμελούσαν να πληρώσουν μισθοφόρους στρατιώτες και έχαναν εδάφη ασχολούντο με αλλα θέματα).
Οταν χειροτέρεψαν αυτά τα φαινόμενα, φαντάζομαι πως σκέφτηκε το δυτικό μέρος ..ε πάμε να τα πάρουμε εμείς μην τα αφήσουμε και στους τούρκους και αυτοί επωφεληθουν και μας πλησιάσουν.
(φυσικά και είχαν φανατίσει τους στρατιώτες οι ηγέτες τους-πάντα ετσι γίνεται-).

Σκέφτομαι λοιπον πως απλά και μόνο, ανήκουμε σε αυτό το γεωγραφικό πλάτος και μήκος με οτι επιφυλάσει κατα καιρούς η ιστορία για αυτό.
Σκεφτόταν ποτέ ο Συριος οτι θα έχει για γείτονα το Ισραηλίτη πριν του τον φέρει η ιστορία ;)

υ.γ.
γιατι να αισθάνεται ο 15χρονος Ελληνας χρήστης του ευρω τόσο κοντά την Ανατολή οσο ο θείος του μετανάστης του 60 στην γερμανία που ακουγε Καζαντζίδη (δηλαδη μία διασκευή στα ελληνικά- μιας καθαρα Ανατολίτικης μελωδίας)και θυμόταν την πατρίδα;.

το ποστ ήταν πολύ ενδιαφέρον ΒΜ.
καλημέρα σε όλους

 
Τη 20 Ιανουαρίου 2008 στις 4:04 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ Ψουξ

Ωραία θέματα θίγεις, όπως πάντα άλλωστε. Μερικές παρατηρήσεις

Οι κτήσεις των δυτικών στην πρώην βυζαντινή επικράτεια ήταν παγιωμένες από το 1204. Οι Βενετοί σαν παμπόνηροι έμποροι διάλεξαν τα "φιλέτα" του εμπορίου. Η Κρήτη, τα Επτάνησα, η νότια Μεσσηνία, η Εύβοια,η Κύπρος έμειναν δικά τους για αιώνες. Οι Φράγκοι πήραν "γη", εδάφη για καλλιέργεια με σκοπό να εγκαταστήσουν τη φεουδαρχία τους στο Μωριά και αλλού. Η εξερεύνηση για τον Νέο Κόσμο ξεκίνησε αφού οι δυτικοί είχαν διαλύσει την ανατολική αυτοκρατορία και ο τυχοδιωκτισμός- κυρίως των Ισπανών- έψαχνε να βρει καινούργιους τόπους για εκμετάλλευση. Ταυτόχρονα "ένιωθαν" την ανάσα των Οθωμανών που τελικά τους τα πήραν, σχεδόν, όλα . Μετά την κατάληψη του Χάνδακα το 1669 υπό Λατινική κυριαρχία παραμένουν η Τήνος, τα Ιόνια νησιά (πλην της Λευκάδας) και τα φρούρια της Σούδας(διαχρονική αξία!!!) της Γραμβούσας και της Σπιναλόγκας στην Κρήτη. Τελικά όλα πλην των Ιονίων νήσων θα καταλήξουν στα χέρια των Οθωμανών. Συνεπώς οι Τούρκοι έδιωξαν τους δυτικούς από την περιοχή και ευτυχώς για τη Δύση που άντεξαν τα τείχη της Βιέννης το 1683 διαφορετικά θα είχαν φθάσει στον Ατλαντικό.

Η ιστορία όπως σωστά λες μας έφερε τους Τούρκους γείτονες και διαμόρφωσε την "καθ' ημάς Ανατολή" που βιώνουμε. Η ίδια ιστορία είχε "μεταφέρει" νωρίτερα τον ελληνισμό μέχρι τις πύλες της Ινδίας με τον ίδιο (το σπαθί) ακριβώς τρόπο.

Ο σημερινός νέος ανήκει σε μία γενιά που μέλη της γεμίζουν πλέον τις σχολές μουσικών παραδοσιακών οργάνων, επέβαλαν το μπουζούκι στα ωδεία, επανέφεραν το σαντούρι και το κανονάκι στο προσκήνιο. Όπως πριν από είκοσι πέντε χρόνια κάποιοι άλλοι επέβαλαν το ρεμπέτικο. Και αυτά είναι αισιόδοξα πράγματα Ψουξ. Η ταυτότητα δε χάνεται ότι και να γίνει. Θα επιβιώνει σε πείσμα των καιρών και των πολιτικών επιλογών.

 
Τη 20 Ιανουαρίου 2008 στις 4:10 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Γράφεις για αντιπαλότητα της δύσης με την ανατολή στα πλαίσια του ελληνισμού. Εντάξει η ιστορία με τις σταυροφορίες. Δεν είναι όμως υπερβολή όταν αφήνεις να εννοηθεί ότι αυτό συνεχίστηκε και αργότερα? Σκέψεις κάνω. Εάν κάνω κάπου λάθος, εδώ είμαστε.

 
Τη 20 Ιανουαρίου 2008 στις 5:13 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ afroditi

Η επιβολή της Δύσης με αποφάσεις της εξουσίας δημιούργησε την αντιπαλότητα. Μετά την Δ σταυροφορία του 1204 θα αναφέρω δύο παραδείγματα

Ενώ ήταν ακόµη νωπή στους Έλληνες η ζοφερή µνήµη της λατινοκρατίας, ο αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Η΄ αρχίζει τις προσπάθειες για την ένωση των Εκκλησιών, που οι εκπρόσωποι του Πάπα εννοούσαν ως υποταγή και απορρόφηση. Η βραχύβια ένωση εκείνη συντελείται το 1277. Οι Αγιορείτες µηνύουν του αυτοκράτορα και της Συνόδου να "ανανήψουν", όµως ο Μιχαήλ εξαγριώνεται και απειλεί. Το Άγιον Όρος κόβει το µνηµόσυνο του αυτοκράτορα κι αυτός στέλνει στρατεύµατα, για να εκδικηθούν: «διέταξε πάντας (Αγιορείτες) µαχαίρας έργον γενέσθαι». Μονές πυρπολήθηκαν, καθώς και το Πρωτάτο: «πυρί παρέδωσαν το Πρωτάτον άπαν συν τη εκκλησία». Η σφαγές του 1277 παραμένουν στην μνήμη των αγιορειτών μοναχών μέχρι σήμερα.

Το 1833 κατέπλευσε στο Ναύπλιο ο Βαυαρός πρίγκηπας Όττο Βιττελσμπαχ (Όθων κατά το Όττο Ρεχάγκελ)ως βασιλιάς των Ελλήνων. Οι Βαυαροί μεταφέρουν την πρωτεύουσα στην Αθήνα. Τότε χτίζεται το αρχιτεκτονικό τερατούργημα κατά τον Χ. Γιανναρά του μητροπολιτικού ναού των Αθηνών. Ταυτόχρονα αρχίζει το γκρέμισμα των βυζαντινών ναών για την εξάλειψη του "βυζαντινού μεσαιωνικού αίσχους". 72 βυζαντινοί ναοί ισοπεδώθηκαν στην Αθήνα και πουλήθηκαν τα οικόπεδα για να χτιστεί η μητρόπολη Αθηνών. Με πρωτοβουλία των Βαυαρών ανακηρύσσεται η αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδας και ισοπεδώνονται πάνω από 300 βυζαντινά μοναστήρια και ναοί στην Πελοπόννησο. Η εξάλειψη της "μιαρής" ανατολής είναι πρώτη προτεραιότητα για τους νέους δυτικούς κυβερνήτες. Όποιος αντιδρά φυλακίζεται ή ακόμα χειρότερα εκτελείται. Την ίδια εποχή που γίνεται προσπάθεια για εξαφάνιση οτιδήποτε θυμίζει το Βυζάντιο χτίζεται ο γοτθικού ρυθμού ναός στην οδό Φιλλελήνων... Όπως βλέπεις τίποτα δεν έγινε "αναίμακτα" afroditi.

 
Τη 20 Ιανουαρίου 2008 στις 7:56 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Βάσσια είπε...

Στο σχόλιο "απαίδευτοι διαχειριστές" όχι μόνο θα συμφωνήσω, αλλά τρέμω με την ιδέα ότι έτσι θα συνεχίσουν.
Κι ανεξάρτητα εάν κάποιος συμφωνεί ή όχι με τον Καραμανλή τον Κωνσταντίνο, δεν μπορεί παρά να του αναγνωρίσει ότι απαίδευτος, όπως και άλλοι της γενιάς του, δεν υπήρξε.
:-) Καλησπέρα

 
Τη 20 Ιανουαρίου 2008 στις 10:05 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ vassia

Οι απαίδευτοι διαχειριστές άγονται και φέρονται σαν μαριονέτες από τα αφεντικά τους. Χωρίς συνείδηση καταστρέφουν ότι βρεθεί στο δρόμο τους και τους "εμποδίζει". Αρχαιολογικούς χώρους, δάση, παραδοσιακούς οικισμούς, περιβάλλον. Δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας. Όταν τα παραπάνω συνδυάζονται με την κλοπή της δημόσιας περιουσίας τότε αυτή η διαχείριση αναφέρεται σε έγκλημα καθοσιώσεως.
Ο τόπος αυτός πορεύεται μέσα από τα καυδιανά δίκρανα των συμβιβασμών, της υποταγής, της αλλοτρίωσης. Όλα μπορεί να εξηγηθούν με όρους πολιτικούς. Η κλοπή του δημοσίου αγαθού όμως δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με κανένα τρόπο.
Και όταν σκέφτομαι ότι δεν έχει τιμωρηθεί από το 1975 ποτέ κανείς και για τίποτα: Η μοναδική καταδίκη στο ειδικό δικαστήριο του '89 αφορούσε ένα αυθαίρετο. Ο καταδικασμένος Γιώργος Πέτσος εκτέθηκε στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις με την ΝΔ. Ο κατήγορος Γαλανός έγινε βουλευτής του Πασόκ...

 
Τη 21 Ιανουαρίου 2008 στις 1:36 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Βάσσια είπε...

Vasike......
Ένα συμπέρασμα μπορώ να εξάγω από όλα αυτά, ότι, η κρίση αυτή δεν αφορά μόνο τους κυβερνώντες φίλε μου, αλλά και όλους τους πολίτες.
Μπορεί κάποιος να το αρνηθεί, αλλά προσωπικά, θεωρώ ότι πολλοί από εμάς, έχουν είτε υποταχθεί σε αυτή την καθεστωτική λειτουργία του κράτους- άλλος από ανάγκη, άλλος από μορφωτικό επίπεδο, άλλος από συμφέρον.
Επαναλαμβάνομαι αλλά θα το ξαναπώ:
Το κράτος και τα κράτη γενικώς ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΠΑΙΔΕΙΑ.
Εμείς μπορούμε επιτέλους να τους αιφνιδιάσουμε;
ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
:-)

 
Τη 21 Ιανουαρίου 2008 στις 6:35 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Μετεωρίτης είπε...

Καλησπέρα,
δεν ξέρω πόση "δουλειά" κάνεις πριν ανεβάσεις post... πάντως
μπράβο σου για μία ακόμη φορά.

Τα πράγματα έτσι ακριβώς είναι-και δεν είναι καλά.
Και όποιος δεν νιωθει ότι είμαστε "Ανατολή", ας βγει να δώσει αποδείξεις!!

Περνάμε κρίση, πολύ μεγάλη κρίση.
Και τώρα πια, δεν κουκουλώνονται τα σκάνδαλα...
Με την ταχύτητα που τρέχει η πληροφορία σήμερα και με έναν μόνιμο μπάστακα Μεγάλο Αδελφό...

Το ερώτημα είναι ότι καμιά φορά νιώθω μία απίστευτη μοναξιά...
Νιώθω ότι απέχω τόσο πολύ από αυτά που συμβαίνουν γύρω μου που αναρωτιέμαι αν είμαι ον εξωγήινο.
Πολλοί από μας που αισθανόμαστε έτσι επιλέγουμε τη σιωπή γιατί νιώθουμε ότι ο "χαμένος κόπος" μας θα είναι εντελώ ς μα εντελώς χαμένος...

Μακάρι να γίνει ένα μεγάλο μπραφ!
Δεν μπορώ να προσδιορίσω αυτό το σωτήριο μπραφ τι ακριβώς είναι... αλλά το χρειαζομαστε...

Εκεί να δεις τσιφτετέλι που θα πέσει!!

Και το γαρύφαλλο-σύννεφο...

Καλό απόγευμα
και πάλι μπράβο γιατί όλοι γράφουμε στα blogs, τα posts σου όμως είναι από πλέον ουσιώδη...

 
Τη 21 Ιανουαρίου 2008 στις 10:07 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger giant13 είπε...

Τώρα εγώ τι να κάνω;

Σαν Μικρασιάτης, αν πω ανήκουμε στην ανατολή, πολλοί θα πουν, αφού είναι Τουρκόσπορος, τι άλλο μπορεί να πιστεύει;
Aν πω ότι ανήκουμε στην Δύση, μερικοί θα πουν, μπάααα... θέλει να πιστεύει πως είναι ευρωπαίος ο ανατολίτης.

Πιστεύω λοπόν παιδιά πως ανήκουμε στον εαυτό μας, απλά 400 χρόνια, πρόσθεσαν και άλλα κουσούρια πάνω μας.
Τα τελευταία όμως χρόνια και με την όποια άνοδο του βιοτικού μας επιπέδου, προσπαθούμε να γίνουμε δυτικοί. Οχι όμως ευρωπαίοι, αλλά αμερικανοί, εκει λοιπόν είναι η μεγάλη πλάκα.
Τώρα το πότε και αν βελτιωθούμε, σαν άτομα, σαν κονωνία, σαν κράτος,ισως να χρειαζόμαστε κοινή ευλογία απ τον Πάπα και τον Πατριάρχη.

Τέλος, φαίνεται πως εμπνεόμαστε απ τον τόπο αυτόν που ζούμε, να κάνουμε τα στραβά μας.
Εξω πλην ορισμένων περιπτώσεων, συνήθως προκόβουμε και μερικές φορές μεγαλουργούμε.

 
Τη 21 Ιανουαρίου 2008 στις 10:07 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Elias είπε...

Ο διαχωρισμός των εκκλησιών δεν είναι αυτό που απέκοψε την ευρωπαική πορεία της χώρας μας. Η διαφορετικότητα της δύσης από την ανατολή δεν είναι η παπική εκκλησία, που να πω την αλήθεια δεν βρίσκω να έχει κάποια ουσιώδη διαφορά από την ανατολική. Η διαφορετικότητα της δύσης είναι η αναγέννηση ,ο διαφωτισμός ,η ανάπτυξη της επιστημονικής σκέψης και η χειραφέτηση του ατόμου. Η καθολική εκκλησία ήταν εναντίων όλων αυτών των τάσεων, όπως είναι και η δικιά μας μόνο που δεν της πέρασε. Δυστυχώς οι δικοί μας παπάδες ήταν πολύ πιο αποτελεσματικοί στον αντιδραστικό τους ρόλο από τους δυτικούς.

 
Τη 21 Ιανουαρίου 2008 στις 11:32 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ vassia

Φυσικά και μπορούμε.

@ Μετεωρίτης

Η επιλογή της αντίστασης αφορά σε μεγάλο βαθμό τη συνειδητοποίηση της κατάστασης. Όσο για το που ανήκουμε είναι προσωπική "άσκηση" του καθενός. Τα δεδομένα γνωστά. Η ενδοσκόπιση είναι απαραίτητη γιατί ο καθένας μας κουβαλά διαφορετικά βιώματα και αντίστοιχο "πολιτισμικό Dna". Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

@ giant13

Δεν υπάρχει καμία απολύτως ανάγκη για δηλώσεις "ένταξης" στην ανατολική ή δυτική παράταξη που όπως φαίνεται υπάρχουν από αιώνες σ' αυτό το χώρο. Η ταυτότητα είναι προσωπικό ζήτημα. Για παράδειγμα πως μπορεί να νοιώσει ο επτανήσιος το κλίμα της ανατολής που έφεραν οι παππούδες μας από την Ιωνία, με τον ερωτισμό εκείνων των γυναικών που συντάραξαν συθέμελα την τότε συντηρητική ελλαδική κοινωνία. Ομοίως πως μπορεί ένας μικρασιάτης να διασκεδάσει με τις ζακυνθινές καντάδες και το δυτικότροπο παίξιμο του μαντολίνου ή ένας κρητικός να χαρεί με τα χάλκινα και τα γρεβενιώτικα πολυφωνικά της Πίνδου? Όλα όμως συνθέτουν το πολιτισμικό υπόβαθρο ενός λαού με τόσο μεγάλο πλέγμα εκφράσεων. Μίας γλυκιάς καταγωγής που ο καθένας μας την αντιλαμβάνεται όπως μπορεί. Όταν μπορεί και εφόσον θέλει.

@ elias

Καλώς ήρθες!!! Διάβασα το σχόλιό σου στον doctor και συμφωνώ απολύτως με την διατύπωση σου εκεί σχετικά με την εφαρμογή του δίπολου ανατολή -δύση στον ελληνισμό.

Το Σχίσμα δεν απέτρεψε την "ευρωπαική" πορεία της χώρας τον 15ο αιώνα. Η Οθωμανική κατάκτηση ήταν αυτή που στέρησε ολόκληρη τη βαλκανική από τη συμμετοχή στην έκρηξη της άνθησης των ανθρωπιστικών αξιών στην Ευρώπη.

Βεβαίως και υπήρξε αντίδραση της Καθολικής Εκκλησίας στη Δύση. Η ιερά εξέταση ήταν πανταχού παρούσα φρενάροντας την εξέλιξη των συγκλονιστικών ανακαλύψεων.

Ωστόσο η ταύτιση της Δύσης με τις αξίες του διαφωτισμού δεν είναι από μόνη της ικανή να περιγράψει τη διάκρισή με την ανατολή, τουλάχιστον σε ότι αφορά την ελληνική "περιπέτεια". Η ολοκλήρωση της κοινωνικής μετάβασης στην αστική δημοκρατία στην Ευρώπη είναι πράγματι έργο του διαφωτισμού. Η δημιουργία των εθνικών κρατών αποτελεί εξέλιξη των οραμάτων του διαφωτισμού και της κυριαρχίας του τον 18ο και 19ο αιώνα. Το ελληνικό παράδειγμα όμως έχει μία ιδιαιτερότητα. Η δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους ως αποτέλεσμα της επανάστασης του 1821 ήταν το σημαντικότερο γεγονός του 19ου αιώνα στην Ευρώπη. Στην παγκόσμια ιστορία μπορεί να συγκριθεί μόνο με την αμερικανική επανάσταση. Ο λόγος απλός. Η Ελλάδα αποτέλεσε το πρώτο εθνικό κράτος στην Ευρώπη που προέκυψε από μία παραδοσιακή αυτοκρατορία. Οι αξίες του διαφωτισμού βρήκαν την καλύτερη πρωτοπόρα εφαρμογή τους με την Ελληνική Επανάσταση. Αυτό σε επίπεδο Ελλήνων λογίων και διανοητών (Κοραής κλπ) στην Δύση . Οι επαναστάτες λαικοί πολεμιστές που σχημάτισαν τα επαναστατικά σώματα και οι καπεταναίοι αρχηγοί τους πολεμούσαν στο όνομα της ορθόδοξης πίστης τους. Η ιδιότητα του Έλληνα ταυτιζόταν με αυτήν του ορθοδόξου που τον ξεχώριζε από τον αλλόδοξο Τούρκο και τον ετερόδοξο Φράγκο Ευρωπαίο. Χαρακτηριστικό αυτής της ταύτησης είναι το γεγονός ότι οι Ρωμιοί πάντα περίμεναν βοήθεια από τον ομόδοξο "Μόσκοβο" και όχι από την Ευρώπη των "φιλελλήνων".

 
Τη 22 Ιανουαρίου 2008 στις 11:53 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

ντάξει μεγάλο post, αλλά διαβάζεται με ενδιαφέρον. Νομίζω πως έχει βάση. Ειδικά αν ενταχθεί στο σκεπτικό του λεγόμενου "πολιτισμικού δυισμού". Δηλ. την ταυτόχρονη ύπαρξη δυο αντιθετικών κουλτούρων στη χώρα μας - μιας "εκσυγχρονιστικής" και μιας "παραδοσιακής". Αντίστοιχα θα μπορούσαμε να το θέσουμε μιας "δυτικοκεντρικής" και μιας "ανατολικοκεντρικής". Υπο αυτή την έννοια νομίζω είναι σωστή η θέση που παραθέτεις - διότι και εγώ θεωρώ ότι τα "ανατολικοκεντρικά"/"παραδοσιακά" στοιχεία επικρατούν στη χώρα μας.

 
Τη 22 Ιανουαρίου 2008 στις 5:46 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Πολυ καλή και τεκμηριωμένη η προσπάθεια ιχνηλασίας και ερμηνείας της σύγχρονης Ελλάδας με βάση τις συγκεκριμένες ιστορικές συνιστώσες.

Μιας και αναφέρθηκε ο έγκριτος Κ. Ζουράρις, παραθέτω σχετικό βίντεο ενδεικτικό της σχιζοφρενικής συλλογικής μας ταυτότητας ...

http://www.youtube.com/watch?v=uSjPy5S_F48

 
Τη 22 Ιανουαρίου 2008 στις 6:19 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger cookboy είπε...

Επιμορφωτικό το ποστ όπως και τα σχόλια.

Συμφωνώ ότι ακόμα ψαχνόμαστε στο που ανήκουμε, Ανατολή ή Δύση. Ψάχνουμε στο παρελθόν να βρούμε απαντήσεις στο τι έφταιξε και βρισκόμαστε τώρα εδώ.

Αναρωτιέμαι , ο Σωκράτης , ο Αριστοτέλης , ο Μέγας Αλέξανδρος είχαν την ίδια απορία;

Ψάχνουμε να βρούμε την ταυτότητα μας,
πως μπορούμε να προσδιορίσουμε ποιά είναι η ταυτότητα μας;
Συγκρίνουμε τον Νεοέλληνα με ποιόν; τον Βυζαντινό , για να δούμε αν είμαστε πιο κοντά στη Δύση ή Ανατολή; Έτσι θα βρούμε τη ταυτότητα του ΈΛΛΗΝΑ ;
Πιστεύω πως ο Έλληνας έχασε τη ταυτότητα του αρκετά πριν.
Δεν του φταίει ούτε η Ανατολή ούτε η Δύση. Ο ίδιος φταίει.
Κατεχόμενος από Δυτική Αυτοκρατορία βρήκε παρηγοριά και υιοθέτησε Ανατολική θρησκεία. Έπαψε να είναι Έλληνας. Μοιράστηκε. Ο Έλληνας ήταν το κέντρο. Η Δύση ήθελε να μοιάσει τον Έλληνα και η Ανατολή το ίδιο.
Τώρα ο Έλληνας δεν ξέρει ποιόν από τους δύο να μοιάσει.

 
Τη 22 Ιανουαρίου 2008 στις 9:49 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Univers είπε...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
Τη 22 Ιανουαρίου 2008 στις 9:51 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Univers είπε...

Η Ελλάδα ήταν και είναι ένα σταυροδρόμι. Δεν είναι ούτε Ανατολή ούτε Δύση. Εδώ συναντιέται το ratio με τον μυστικισμό, εδώ χαράζει τα όριά της η επιστήμη παλεύοντας γόνιμα με την μεταφυσική. Εδώ γεννήθηκε η "Πόλις", εδώ η "εκκλησία", η κλήση για μετοχή σε κοινωνία. Εδώ συγκρούεται η ατομοκεντρική ηθική με το όραμα της κοινωνίας των προσώπων. Με την γλώσσα αυτού του τόπου αναμετρήθηκε η αισθητή πραγματικότητα με την προσδοκία, το ρητό με το άρρητο:

"Βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην."

Σ' αυτή την ίδια γλώσσα χαράχθηκε η γραμμή ανάμεσα στην ατομική αξιομισθία ("κάνω καλές πράξεις για να πάω στον παράδεισο") και στην χωρίς όρους παράδοση στην αγάπη του άλλου:

"Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάναι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι."

Στους μύθους αυτής της γωνιάς της γης αντιπροτάθηκε η θυσία για την Πόλι (θυσία Ιφιγένειας), ως απόφαση κοινωνίας, στην ακατανόητη θυσία ως υπακοή σε ένα απόμακρο θεό (θυσία του γιού του Αβραάμ).

Η έμφαση στην πολιτισμική κληρονομιά αυτού του τόπου δεν σημαίνει εμμονή ούτε άρνηση της προόδου που συνετελέστη από το Δυτικό μοντέλο. Αλλά, προς Θεού, (και για να δανειστώ φράση από τον Χ. Γιανναρά) δεν θα πρέπει να εκποιούμε πράγματα πολύτιμα για γυαλιστερές χάνδρες.

 
Τη 23 Ιανουαρίου 2008 στις 1:41 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Μετεωρίτης είπε...

Διάβασα την απάντησή σου,
έτσι είναι-όπως τα λες.

Καλημέρα
(εκτύπωσα το post και μπήκε στο ντοσιέ με τα "καλά"!)

 
Τη 23 Ιανουαρίου 2008 στις 10:26 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger squarelogic είπε...

Τι να προσθεσω μετα απο τετοιο ποστ και τετοια σχόλια,παρά οτι δυνανται να αποτελέσουν αυτοτελές αντικείμενο προσεκτικής μελέτης που θα ανταμείψει οποιον κανει τον κοπο...Μπραβο!

 
Τη 23 Ιανουαρίου 2008 στις 11:55 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Το ποστ, είναι επαρκέστστο...Με τα σχόλια πλαισιωμένο ιστορικοκοινωνική ανάλυση.

 
Τη 24 Ιανουαρίου 2008 στις 1:28 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Λωτοφάγος είπε...

Βασικέ μου φίλε, υποκλίνομαι: το κείμενό σου είναι εξαιρετικό, και οι προβληματισμοί που βάζεις καίριοι. Τι μπορώ να προσθέσω; Ότι για να ανήκουμε στους εαυτούς μας, πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας. Να αντιμετωπίσουμε, όπως λένε οι Αμερικανοί, τους δαίμονές μας και να βγάλουμε τους σκελετούς από τη ντουλάπα! Όσο στρουθοκαμηλίζουμε, θα μπορεί ο κάθε Τσιτουρίδης, ο κάθε Ζαχόπουλος και ο κάθε Παπαντωνίου να μας παραμυθιάζουν ή να μας εξευτελίζουν!

 
Τη 24 Ιανουαρίου 2008 στις 2:57 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger xasodikis είπε...

Κι εγώ να προσθέσω πάνω στη σκέψη του Λωτοφάγου, ότι για να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας πρέπει να σκύψουμε πάνω στην ιστορία μας απροκατάληπτα, χωρίς εξιδανικεύσεις και ωραιοποιήσεις. Με ειλικρίνεια. Να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε -επιτέλους- τα στραβά μας, να αποδεχθούμε τις ευθύνες μας και να προχωρήσουμε.

Και στην κατεύθυνση αυτή, τέτοια κείμενα είναι απολύτως απαραίτητα, όπως και αυτά του doctor (σωστά παρατήρησες Βασικέ τη συγγένεια των τελευταίων σας ποστ).

 
Τη 24 Ιανουαρίου 2008 στις 5:50 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger doctor είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση.

Η μονολιθικότητα της σκέψης της εκκλησίας, που έχει εμποτίσει και την σκέψη γενικά στην Ελλάδα, "βρίσκεται" ακόμη στο 1204...

doctor

 
Τη 24 Ιανουαρίου 2008 στις 6:09 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger doctor είπε...

Όσο για την κατάληψη της Πόλης το 1204 και κυρίως για την μετέπειτα κατάκτηση της περιοχής της σημερινή Ελλάδας από τους Σταυροφόρους και πως οι κάτοικοι αυτής της περιοχής τους υποδέχτηκαν (ως ελευθερωτές πλην των Πελοπονησίων που τους πολέμησαν όχι υπερασπιζόμενοι φυσικά την κεντρική εξουσία της Πόλης αλλά τους ...εαυτούς τους) ετοιμάζω ποστ.

doctor

 
Τη 24 Ιανουαρίου 2008 στις 10:24 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ evangelos

Η ύπαρξη δύο "παρατάξεων" στην πνευματική ηγεσία του ελληνισμού, της Δυτικής και της Ανατολικής έχει υποστηριχθεί επαρκώς από τους διαφόρων αποχρώσεων σύγχρονους εκπροσώπους της "ανατολικής" παράταξης, Χ. Γιανναρά, Κ. Ζουράρι, Σ. Ράμφο , Δ. Κιτσίκη, Γ. Καραμπελιά κλπ.
Κατά αυτή την προσέγγιση οι εκφραστές της Δύσης από τον Αδαμάντιο Κοραή μέχρι τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο και οι "επιρροές" τους είναι προσκυνημένοι στη Δύση και στις αξίες της. Στη Δύση που βρίσκεται σε μόνιμη παρακμή, που κατόρθωσε να προχωρήσει στη βίαιη δυτικοποίηση του πλανήτη, που γέννησε τα απάνθρωπα συστήματα του καπιταλισμού και του κομμουνισμού ακολουθώντας τον Διαφωτισμό, που οδήγησε στην απόλυτη "πτώση" του ανθρώπου με τον διαχωρισμό της θρησκείας από την επιστήμη, στην ενίσχυση της ανθρώπινης φύσης, της αποθέωσης του "εγώ".

Θα δώσω ένα πρόσφατο παράδειγμα.

Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Σάμιουελ Χάντιγκτον στο βιβλίο του "Ο πόλεμος των πολιτισμών" το 1993 που θεωρείται προφητικό για όσα συμβάινουν από τον Σεπτέμβρη του 2001 στον κόσμο δεν τοποθετεί την Ελλάδα στην Δύση λόγω ορθοδοξίας.

Οι τοποθετήσεις των Χ. Γιανναρά και Κ. Ζουράρι έχουν ιδιαίτερη σημασία.

«Θα έλεγα ότι η πρόταση του Χάντιγκτον έχει κάτι το ιδιοφυές», εξηγεί χαρακτηριστικά ο Χρήστος Γιανναράς σε συνέδριο που οργανώθηκε το 1997 γι' αυτό το θέμα. «Εμείς οι Έλληνες, οι σημερινοί, θα έπρεπε να είμαστε βαθύτατα ευγνώμονες στον Χάντιγκτον. Διανοείσθε την έκπληξη της ελληνικής προοδευτικής διανόησης, εννοώ αυτής που αρχίζει από τον Κοραή και κυριαρχεί μέχρι σήμερα στη δημόσια ζωή μας, όταν εμφανίζεται κάποιος τόσο διάσημος και με τέτοια εμβέλεια λόγου να πει ότι το χαρακτηριστικό μας στοιχείο είναι η ορθοδοξία και αυτή ως πολιτιστικό στοιχείο καθορίζει την πολιτική μας θέση και τη θέση μας στο διεθνή χώρο!»

Κι ο Κώστας Ζουράρις συμπληρώνει, στο ίδιο πάντα συνέδριο: «Το γεγονός πως πρέπει να μας διώξουν από το ΝΑΤΟ και εμάς και την Τουρκία, γιατί η Ελλάδα δεν μετέχει του δυτικού (πολιτισμού), εγώ τα γράφω πριν από 30 χρόνια. Συμφωνώ πλήρως με τον Χάντιγκτον. Μόνο οι καθηγητές των ενθάδε πανεπιστημίων δεν τα ξέρουν αυτά. Ένας σοβαρός άνθρωπος όπως ο Χάντιγκτον το ξέρει πάρα πολύ καλά, είναι ολοφάνερο. Δεν έχουμε καμιά σχέση με τη Δύση».

 
Τη 24 Ιανουαρίου 2008 στις 10:35 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ tristan

Καταπληκτικό το βίντεο. Ο παοκ κατά τον Ζουράρι αποτελεί μία ευκαιρία για την μεταφυσική προσέγγιση της "καθ ημάς ανατολής". "Παοκ, ΕΔΑ και Καζαντζίδης" έλεγαν παλαιότερα. Ο ΠΑΟΚ περιέχει διαχρονικές "ιερές" έννοιες: Κωνσταντινούπολη, Βυζάντιο, λαχαναγορά, φτωχομάνα Θεσσαλονίκη, αδικία από το κράτος των Αθηνών...

@ cookboy

Καλώς ήρθες!!! Ναι έτσι είναι. Η δισυπόστατη φύση μας που δεν χωρίζει γιατί ο χωρισμός αυτός ισοδυναμεί με ακρωτηριασμό.

 
Τη 24 Ιανουαρίου 2008 στις 10:58 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ univers

Το σταυροδρόμι των πολιτισμών. Η στρατηγική θέση της Ελλάδας, το μήλο της έριδος των διαχρονικών ισχυρών και εισβολέων.
Η ταυτότητα μας είναι αποτέλεσμα όλων των συνιστωσών των δυνάμεων που συγκροτούν τον ελληνισμό. Όπου μπορεί να τον ανακαλύψει κανείς. Από την μινωική εποχή μέχρι τον Παπαδιαμάντη.

squarelogic, σπίθα, μετεωρίτη

Σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση, τα καλά λόγια και την "παρέα".

@ Λωτοφάγος

Η κατανόηση της ταυτότητας, της εθνικής αυτογνωσίας, περνά μέσα από την παιδεία, την εκπαίδευση, τα κοινωνικά ερεθίσματα. Τα παιδιά που μεγαλώνουν μέσα στην κονσέρβα του διαμερίσματος, σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον, σε μία κοινωνική θερμοκοιτίδα τι ταυτότητα να αποκτήσουν... Αμερικάνοι θα γίνουν σαν κι αυτούς που βλέπουν στην τηλεόραση...

@ xasodikis

Η αλήθεια είναι σκληρή φίλε μου σε μία χώρα που η μυθολογία διδάσκεται για ιστορία, που τα ταμπού θεωρούνται εθνικό κεφάλαιο που το ψέμα κυριαρχεί στα σχολικά εγχειρίδια. Η ρήξη με το ψεύδος ισοδυναμεί με επαναστατική πράξη.

@ doctor

Η ελλαδική εκκλησία αποτελεί μία ερμαφρόδιτη κατάσταση. Η επιβολή του αυτοκεφάλου το 1856 από τους βαυαρούς προκάλεσε την αποκοπή από το Φανάρι. Οι πρόσφατες προστριβές με τον Πατριάρχη είναι στην γραμμή της απομάκρυνσης από την Ανατολή. Η ελλαδική εκκλησία κατά τους επικριτές της έχει ενσωματώσει πλείστα δυτικά και κυρίως προτεσταντικά στοιχεία (κατηχητικά,καθηκοντολογία, απαγορεύσεις κλπ), έχει αποκοπεί από την μητέρα Ανατολή και βολοδέρνει μέσα στη διαφθορά χωρίς πυξίδα και προοπτική.

Αναμένω το ποστ με ενδιαφέρον.

 
Τη 25 Ιανουαρίου 2008 στις 2:02 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Suspect είπε...

ολα καλα αλλα τα τελευταια 30 χρονια αν δεν υπηρχε η δυση θα ειχαμε επιπεδο βουλγαριας και αλβανιας.

 
Τη 25 Ιανουαρίου 2008 στις 9:17 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Locus Publicus είπε...

Ωραία σχόλια, μπράβο σε όλους. Δεν ξέρω αν έχω τίποτα το καινούργιο να προσθέσω, θα καταθέσω όμως την προσωπική μου εμπειρία.

Ζώντας εκτός Ελλάδος, δηλώνω υπεύθυνα πως ΤΙΠΟΤΑ που να υπόκειται στην ελληνικότητά μου και στις εξ Ανατολής καταβολές μου, δεν έχει έρθει ποτέ σε αντίθεση με την εδώ δυτική νοοτροπία.

Κουβαλώ μαζί μου όλα στοιχεία της Ανατολής όπως έχουν ορισθεί στο πόστ (μουσική, λογοτεχνία, λαική τέχνη, ακόμα και κάποια Ορθοδοξία). Συνυπάρχω τέλεια. Επομένως δεν υπάρχει δίλημμα ταυτότητας.

Στην Ελλάδα το πρόβλημα το δημιουργούν τα κέντρα ιδεολογίας που συνεχώς δημιουργούν αντιπαλότητες. Το πρόβλημά μας είναι τεχνητό, οφείλεται στη μαζική αντιδυτική υστερία που καλλιεργείται στην Ελλάδα.

Κάλλιστα συνυπάρχει η ελληνική με την αμερικανική λογοτεχνία, η δική μας με την ξένη μουσική, η τέχνη μας με την τέχνη των άλλων. Σε τίποτα, ούτε σε φιλοσοφικό επίπεδο ιδεών, ούτε σε κοινωνική συμπεριφορά, δεν βλέπω πρόβλημα με τη Δύση. Και είναι εδώ ακριβώς (στη Δύση), που οι Ελληνες διατηρούν τις εκκλησίες τους, τη σημαία τους, την ίσως εξιδανικευμένη αγάπη τους για την Ελλάδα, πράγματα που στην Ελλάδα αμφισβητούνται ανοιχτά.

H διαφθορά μας έχει να κάνει με νοοτροπίες που έρχονται απο την Τουρκοκρατία και διατηρήθηκαν στην Ελλάδα σαν κοινωνική συμπεριφορά απο τα κέντρα εξουσίας (κόμματα και Εκκλησία). Οταν θα αρχίσει και στην Ελλάδα μια μέρα ένα κίνημα ηθικής, η διαφθορά μας σταδιακά θα μειωθεί. Θα πάρει χρόνο, αλλά θα μειωθεί.

Ας είμαστε ό,τι είμαστε. Είμαστε Ευρωπάιοι με τη δικιά μας ιστορία. Ας τιμήσουμε τους Αρχαίους για ό,τι αξίζουν, και ας κοιτάξουμε δυτικά. Είναι η τρίτη μας διάσταση (και η μόνη που μας απέμεινε).

Παραθέτω μια πιο λεπτομερή θέση, απο ένα παλιό μου πόστ Παραγωγή συνείδησης.

 
Τη 25 Ιανουαρίου 2008 στις 12:28 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger roadartist είπε...

καταπληκτικό ποστ. Δινεις 'τροφή' παρακίνηση για ερευνα και σκεψη :)

 
Τη 25 Ιανουαρίου 2008 στις 3:00 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vassper είπε...

Ελληνας ή Ρωμιός ?
Συμφωνώ με το κείμενό σου και κυρίως με την θεματολογία. Βρήκα αρκετά κοντά στην δική μου λογική το σχόλιο του locus publicus. Ομως βασικέ μέτοχε, έχω δύο παρατηρήσεις
Η πρώτη παρατήρηση αφορά την σημασία των εννοιών "Ανατολή" και "Δύση". Η μουσική, η τέχνη και η κουζίνα περιέχονται φυσικά, αλλά για μένα κυρίαρχος είναι ο τρόπος σκέψης και οι βασικές δομές της κοινωνίας. Ενώ ο δυτικός τρόπος σκέψης στηρίζεται στον ορθολογισμό (παρατήρηση και πείραμα) και στην συστημικότητα, ο ανατολίτικος τρόπος στηρίζεται στο συναίσθημα (νοιώθω)και στην αποδοχή του ακατάληπτου-μεταφυσικού.
Και ενώ οι Ελληνες ήταν οι γενήτορες του ορθολογισμου, της αιτίας και του αιτιατού που πάνω τους στηρίχθηκε όλη η δυτική σκέψη, αναρωτιούνται σήμερα τι είναι.Οι πρώτοι δυτικοί αναρωτιούνται αν είναι δυτικοί.
Για μένα, η αντίθεση αυτή : λογική-συναίσθημα, φυσικό-μεταφυσικό, ορθολογισμός-μοιρολατρία κλπ είναι θεμελιώδης γιατί πάνω τους κτίζεις κοινωνίες,αξίες,πρακτικές και τελικά την ίδια σου την οντότητα.
Η 2η παρατήρηση, άμεσα συνδεδεμένη με την 1η αφορά την αρχή αυτής της αντίθεσης στον Ελληνισμό. Εγω, πιστεύω ότι ο σπόρος της Ανατολής εισέβαλε στον Ελληνισμό μεσω του χριστιανισμού και είχε καταστροφικές συνέπειες όχι μόνο για την πορεία των Ελλήνων αλλά και για όλον τον κόσμο. Ο χριστιανισμός, διαφοροποίηση του ιουδαισμού, δημιουργήθηκε απο αμόρφωτους ανθρώπους της εγγύς Ανατολής και εξέφρασε τις δικές τους αξίες και πεποιθήσεις, εκ' διαμέτρου αντίθετες με τον Ελληνικό πολιτισμό.Ετσι, ο Ελληνικος πολιτισμός του ορθολογισμού, της γεωμετρίας,της υψηλής αισθητικής,της ισονομίας και ισοπολιτείας σταδιακά μετατράπηκε σε πολιτισμό της θεοκρατίας, του πίστευε και μη ερεύνα, της βασιλείας των ουρανών και των απανταχού βασιλέων, του ιερατείου και της νομεκλατούρας,και μετέτρεψε τους Ελληνες σε Ρωμηούς. Ειναι λάθος να πιστεύουμε ότι η Ανατολίτικη νοοτροπία κληρονομήθηκε απο τους Τούρκους. Οι Τούρκοι,νομάδες απο την Μογγολία, με απλοική αντίληψη της ζωής, στηριγμένη στην φύση, κληρονόμησαν τις αντιλήψεις αυτές απο το Βυζάντιο. Οπως εξελληνίσαμε του Ρωμαίους, έτσι εκΒυζαντινήσαμε τους Τούρκους.
Απο τον προηγούμενο αιώνα και μετά οι Ελληνες προσπαθούν να βρούν τον εαυτό τους. Γιατί ο Ελληνας κρύβεται κάτω απο τον Ρωμηό και προσπάθεί να αναδυθεί. Και όσο η Ελληνική κοινωνία εξελίσεται και η οικονομία αναπτύσεται, η αμάθεια δίνει την θέση της στην γνώση και οι Ρωμηοί θα ξαναγίνουν Ελληνες και η επίδραση της ανατολής θα μείνει μιά ανάμνηση σαν τους φοίνικες της Ακρόπολης.
Ολε

 
Τη 25 Ιανουαρίου 2008 στις 6:52 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Roufa Tav Gosou & Mimi Lass είπε...

Pali zalisthkame. Polu duskola ta ellhnika blog.

Giati lete tous Ellhnes e8nos anadelfo? PX poia eurwpaika e8nh 8a legate oti einai adelfia meta3u tous?

Parakaloume na mas e3hghsete oso pio apla ginetai. Euxaristoume!

 
Τη 25 Ιανουαρίου 2008 στις 10:04 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Καταρχήν σ' ευχαριστώ για την εκτενέστατη απάντηση στο σχόλιό μου - που σε οποιαδήποτε περίπτωση εμπλουτίζει και τη συνολική επιχειρηματολογία σου.

Να συμπληρώσω απλώς, ότι από μία άλλη σκοπιά, η επιχειρηματολογία αναπαράγεται και από τους εκπροσώπους της "εκσυγχρονιστικής" διανόησης (όρος απλώς για να συνεννοηθούμε). Εξάλλου, γράφοντας για τον "πολιτισμικό δυϊσμό" ουσιαστικά ήθελα να μεταφέρω την προσέγγιση του Νικ. Διαμαντούρου. Όταν βέβαια μπαίνει και το ζήτημα του πολιτικού προτάγματος του εκσυγχρονισμού εκεί τα πράγματα γίνονται περισσότερο επίμαχα.

 
Τη 25 Ιανουαρίου 2008 στις 10:12 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

Παίδες ευχαριστώ για τη συμμετοχή και τα σχόλια. Ειλικρινά όταν ανέβαζα το ποστ δεν περίμενα τέτοια συμμετοχή και αντοχή σε ένα τόσο μεγάλο ποστ, το οποίο προσπάθησα να το "μαζέψω" όσο μπορούσα περισσότερο. Το δίλημμα ανατολή ή δύση με βασανίζει από χρόνια. Έλκοντας την καταγωγή μου από τα δύο αντίθετα, από την Ελληνίδα Ανατολή και από τα δυτικότροπα επτάνησα όπου κατάληξαν οι βενετοκρητικοί μετά την πτώση του Χάνδακα το 1669, νιώθω αυτή την αντίθεση βαθιά μέσα μου. Συγκινούμαι από τη Δύση και με συγκλονίζει η Ελληνίς Ανατολή. Συνεπώς δεν μπορώ να απαντήσω στο δίλημμα. Νιώθω όμως ταυτόχρονα ευτυχής για το δίλημμα αυτό. Με βοηθά να απογειώνομαι στα βάθη των αιώνων ψηλαφώντας την ετερόκλητη καταγωγή, αναγνωρίζοντας και αμφισβητώντας. Αυτό είναι για μένα Ρωμιός. Το χρέος να αναζητάς το παρελθόν πορευόμενος ανάμεσα σε ετερόκλητα και αντιφατικά στοιχεία. Ανάμεσα σε αγάλματα και βυζαντινούς ναούς, σε μινωικές αρχαιότητες και ρωμαικές επιγραφές, σε μακάμια της ανατολής, βυζαντινούς Ήχους και ρεμπέτικα τραγούδια, στο δημοτικό θέατρο της Πάτρας, αντίγραφο της Σκάλας του Μιλάνου και στο Μυστρά, στην Ιθάκη του Οδυσσέα και στον πύργο της Άννας Παλαιολογίνας στη Θεσσαλονίκη, και κυρίως στο Ιδαίο Άντρο και στο Ναό της Γέννησης στη Βηθλεέμ, δηλαδή στη σκιά του Βυζαντίου και στην απαλότητα του Μινωικού Πολιτισμού.

 
Τη 26 Ιανουαρίου 2008 στις 7:08 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ suspect

Η ευρώπη των ECU, των επιδοτήσεων, των ΜΟΠ, των "πακέτων" Ντελόρ κλπ επέδρασε καταλυτικά στην "πολεμική αρετή" των Ελλήνων. Ήτοι φραπές, καμάκι, αραχταλάν, 4Χ4 στην επαρχία και δώστου νάχει. Το έθνος θεωρεί "μαγκιά" που τα παίρναμε από τους κουτόφραγκους και συνεχίζει ακάθεκτο στη μάχη για τη διατήρηση των επιδοτήσεων και μετά το 2013. Θα συμφωνήσω μαζί σου suspect. Άλλωστε το προπύργιο της Ανατολής στη Ελλάδα, το Άγιον Όρος εισέπραξε αρκετά από τα "πακέτα" και τα προγράμματα σταθεροποίησης.

@ Locus Publicus

Δεν διαφωνώ σε τίποτα από όσα γράφεις. Εσύ σαν ωραίος Έλληνας στην Δύση βιώνεις την αντίφαση καθημερινά. Η ανατολίτισσα ψυχή μας συμβιώνει και διεκδικεί από τον ευδαιμονισμό της δύσης.
Όσο για τη διαφθορά και την επίδραση της οθωμανικής κυριαρχίας θα υπενθυμίσω ότι οι Ρωμιοί συμμετείχαν στην άσκηση της οθωμανικής εξουσίας σε υψηλότατο επίπεδο.

@ roadartist

Η συζήτηση σ' αυτό το ποστ "άνοιξε" με ωραία σχόλια και αναφορές. Σ' ευχαριστώ.

 
Τη 26 Ιανουαρίου 2008 στις 7:50 π.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ vassper

Σύμφωνοι αλλά να διευκρινήσουμε ότι δεν μιλάμε για την προοδευμένη δύση και την υπανάπτυκτη ανατολή. Η ανατολή προσέφερε αντίστοιχα στα γράμματα, στις τέχνες και στην επιστήμη. Ακόμα και στη διάσωση των θησαυρών της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.
Η έλευση του χριστιανισμού σήμανε το τέλος του Πολιτικού Ανθρώπου της αρχαίας Ελλάδας. Ένας πολιτισμός χιλιάδων χρόνων και μία προαιώνια θρησκεία εξαφανίστηκαν. Στη θέση τους αναπτύχθηκε ο βυζαντινός-χριστιανορθόδοξος πολιτισμός σε μία αυτοκρατορία που εξελληνίστηκε σταδιακά από τον 6ο αιώνα, με τον Ηράκλειο και αργότερα. Τον 10ο αιώνα οι δυτικοί αποκαλούν σταθερά τους βυζαντινούς "Έλληνες".
Για το τι θα γίνει στο μέλλον σ' αυτόν τον τόπο δεν ξέρω. Είμαι όμως βέβαιος ότι μέρος του ζόφου που βιώνουμε σήμερα είναι αποτέλεσμα της αντίδρασης για το πρόσφατο "λοξοκοίταγμα" της ηγεσίας του ελληνισμού προς την ανατολή και τον μεγάλο φορέα αυτής. Θα υπενθυμίσω ότι το ανατολικό κόμμα μετά την απελευθέρωση του 1830 αποκαλούνταν "ρωσικό".

@ roufa Tav Gosou & Mimi Lass

Καλώς ορίσατε στην παρέα μας. Η Αμερική πληθαίνει!!!
Η αναφορά για το "έθνος ανάδελφον" έγινε από τον συνμπλόγκερ "καπιταλιστικό κομμούνι" με αφορμή την αντίστοιχη δήλωση το 1985 του τότε Προέδρου της δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη. Δεν οιοθετήθηκε ως θέση από κανένα μπλόγκερ που συμμετείχε στα σχόλια και φυσικά ούτε από εμένα.
Η παρόλα του 1985 "είμεθα το ανάδελφον έθνος" μόνο ως αστείο μπορεί να θεωρηθεί.

@ evangelos

Η αναφορά μου στους εκφραστές της "ανατολικής" παράταξης έγινε για να αναδείξω την ύπαρξη ζητήματος σε θεωρητικό επίπεδο. Η αντίθετη άποψη, αυτή των εκσυγχρονιστών όπως σωστά την χαρακτηρίζεις είναι η επικρατούσα και κυρίαρχη και για αυτό δεν έκανα ιδιαίτερη αναφορά. Θέλησα δηλαδή να προβάλλω την "αιρετική" άποψη των αντιδυτικών.
Ο όρος πολιτισμικός δυισμός και η προσέγγιση του Νικ. Διαμαντούρου είναι απόλυτα συμβατά με το ζήτημα. Ωραίο θέμα για διδακτορικό. Τι λες?

 
Τη 27 Ιανουαρίου 2008 στις 11:15 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Ωραίο, ωραιότατο. Και κάποτε με ενδιέφεραν κάποια παρεμφερή θέματα (αλλά δεν είναι επί του παρόντος). Σε οποιαδήποτε περίπτωση, ήδη ασχολούμαι με το δικό μου - νύξη για το οποίο you may see at my blog. Αφήνουμε τα θέματα αυτά για σένα!

 
Τη 27 Ιανουαρίου 2008 στις 9:15 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Ανασα του Βορρα είπε...

Την καλησπέρα μου συνπολίτη Βασικέ Μέτοχε!

 
Τη 28 Ιανουαρίου 2008 στις 6:21 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Roufa Tav Gosou & Mimi Lass είπε...

Thanks, vasike metoxe. Eime8a oligon dysxelic kai xreiazomaste boh8eia pou kai pou.

 
Τη 28 Ιανουαρίου 2008 στις 7:08 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger vasikos metoxos είπε...

@ evangelos

Θα συνεχίσω να ποστάρω τα θέματα που μου αρέσουν χωρίς βεβαίως άλλες υποχρεώσεις που ούτως ή άλλως δεν μπορώ -και να ήθελα- να αναλάβω. Ο ακαδημαισμός "σκοτώνει" τα κείμενα με τις παραπομπές και τις υποσημειώσεις.

@ ανάσα

Διευκρίνησε σε παρακαλώ το "συν πολίτης" ? Από το πολίτης ή το (Κωνσταντινο)Πολίτης... Για να καταλάβω σε ποιο πεδίο "συγγενεύουμε"!!!

@ roufa etc

Εδώ θα είμαστε και προσεχώς....

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα